Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Driemaal werd ik met de 
roede geslagen, eenmaal 
werd ik gestenigd, driemaal 
heb ik schipbreuk geleden, 
een nacht en een dag heb ik 
in het moeras doorgebracht
         2 Korinthiërs 11:25

Paulus memoreert dit, omdat 
hij enorm moest lijden omwille
van de Naam van de Heer. Het
was hem aangezegd; maar hij 
ging. Het hemelse gezicht, het
ogenblik dat hij Christus Jezus
ontmoette, maakte alles anders.
Zo kon hij, in de kracht van zijn
Heer, dit alles doorstaan.
Drie keer schipbreuk lijden, en
ten onrechte geslagen worden,
zelfs een keer gestenigd. 
Het was erg veel; niettemin 
was er voortdurend vreugde in
het hart. Dat kan alleen door 
heilige geest gewerkt worden.
Wanneer wij lijden, laten wij 
het voorbeeld van de apostel 
navolgen. Verheugt je!

In moeiten overvloediger, in 
gevangenissen overvloeien-
der, in slagen bovenmatig, 
in doodsgevaren vaak.
Door Joden heb ik vijfmaal 
veertig min één ontvangen
    2 Korinthiërs 11:23^b,24

Het geweldige woord van 
verzoening droegen Paulus 
en zijn medewerkers uit; dat 
draait mede om diep lijden 
van Christus aan het kruis. 
In Filippi kwam hij met Silas 
in de binnenste kerker, en 
zij zongen in de nacht. Toen
waren zij eerst geslagen door 
de Romeinen, zonder proces 
of wat ook.  
Diverse keren beraamde men
een aanslag op zijn leven. En 
dat was door toedoen van de
(orthodoxe) Joden, terwijl hij 
tot het volk Israël behoorde. 
Maar liefst vijf keer had hij de
(naar de wet van Mozes) 40
min 1 slagen gehad. Het was
lijden in lichaam, ziel en geest
voor de apostel. Omdat hij de
opgestane en verheerlijkte 
Christus had ontmoet, kon hij 
volharden, ondanks alles. 

Dienaren van Christus zijn
zij? Onzinnig zijnd spreek ik.
Boven hen ben ik!
In moeiten overvloediger, in
gevangenissen overvloeien-
der, in slagen bovenmatig,
in doodsgevaren vaak.
    2 Korinthiërs 11:23

Oppervlakkig gezien lijkt het
alsof Paulus hier wat ziels
reageert. Het tegendeel is
het geval. De sprekers uit de
besnijdenis werden geroemd
om hun spreken, handhaven
van de wet van Mozes, en de
inspanningen die zij leverden.
Dat bracht hen evenwel niet
in al het lijden dat Paulus in
de voorbije 20 jaar overkwam.
En dat zou onverminderd zo
doorgaan. Dáárin, zo zegt de
apostel, is hij ‘boven hen’.
Gevangenissen, slagen en de
doodsgevaren; de oorzaak in
zijn leven was regelmatig de
orthodoxie waar hij zelf uit
kwam.  Hij ging ootmoedig door,
wist dat meer lijden, en meer
verdrukking zou komen.
daarin verheugde hij zich;
de Heer, Christus Jezus, is
immers altijd nabij!