Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Wat denk jij? De schepping is nog steeds aan de vruchteloosheid
ondergeschikt. Het lijden duurt voort. Hoe lang nog?’

Dat is niet te zeggen. We weten het eenvoudig niet. God heeft de tijd
in Zijn hand en alles verloopt volgens Zijn plan. Deze wereld, zoals
die er nu uitziet, is de best mogelijke –zoals God het wil– en er zal pas
wijziging komen als de maat vol is.

‘De maat van de zonde en het kwaad bedoel je?’

Israel ging pas uit Egypte, zo zegt de Schrift, toen de maat van de on-
gerechtigheid van de Amorieten vol was. Dus God ‘wachtte’ heel bewust
totdat het de juiste tijd was en de Amorieten verslagen moesten worden.
Zo moet ook in onze tijd, de maat van ongerechtigheid vol worden, voor-
dat de vijanden van Israel definitief verslagen zullen worden.

‘In deze wereld draait het om Israel he.’

Absoluut. Dat is het zichtbare, politieke gebeuren. Maar het grote werk
van God in deze tijd is de roeping van de gemeente, het lichaam van
Christus. Dat hoort bij ‘de verborgenheid’ en onttrekt zich dus aan het
oog van de mens in het algemeen. De grote religieuze instituten worden
als een organisatie, een bedrijf gerund, en hebben in de regel niet erg
veel met waarachtig geestelijk leven te maken.

‘Daar wordt het paulinische evangelie niet gehoord?’

Niet of nauwelijks. Een prediking waarin Christus alleen, genade alleen,
geloof alleen centraal staan, vind je er in feite niet. Het is meestal een
merkwaardige mix van allerlei goedbedoelde en moralistische verhalen
die ergens wel aan de bijbel ontleend worden, maar vaak neerkomen op
een soort de mens centraal stellende filosofie.
Als je de apostel van de natien erop naslaat, kom je heel wat anders tegen!

‘Dat vierde anker is, zo zei jij, welvaart nu op aarde. Aardse zegen.’

Er zijn predikers, die prediken dat als je een gelovige bent geworden, je
gegarandeerd succes zult hebben. Je zult dan gezegend worden, zo
beweert men dan.

‘Dit is een verkeerde voorstelling van zaken?’

Als je kijkt in het leven van de apostel, dan is het heel anders dan een succes-
verhaal. Naar het vlees ging het Paulus helemaal niet goed! Als je leest wat hij
meemaakte, drie keer schipbreuk, een aantal keren de 40 min 1 slagen gehad,
vervolgd, met de dood bedreigd, nachten half wakend/slapend doorbrengen,
een etmaal in een moeras, en zo voorts!

‘Dat is niet bepaald succes zoals die predikers doen voorkomen.’

Het was een leven van lijden en verdrukkingen, kwaad lijden met het evangelie.
Want merkwaardig genoeg blijkt het evangelie van genade niet populair te zijn.
Genade? Kun je er dan niets voor doen? Is het uitsluitend genade? Dat wil men
niet, men wil iets betekenen, iets doen voor God. Een succes boeken.
De boodschap van het kruis maakt een radicaal einde aan het menselijke vlees.

‘Tsja, dat is waar. Het betekent toch ook dat wij in Christus een nieuwe schepping
zijn? Dat het oude voorbij is?’

Dat is de geweldige boodschap van 2 Corinthiers 5. Het oude ís voorbij, het ís alles
nieuw geworden! Dat betekent ook, dat wij elkaar niet langer kennen naar het
vlees, en als wij al Christus naar het vlees gekend hebben, nu niet meer! Dan kom
je los van al dat aardse, als je dát gaat beseffen. Wat wil je dan nog meer?

‘Dat derde anker is de religie. De mens wil werken voor redding?’

Men wil graag iets doen. Dat is het kenmerk van alle religies, inclusief
het christendom. Want als je zo hier en daar wat theologie van het
christendom bekijkt, gaat het – al dan niet verkapt – om het doen van
werken. Men erkent meestal niet het genade alleen principe van de
apostel Paulus. Hij sprak, geleid door Christus Jezus.

‘Dat kom je bij de religies niet tegen. Men moet er steeds iets voor doen.
Meestal is dat een werken met de wetten en regels.’

