Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

En indien ik jullie overvloeiender 
liefheb, ben ik dan minder geliefd?
          2 Korinthiërs 12:15^b

Men begreep Paulus niet, zij 
legden zijn uitblijven anders uit.
De Korinthiërs waren deels nogal
misleid door allerlei predikers,
maar ook in hun midden werden 
kwade geruchten verspreid. 
Zij begrepen niet, dat de liefde 
van Christus Paulus’ motief was. 
De ootmoedige houding van de
apostel werd óók anders opgevat. 
Ja, Paulus was minder geliefd dan
de andere sprekers en apostelen. 
Terwijl de Heer juist krachtig in en
door hem het unieke voor deze 
tijd verkondigde en verkondigt. 
Paulus’ overvloeiende liefde voor
de Korinthiërs, zijn hart was ruim;
daar paste ieder in. 
Ja, krachtig aanspreken op gedrag,
zoals in beide brieven gebeurt, is 
óók de liefde van Christus. 

Ik zal echter met veel genot 
verspillen en opgebruikt 
worden voor jullie zielen
    2 Korinthiërs 12:15^a

Dit was Paulus’ genot: voor 
en door de Heer opgebruikt 
worden. Om evangelie van 
genade te verspreiden, en 
voor de heiligen en gelovigen
– waar nodig – klaar te staan.
Dit was bij Paulus geen ogen-
slavernij; hij deed het niet om
schouderklopjes te krijgen.
Het was de genade van God:
het dienstwerk dat hij mocht 
verrichten. De goede werken, 
die God tevoren gereedmaakt, 
opdat hij en wij erin wandelen. 
Straks als complement van de 
Christus te midden van de 
hemelsen; nu al wat Vader op 
de weg plaatst: ‘Niet mijn wil’.   

..en niet zal ik tot last zijn, 
want ik zoek niet wat van 
jullie is, maar jullie zelf, 
want niet de kinderen zijn 
schuldig aan de ouders om 
te vergaren, maar de ouders 
aan de kinderen
    2 Korinthiërs 12:14

Paulus haalt een bekend en
logisch principe aan. In het
familieleven met bloedband
gaat het zo: de ouders geven
verzameld goed en geld door
aan de kinderen. 
Andersom kan niet; dat zou 
zeer onlogisch zijn. 
Zo ook als het om geestelijke
familie gaat; Paulus gold als 
planter en, geestelijk vader 
(o.a. ‘zijn’ kind Timotheüs) 
van velen in de gemeente in 
Korinthe. Paulus wilde grote
geestelijke rijkdom, die hij 
in genade had ‘verzameld’ 
graag aan zijn geestelijke 
kinderen doorgeven. Zo kon
hij zeggen, dat hij niet tot 
last wilde zijn, integendeel.