‘Geweldig goed nieuws bracht Paulus toch telkens weer, maar werd niet
altijd door iedereen aanvaard.’
Omdat het woord van God een tweesnijdend scherp zwaard is, dat diep
doordringt in een mens, en zelfs zó diep, dat het ziel en geest verdeelt.
Het toont het zielse en het geestelijke aan. Het laat zien in de mens aan
die mens wat van de ziel en wat van de geest is. Bij de Korintiërs zie je,
dat er veel interne verdeeldheid was. Dat had te maken met het woord.
Er was verzet tegen het woord dat Paulus bracht; hij noemde ze vleselijk,
nog onmondigen in Christus.
‘Toch lees je geweldige dingen in die beide brieven.’
Nou en of! Tegen de donkere achtergrond van de verdeelde en vleselijke
Korintiërs laat God Zijn licht heel helder uitkomen. Het hoofdstuk van de
opstanding geeft een prediking die de gelovige oproept om te leven uit
en door de opstandingskracht van Christus. Dat is het grote sluitstuk van
de eerste Korintebrief. Geweldig en bijna tussendoor vertelt de apostel
de grote waarheid, dat God alles in allen zal zijn.
‘Dat is fantastisch! Een werkelijk blij makende boodschap.’
We zijn bevoorrecht, door dit te geloven, te weten. Maar we zouden niet
missen waarmee Paulus de brief opent: het woord van het kruis. Dat was
voor de vleselijke Korintiërs onverteerbaar. Zij konden dat niet horen en
begrijpen. Het kruis maakt namelijk een einde aan de oude mens.
‘Maar die Korintiërs leefden wel naar de oude mens?’
Zeker: ruzies, haantjesgedrag, pronken met de gaven die ze hadden, ma-
nipulatie, graag zelf vooraan willen staan, en al die vleselijke zaken meer.
Paulus wijst op het kruis dat een streep haalt door al die stuitende eigen-
wijsheid en filosofietjes die ze uit hun mond lieten komen. Want de wijs-
heid van deze wereld is dwaasheid voor God. Laten wij ons oor open stel-
len voor Christus, de kracht van God en de wijsheid van God!