Daar waar de mens iets wil doen voor God, is het mis, want God vraagt
dat niet van de mens. Hij geeft de mens alles wat nodig is, niet slechts
een beetje zodat de mens de rest moet doen. Want daarin zal de mens
gegarandeerd falen. Kijk maar naar Israel: God gaf de Thora en Israel
faalde hopeloos in het volbrengen ervan. Die les ligt er opdat wij leren,
dat God alles doet en dat wij niets in te brengen hebben!

‘De Heer Jezus heeft alles volbracht. Geweldig evangelie!’

Voor de mens -doelmisser- is er geen blijdere boodschap dan het vol-
komen volbrachte werk van Christus. Hij, de Opgestane, zit aan de
rechterhand van God en schenkt alles wat we nodig hebben!
Wij zeggen als mens: dank U wel! Wat een genade is dat he, dit staat
dwars op alle religieuze ideeen van slang en mens!

‘Zeg, dat tweede anker, dat is de filosofie van de mensen.
Is dat wat ook gelovigen afleidt?’

Het merkwaardige is, dat de Platonische filosofie al heel vroeg het
denken van de theologen is binnengedrongen, als je het mij vraagt,
door toedoen van de slang.
Ook heel merkwaardig is het, dat men vaak theologie én filosofie
studeert, en er zit wel een portie filosofie in de theologische op-
leidingen verwerkt.

‘Is dat niet zo nuttig?’

Nou nee, niet bepaald. Paulus is er wel helder over in zijn brieven:

Want er staat geschreven: Ik zal de wijsheid van de wijzen verloren doen
gaan en het verstand van de verstandigen zal Ik tenietdoen.
Waar is de wijze? Waar de schriftgeleerde? Waar de redetwister van deze
wereld?  Heeft God niet de wijsheid van deze wereld dwaas gemaakt?
Want omdat, in de wijsheid van God, de wereld door haar wijsheid God
niet heeft leren kennen, heeft het God behaagd door de dwaasheid van
de prediking zalig te maken hen die geloven.        1 Corinthiers 1:19-21

‘Zou het echt zo zijn, dat zoveel mensen niet met Paulus mee willen
zeilen? Hoe zou dat dan komen?’

Er kunnen allerlei dingen zijn die daarin een rol spelen. Afgelopen zondag
was de reis van Paulus naar Rome aan de orde. Daarin kwam naar voren,
dat er minstens 4 ankers zijn waardoor men het evangelie zoals Paulus
dat bracht, verlaat óf niet wil horen óf anders interpreteert.

‘Een anker laat je neer als je je schip wil vastleggen.’

Ja, een anker zorgt ervoor dat je op een plek op aarde vast blijft zitten.
Men zit zo aan deze aarde, deze wereld (4 is het getal van de wereld, de
zichtbare, de aardse dingen) vast, dat men een aardse toekomst graag
wil hebben en vasthouden in plaats van een hemelse!

‘Dat is het eerste anker van de vier?’

Men denkt dat de gemeente, het lichaam van Christus, op aarde een
ondergeschikte plaats onder Israel zal hebben. Velen die die visie
hebben, leven meer bij het evangelie van het koninkrijk dan bij het
evangelie van de genade van God naar Paulus. Zij hebben vaak nog
nooit gehoord van de wegrukking van de gemeente!
Anderen die wel ooit kennis namen van of geloofden in de wegrukking
van het lichaam van Christus, lieten later dat geloof weer los en ruilden
dat in voor bijvoorbeeld de merkwaardige theorie van een verborgen
opstanding en hemelvaart drie dagen nadat ze overleden zijn.

‘Vreemd inderdaad. En weer anderen keren op hun spoor terug naar het
evangelie dat ze ooit aanhingen? Een mix van Paulus, Petrus, Jakobus en
Johannes?’

Zo zou je dat ongeveer kunnen stellen ja. Het hangt samen met het al dan
niet geloven, dat de gemeente die het lichaam van Christus is een hemelse
bediening heeft zoals Paulus die formuleert in Efeziers 2:6,7 :

en heeft ons met Hem opgewekt en met Hem gezet te midden van de
hemelingen in Christus Jezus, opdat Hij in de komende eonen de alles
overtreffende rijkdom van Zijn genade zou bewijzen, in Zijn mildheid
over ons in Christus Jezus!