‘Er wordt nog meer gezegd in Filippenzen 3:18,19.’
Na de uitspraak die wij gisteren hebben gezien met elkaar, staat in deze verzen:
en hun heerlijkheid is in hun schande
Men zoekt in religieus opzicht –in het christendom- acceptatie door de wereld
op allerlei manieren. Vaak verscholen achter een masker van goede werken, ver-
betering van de wereld, humane gerichtheid op de naaste/de mens in plaats van
op God en Zijn Zoon, zit een vleselijk streven, een vleselijke godsdienst. Een broe-
der merkte ooit op, dat zelfs het kruis zelf gebruikt wordt als een ornament, een
relikwie waarmee men als het ware pronkt. In plaats van de schande van de mens
in zijn eigen ik die door dat kruis zichtbaar wordt.
‘Men gedraagt zich in godsdienstig opzicht dus schandelijk in wat men als hun
heerlijkheid ziet.’
Ja het is volledig andersom gedraaid dan wat het moet zijn. De kerk heeft al zeer
lange tijd gestreefd naar wereldlijke macht. Een schande, als je weet hebt van de
hemelse roeping van de gemeente die het lichaam van Christus is. Christenen wil-
len acceptatie door de wereld op allerlei gebied: in de media, in het onderwijs, in
zo veel. Het is een schande. We zouden dat niet najagen. Waar Paulus op wijst, is
het in Christus, de Opgestane en Verheerlijkte, gevonden worden.
‘We hebben veel om over na te denken.’
We zijn niet van deze wereld, we leven erin, maar de geest van de wereld hebben
wij niet ontvangen. Wel de geest die uit God is. Die zou ons leiden en dan kom je
eerder buiten de maatschappij te staan, of je nu wilt of niet. Innerlijk besef je dat
je er niet echt bij hoort. Als je dan toch tracht er wel bij te horen, dan is dat –kijkend
naar het kruis- een schande. Wij zouden Hem eren en verheerlijken!