Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

In Damascus bewaarde de
landvoogd van Aretas, de
koning, de stad van de
Damasceners verzekerd;
hij wilde mij pakken
    2 Korinthiërs 11:32

Paulus vermeldt hier weer
een situatie waarin hij in
gevaar was. Hoewel in de
gevangenis, toch bleek een
aanslag in voorbereiding te
zijn. De Heer zou hem ook
uit deze omstandigheid in
genade bergen.
Zie Handelingen 9:23-25.
Zo kon hij ervan getuigen,
later in zijn 2^e Timotheüs-
brief, dat de Heer hem elke
keer gered had. Menigeen
zou overwogen hebben om
er maar mee te stoppen.
Paulus niet; hij ontving de
genade, de kracht om zijn
loopbaan volledig te lopen.
Ook de Heer Zelf deed dat.

De God en Vader van de
Heer Jezus, Die gezegend is
voor de eonen, neemt waar,
dat ik niet lieg.
    2 Korinthiërs 11:31

De God en Vader van onze
Heer Jezus. De Heer was het,
Die de Vaders wil deed tot
het uiterste. Alle woorden die
Hij sprak waren van de Vader;
al wat Hij deed, deed Hij om
Zijn Vader te behagen. Dat is
in ootmoed wandelen; laat
die gezindheid ook in ons zijn.
Paulus wandelde ootmoedig;
hij was zich diep bewust van
de grote genade, die God in
zijn leven gebracht had. Dat
gaf hem ook de kracht om de
genade van het apostel zijn
te volbrengen. Het lijden; in
alles bleef hij in ootmoed de
Vader dienen. Daarom sprak
hij de waarheid tot gelovigen
in Korinthe en tot ons.

De God en Vader van de
Heer Jezus, Die gezegend is
voor de eonen, neemt waar,
dat ik niet lieg.
    2 Korinthiërs 11:31

 De God en Vader van de Heer
Jezus. Voor Zijn aangezicht
leefde en werkte Paulus als
de apostel van de natiën.
De leraar van de natiën in
geloof, kennis en waarheid
was het, die dit kon getuigen.
Dé God en dé Vader is het,
in Zijn handen was en is heel
ons leven. Deze is gezegend
voor (tijdens) de eonen. Het
echte zegen geven; dat was
altijd door een hogere aan
een lagere.
Melchizedek zegende Abram
(Gen.14:18-20).
De (hoge)priester kon zegen
over het volk Israël spreken
(Num.6:22-27).
De mens kan in dankgebed
uitspreken: Gezegend is de
God en Vader van onze Heer
Jezus Christus (Ef.1:3).
En dat is in grote dank voor
de ontvangen zegen:
Die ons zegent met iedere
geestelijke zegen te midden
van de hemelsen in Christus.

Indien ik moet roemen, ik zal
de dingen van mijn zwakheid
roemen
     2 Korinthiërs 11:30

Meestal roemen mensen in
wat sterk was, wat zij goed
hebben gedaan. Paulus was
ook daarin anders dan de
anderen. Hij roemde in de
zwakheden, het was een
zeer indrukwekkende lijst.
Groot lijden kwam, onder
anderen in Lystra gestenigd,
voor dood achtergelaten.
Zo ver ging het met het
machtige evangelie van de
verzoening van de wereld in
Christus, door het kruis. Zo
groots is het goede nieuws
van God, de verdrukkingen
en het lijden voor de apostel
waren diep. Als wij de waar-
heid voor vandaag belijden
en erbij blijven, brengt dat
ook lijden en verdrukkingen
in ons leven; dat in vreugde
te dragen is tot Zijn eer.

Wie is zwak, en ik ben niet
zwak? Wie is verstrikt, en ík
ben niet gloeiend?
     2 Korinthiërs 11:29

In alles was Paulus uiterlijk
zwak. Naast alle ontberingen
van het reizen was daar ook
steeds het gevaar. Niet alleen
van de kant van de orthodoxie
van zijn dagen. Ook intern in
de plaatselijke groepen kon
‘de vlam in de pan slaan’. Wij
zouden, net als Paulus, alert
zijn op ontwikkelingen, zowel
extern (‘de wereld’) als intern
(de broeders en zusters).
Je kunt zomaar verstrikt raken
in allerlei en verontwaardigd
raken, hevig zelfs (gloeiend).
Dat leidt dan weer af van waar
het in het geloof werkelijk om
draait: vrede, verzoening zoals
in Efeziërs 4:1-7 nadrukkelijk
aangegeven.