Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘De boodschap van het kruis is dwaasheid voor de wereld.’

Dat staat in 1 Corinthiërs 1:18-25, ja. Bij de Corinthiërs ontbrak het onder
andere aan het besef van het kruis. Zij keken naar de wijsheid van mensen,
de Grieken zoeken naar wijsheid (Plato, Aristoteles, Socrates, et cetera),
de Joden verlangen tekenen (en wonderen). Maar de apostel bracht de een-
voudige en diepgaande boodschap van het kruis.

‘Het stuitte op weerstand en onbegrip.’

De redding van de wereld door een aan het hout Gehangene kan volgens
diezelfde wereld niet waar zijn. Men aanvaardt eerder filosofie (redenering-
en) en tekenenen en wonderen (zelfs van de wetteloze), dan dat men het
evangelie met daarin centraal het werk van het kruis accepteert. Geloof
spreekt van die Gezalfde die Gods wil wilde doen, ook al kostte Hem dat
het leven. Daarmee kwam Hij onder de vloek van de Thora.

‘Verlossing is alleen door het kruis?’

Geen andere weg. Het is Gods weg het zo te doen. De Zoon heeft alles gedragen, Hij
werd tot zonde gemaakt opdat wij zouden worden Gods gerechtigheid in Hem.
Wijze woorden uit 2 Corinthiërs 5, waarin óók staat, dat God in Christus de wereld
met Zich verzoende. Daar komt het Griekse begrip katallasso, dat alleen bij Paulus
naar voren komt. Dat wijst op verandering. God heeft die tot stand gebracht. Daar
kan een mens zelf niet toe komen.

‘Nee, want uit zichzelf is de mens vijandig naar God toe.’

Die vijandigheid (vijandschap) wordt door het kruis beëindigd. Omdat het vlees
(oude mens) medegekruisigd werd, is die dood en werd ook medebegraven met
Christus. Deze feiten liggen al 2000 jaar achter ons, maar de uitwerking van een
en ander zal blijken: in de 1000 jaren, bij de grote witte troon, op de nieuwe aarde,
in de nieuwe schepping zal geen spoor meer van vijandschap te vinden zijn.

‘Maar dat zou toch ook onder gelovigen zo moeten zijn?

De boodschap van vrede door het kruis, is essentieel (de kern) voor de onderlinge
omgang met elkaar in het lichaam van Christus. ‘Houdt vrede onder elkaar’
(1 Thessalonicenzen 5); ‘Hou, voor zover het van jullie afhangt, vrede met alle men-
sen’ (Romeinen 12), ‘vrede met God’ (Romeinen 5: 1,2) en de vrede van God‘.
Dat laatste is iets dat wij verlangen; het verdrijft zorgen.
Je leeft vrij, als je die vrede van God kent, je hart beheerst!

‘We zijn bezig met het kruis, bijzonder. Het is geen populaire boodschap.’

Vaak wordt -terecht- benadrukt, dat de Heer aan het kruis onze zonden
droeg. Dat Hij tot zonde werd gemaakt. Hij hing daar voor Zijn volk, voor
heel de wereld, om die te redden. Samen met Zijn opstanding uit de dood
is dat een goed bericht, een blijde boodschap. Redding van de wereld door
Zijn dood en opstanding.

‘Zeker, maar er is meer, als het gaat om de betekenis van het kruis?’

Daar hebben we al bij stilgestaan: het maakt een einde aan alle menselijke
pretenties, de oude mensheid is medegekruisigd met Christus. Daarmee
werd voor God die oude mensheid in feite beëindigd. Meegegaan het graf
in. Dat is vrij definitief. Veel gelovige mensen weten in theorie wel, en dat
is geestelijk gezien zo, dat het is: ‘niet meer ik, maar Christus leeft in mij’.
Maar in de praktijk floreert en prevaleert het IK boven Hem, die ons lief-
heeft.

Als we naar onze Heer en Zijn gezindheid kijken, lijkt het gepast ons wat
bescheidener op te stellen. Wij zouden de gezindheid van Christus Jezus
tonen. Niet dat wij uit onszelf dat kunnen, ook dat is het werk van Zijn
geest in ons. We hebben niets van onszelf. Alles komt van Hem. Werk dat
gedaan moest worden, is gedaan,  wij kunnen er niets aan toevoegen, het
is van a tot z genade!

‘Al wat wij konden doen is medegekruisigd; dat is de totale oude mens.

