Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

18 april 2017
‘Prediking van het kruis is nodig.’

Voor gelovigen zijn consequenties, gevol-
gen ervan onduidelijk. Zij vieren dagen die
voor Israël bedoeld waren. Kerstfeest en
pasen zijn dé hoogtijdagen voor veel chris-
tenen. Terwijl Paulus beknopt spreekt van
de geboorte van de Heer Jezus, maken ve-
le christenen kerst het grootste feest. Een
kindje, net geboren, is heel aandoenlijk.

‘Is daar wat mis mee?’

De woorden die Hij later sprak, daar we-
ten al die christenen helaas vaak minder
van. Laat staan de woorden die Hij heeft
laten optekenen toen Hij verheerlijkt was
aan Vaders rechter(hand). Woorden, die
spreken van hemelse dingen (vergelijk Jo-
hannes 3:12!), van de heerlijkheid van de
Christus nu. Het zicht erop wordt ontno-
men, door…..ja we weten het wel.

‘Hoe is pasen dan?’

Het punt met ook zo’n viering is: het wordt
steeds meer een opgeklopt geheel. Terwijl
de uiteindelijke achtergrond van een in het
voorjaar te vieren ‘feest’ anders is. Waarom
zouden we de opstanding van Christus één
keer per jaar vieren? We kunnen dat elke
dag gedenken. Want de verwachting die
Zijn opstanding geeft, is fenomenaal.

17 april 2017
‘Leven uit de opstanding.’

In Efeziërs 1 spreekt Paulus over de kracht,
die Zijn opstanding mogelijk maakte:

en wat de overstijgende grootte is van Zijn
kracht is voor ons die geloven (….), die werk-
zaam is in de Christus, Hem opwekkend uit
de doden (….)

De kracht van Zijn opstanding werkt, ja ook
in ons. Het is God zelf, Die in ons werkt. Dat
is alles waard. Zo deel hebben aan nieuwe
schepping in Christus, gaat boven alles uit.

‘Je kunt je niets beters voorstellen.’

Zeker is Hij het, Die ons alles geeft wat no-
dig is. We leven elke dag door de genade
die Hij geeft. Wanneer we op onszelf zien
wordt het niet veel en stelt het niet zoveel
voor. Wanneer het gaat om Zijn kracht, dan
kunnen we nooit te veel verwachten:

wij weten nu, dat voor hen die God liefheb-
ben, God alles doet samenwerken tot het
goede, voor hen die in overeenstemming
met Zijn voornemen geroepenen zijn
                                         Romeinen 8:28

‘Dat ervaar je elke keer weer.’

En je ontdekt steeds beter en steeds meer,
dat God het is, Die Zijn woord waarmaakt.
Paulus kreeg het diepste inzicht in Gods
wijsheid en Zijn voornemen. Hij kon dat
aan de Corinthiërs niet kwijt:

en ik, broeders, toen ik bij jullie kwam, ben
niet gekomen met voortreffelijkheid van
woorden of wijsheid, jullie verkondigend
het geheimenis van God
                                        1 Corinthiërs 2:1

Hij moest eerst uitgebreid de basis doorge-
ven en aanzeggen:

..want ik besloot niets te weten onder jullie
dan Jezus Christus en Die gekruisigd
                                        1 Corinthiërs 2:2

Hierdoor delen wij mee, dat de belastingdienst 
de Stichting Da-ath met terugwerkende kracht 
tot 1-1-2017 heeft aangemerkt als een Algemeen
Nut Beogende Instelling (ANBI). Hierdoor zijn uw
giften aftrekbaar voor de inkomstenbelasting. 
Alle gegevens, informatie over (periodieke) giften
kunt u nalezen op de site: belastingdienst.nl

16 april 2017

De Heer is waarachtig opgestaan!

Dat herdenken we deze dagen extra, terwijl
we in feite al het hele jaar de opstanding ge-
denken. In bijbelstudies en dagstukjes komt
het thema van de dood en opstanding van
onze Heer zeer regelmatig terug.

Hij had geen kracht om Zelf uit de doden
op te staan. Hij lag immers dood in het graf.
Hij was toen zonder bewustzijn, en niet in
de hemel. Pas ná Zijn opstanding zei Hij, dat
Hij zou opvaren naar de Vader. Zo gebeurde,
en vervolgens konden de vrouwen en de dis-
cipelen (zoals Thomas) Hem aanraken.

Nu is Hij de Verheerlijkte, zittend aan Gods
rechter(hand). Zo spreekt Paulus meestal
over Christus Jezus. En in Hem is ware een-
heid, de geestelijke en daarmee enige in de-
ze tijd. Daaruit volgt, dat eenheid bewerken
vanuit of via organisatie onschriftuurlijk is.

De Opgewekte kennen, ja, fijn en dan de
eenheid van de geest be-leven.

15 april 2017
‘Stille zaterdag vandaag.’

Ja, traditie. Erin gebracht in de loop van de
tijd. Eigenlijk is het stille vrijdag, misschien
moeten we wel zeggen: verdrietige vrijdag.
Toen waren het hoogtijdagen voor Israël,
maar pal na de kruisiging was het een en al
verdriet voor degenen die Jezus als de aan-
gezegde Messias (h)erkend hadden. De disci-
pelen en de vrouwen waren in rouw.

‘Dat was zo. Zij waren innerlijk gewond.’

Hij lag in een nieuw uitgehouwen graf. Jozef
van Arimatea, waarschijnlijk de oom van de
Heer, had erin voorzien. Hij had gevraagd om
het lichaam, en Pilatus gaf het hem. Kennelijk
had Jozef een belangrijke positie en was hij
(dus) familie van de Heer Jezus. En zodra zij
konden, snelden de vrouwen naar het graf.
Op de grote (jaar)sabbat lag Hij, begraven in
de rots en wist Hij van …. niets.

‘En de dag erna was de gewone sabbat.’

Zo kun je dat opmaken uit de diverse teksten
en in de UR (Uitzonderlijke Rijkdom) van vo-
rig jaar Pasen is het na te gaan in het artikel
van Alfred Dekker. Omdat die vrijdag een
grote sabbat was, moest men nog meer rust
houden dan normaal. Om aan te geven dat
daarna mensen kunnen leven vanuit de rust
in en door het volbrachte werk van de Heer
Jezus, vond de opstanding plaats op sab-
bat, de zaterdag van die week.

Het draait immers om geloof en niet om wer-
ken (Romeinen 4:5). De Heer zelf was gestor-
ven in volkomen vertrouwen, dat Vader het
was, Die Hem zou opwekken uit de dood.