Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Wat een evangelie, Kolossenzen 1 is wel erg rijk.’

Het wordt dan ook het meest aangevochten. Terwijl de allergrootste overwin-
ning juist daar beschreven staat. Die van Gods onmetelijke liefde. Je kunt niet
theologisch zeggen –zoals de catechismus doet- dat God liefde is…maar Hij is
ook rechtvaardig. Dan wordt net gedaan alsof Zijn rechtvaardigheid op dezelfde
hoogte staat als Zijn liefde. En dat is niet zo. Gods hart is liefde, waaruit al Zijn
handelen ontstaat. Die Bron is liefde.

‘Ja machtig. Het al is geschapen in de Zoon van Zijn liefde.’

Precies. Er staat niet, dat het al geschapen is in de Zoon van Zijn gerechtigheid.
Bovendien is de tegenstelling bij verzoening niet de zonde, maar de vijandschap.
Bij gerechtigheid draait het om de zonde(n). Maar hier in Kolossenzen 1 zitten
we echt op het hoogste niveau van de heerlijkheden van Christus, en dan wordt
Hij de Zoon van Zijn liefde genoemd.

‘Ik vind het indrukwekkend.’

Geen ander evangelie zet zoveel heerlijkheid uiteen, als dat wat de apostel in
Kolossenzen mag neerleggen. Zo veel. Er staat in vers 17, en dat passeren we
vaak makkelijk omdat we de andere verzen graag naar voren halen:

en Hij is voor alles en het al heeft zijn samenhang in Hem  

Geweldige woorden met een diepe betekenis. De eerste die uit God voortgebracht
werd, was de Zoon van Zijn liefde. Want er staat geschreven: Hij is de Eerstge-
borene van heel de schepping. Daarom is Hij ook hoger dan alles na Hem.
Al wat na Hem kwam werd in Hem en door Hem geschapen. Dan wordt het zo veel
groter en heerlijker, dat Hij mens werd. En in die hoedanigheid als mens bleef Hij:
De Zoon van Zijn liefde!

‘Geweldig fijn te weten en te beseffen dat alles in de Zoon van Zijn liefde werd gescha-
pen. Ook ik was dus altijd geborgen in Gods liefde.’

Precies. Dat is onze zekerheid: die van Gods liefde in Christus Jezus. Daarom kunnen
wij vol vertrouwen rusten in het volbrachte werk van Hem, die ons liefheeft. Alleen al
het feit dat wij –u , jij en ik dus- in de Zoon van Zijn liefde werden geschapen, houdt
in dat wij nooit los van Hem kunnen komen. Hij zal ons altijd blijven trekken door
Zijn liefde, die altijd groter blijkt dan je dacht.

‘Wat een geweldige blijde boodschap is dit.’

Het punt in Kolossenzen 1 is, dat al wat ooit geschapen werd in de Zoon van Zijn
liefde, ook wederzijds verzoend zal zijn! Met de God en Vader van onze Heer Jezus
Christus. Daarvoor moest de schepping wel door donkerheid en duisternis gaan.
De contrasten moesten er zijn: licht-duisternis, goed-kwaad, liefde-haat. Het is een
gegeven, dat alleen via die weg Gods licht, goedheid, liefde en heerlijkheid bekend
kon worden gemaakt aan de schepping.

‘Ja, de zonde en het kwaad hebben een belangrijke functie in Gods plan.’

En dat blijkt in Kolossenzen 1 bijvoorbeeld doordat van Christus gezegd wordt, dat
Hij niet alleen de Eerstgeborene van heel de schepping is, maar ook de Eerstgebore-
ne uit de doden! Dat houdt in, dat Hij heeft moeten sterven en als Mens gelijk ge-
worden is aan al die anderen, die ook de dood in moesten gaan. Het feit, dat Hij
als de Zoon van Zijn liefde dat deed, maakt het indrukwekkende van de liefde van
de Vader duidelijk. Vader ging dus zo ver, dat Hij Zijn Geliefde Zoon overgaf voor
heel die schepping! 

‘Toch vind ik het opnieuw bijzonder, dat Hij in Kolossenzen 1 de Zoon van Zijn liefde
genoemd wordt.’

Dat is het zeker. Hoe langer je er over nadenkt en overweegt in je hart, hoe meer je je
verwondert over wat daar gezegd wordt. Het blijkt, dat het al in Hem en door Hem en
tot Hem geschapen is. Dat is, al wat je kunt bedenken, al wat geschapen is, is in feite
in Hem geschapen en zit dus met nauwe liefdebanden aan God vast! (Figuurlijk gespro-
ken). Van de oorsprong af aan kon het al dus nooit echt van God los raken!

‘Maar dat betekent dus, dat ook de hemelse machten en krachten in Hem geschapen
zijn.’