Die hing daar, samen met Hem; wat uit het graf opgewekt werd, was
de nieuwe mens in Christus Jezus. Dat is wat wij geestelijk gezien zijn.
Een nieuwe schepping in Hem, het oude is voorbij, zie! het is alles nieuw
geworden! Leef daaruit, daarmee!

‘Diepgaande boodschap die wij deze dagen overdenken. Je denkt
aan goede vrijdag!’

Waarom zouden we alleen dan nadenken over de dood en opstanding
van onze Heer? Het hele jaar door staan we daarbij stil, als het goed is.
We lezen steeds over het kruis, gelukkig niet alleen op goede vrijdag.
Daardoor worden we steeds gewezen op het grote en beslissende ge-
beuren dat toen plaatsvond. Zijn werk  is, niet het onze. De grote ver-
zoening die daar tot stand werd gebracht, is definitief.

De naam van de apostel moet regelmatig genoemd om het unieke
van Zijn bediening naar voren te brengen. Kern van die bediening
is (de uitwerking van) het kruis en de opstanding van Christus. We
zouden daarbij stilstaan en dat overwegen in ons hart. Door het kruis
wordt een einde gemaakt aan alle vleselijke strijd, verschillen, speelt
bloed(band) ten diepste geen rol meer als het gaat om de geestelijke
dingen, en het lichaam van Christus.

‘Bij Israël speelt vleselijke afstamming, je familielijn juist wel een hele
belangrijke rol.’

Ja, dat gaat wel vaker zo. Maar het is geen atomatisme, want het evangelie
maakt een einde aan menselijke zaken, het vleselijke moet verdwijnen en
het geestelijke op de voorgrond komen en blijven. Alleen dan kan het evan-
gelie verder gedragen worden. Altijd, daar waar vlees de overhand krijgt, gaat
het verbrokkelen, afbrokkelen. Tegenwerker zit immers niet stil, en werkt
het hardst onder gelovigen. Allerlei wind van leer. Menselijke filosofie. Het
zijn allemaal ‘aanvallen’ die de rust en eenheid van gelovigen willen versto-
ren. De Heer zal zelf zorgen voor Zijn ekklesia, die een eenheid is. Laten wij
die bewaren in de band van de vrede!

‘Bijzonder toch, die vrede van God uit. In de wereld zie je wel wat
anders gebeuren!’

Ja, dat is wat mensen mensen aandoen. En zeer zeker aangestuurd
door machten van de duisternis. Het moet allemaal uitlopen op de
grote confrontatie tussen de wetteloze en de Heer zelf. Hij zal dan de
shalom, de vrede brengen aan Israël. En daaruit zal zich dat gaan uit-
breiden over de wereld. de volkeren zullen kunnen delen in de zegen
van de Messias Yeshua.

‘Deze boodschap wordt door velen dus niet gewaardeerd.’

Dit is een van de -voor velen verborgen- redenen, waarom heel wat mensen
na verloop van tijd Paulus verlaten. De boodschap van het kruis wordt ner-
gens zo diep als bij deze apostel bekendgemaakt. Maakt een einde aan het
vlees -al dan niet vroom- en dat is niet prettig voor de mens. Er blijft namelijk
niets van het menselijke vlees over. Omdat het vlees is weggedaan, is er diepe
vrede. Want vijandschap zit in het vlees, onvrede. Laten wij ons verheugen
over de uitwerking van het kruis! De Opgewekte en Verheerlijkte zit in volko-
men rust aan Gods rechterhand. Het is vrede!

‘Mooi, dat David een voorbeeld is van Hem die komen zou.’

David was poeet en profeet. Hij was drie keer gezalfd; dat zou heel goed
kunnen verwijzen naar het drievoudige: koning-profeet-priester. We
zien daarin de betekenis van de zalving door heilige geest van Hem, die
de vervulling is van zoveel typen en beelden: de Heer Jezus Christus.
Het is geweldig om te zien ‘al wat in de Schrift op Hem betrekking heeft’.

‘Toen de Heer met de Emmaüsgangers opliep legde Hij hun ook de Schriften
uit en liet hen zien wat Hem betrekking heeft.’

Ja, en dan wordt het: al wat in de Profeten en de Psalmen en Geschriften van
Hem spreekt duidelijk. Heel bijzonder, heel het woord van God spreekt
van deze geliefde Zoon. Van de Alfa tot de Omega is hij het, die door heel het
woord heen bedoeld wordt. En hij is dan fysiek aanwezig bij Kleopas en zijn
vriend, maar geestelijk gezien is Hij nu al aanwezig te midden van de ekklesia
die Zijn lichaam is.