Exact. Paulus weidt er over uit, als hij aanvult, dat het de zichtbare en de onzichtbare
schepselen omvat. Zelfs noemt hij eerst: wat in de hemelen is. En pas daarna: wat op
de aarde is. Dat is niet alleen de scheppingsvolgorde in tijd. Het gaat ook om belang-
rijkheid. De hemelse ‘dingen’ zijn eerder geschapen, en daarom ook hoger als het gaat
om belangrijkheid. De hemelse machten en krachten zijn van een hogere orde dan de
aardse ‘dingen’.

‘Ja, ik besef nu wat meer waarom het er zo staat zoals het er staat.’

Paulus noemt daarna weliswaar eerst de zichtbare en pas daarna de onzichtbare, maar
dit is een typisch taalgegeven; het is een kruisstelling. In het tweede zinsdeel wordt
eerst genoemd wat hoort bij wat net als laatste vermeld werd. Dus: de zichtbare hoort
bij wat op de aarde is en het onzichtbare hoort bij wat in de hemelen is.
En in die hemelen bevinden zich de geestelijke machten, ook de tegenstander. Dat is
dus alles in de Zoon van Zijn liefde geschapen! 

‘Machtig, de verzoening omvat het al. Ongelooflijk.’

Waar mensen dit betwijfelen komt dat door tradities en ongeloof. Als we na-
denken over de oorzaak, de betekenis en de resultaten van het kruis, dan vin-
den we van al die drie aspecten de hoogste onthulling in Kolossenzen 1:19,20.
Dit past in heel deze machtige Kolossenzenbrief. Want in deze brief vinden wij
de hoogste heerlijkheden van Christus uitgestald.

‘We hebben een geweldige brief, naast Efeziers en Filippenzen.’

Daarin vinden we de hoogste waarheden van het evangelie van Paulus, als het
gaat om de betekenis van het offer van Christus. De reikwijdte van Zijn liefdesoffer,
en daar spreekt de uitdrukking: het bloed van Zijn kruis zo bijzonder van, blijkt heel
verstrekkend te zijn. Het gaat niet alleen om het geliefde volk Israel, niet alleen om
de gelovigen, niet alleen om de hele mensheid.

‘En dus om heel de schepping?’

Het draait om verzoening, en dat gebeurt alleen met vijanden. Al die vijanden en
vijandschap blijkt niet alleen in mensen te zitten. Ook de onzichtbare machten en
krachten, geestelijke wezens die de hemelen bevolken. Ook die zijn in vijandschap
tegen God en Zijn Gezalfde. Niet allemaal, maar heel wat zijn vijandig geworden
toen zij de tegenstander gingen volgen in de eerste eon.
Christus Jezus wordt in Kolossenzen 1 apart gezien van al die machten en krachten
en speciaal genoemd: de Zoon van Zijn liefde (Kolossenzen 1:13)!

‘Machtig wat God door het kruis van Christus heen bewerkte!’

Hij heeft vrede gemaakt door het bloed van Zijn kruis, zegt Kolossenzen 1:20. Ook in
Kolossenzen 1 komen we het wederzijds verzoenen tegen. Een geweldige tekst, want
daar blijkt niet alleen heel de mensheid, zoals in Efeziers 2, maar ook de geestelijke
machten en krachten meegenomen te worden in die alomvattende verzoening door
het kruis. Het wordt gezegd:  vrede makend door het bloed van Zijn kruis.

‘Het is een geweldige tegenstelling als je er over nadenkt.’

De zin spreekt van de enorme schande en het diepe lijden dat Hij doormaakte en we
beseffen, dat de Vader meeleed. Liefde lijdt immers mee met hen die geliefd worden.
En de felle haat van de mens tegen God en Zijn Gezalfde blijkt uit het kruis. Mensen,
de Romeinen, kruisigden Hem, nadat de opgehitste menigte had geroepen: kruisigt
Hem! Dat was een menigte van Israel. En juist door die felle haat heen maakt God
–door het kruis- de vrede die de basis vormt voor de verzoening!

‘Het kruis laat dus ook zien wat in het hart van God is!’

Liefde, oneindige, weergaloze liefde. Liefde die veel verder en dieper gaat dan je
kan bedenken. Efeziers 3 spreekt daarvan, onder andere. Dimensies van Zijn liefde.
De verzoening is ook in Kolossenzen 1 wederzijds. Het is volkomen uit God. Hij be-
werkt die verzoening niet alleen bij de aardse schepselen (mensen), maar ook bij
de hemelse (geestelijke, onzichtbare machten en krachten). Het al, dat is het,
en dat blijkt te omvatten: hetzij wat op de aarde, hetzij wat in de hemelen is.