17 oktober 2017
‘Goed om verschillen te zien.’
Een gelovige is eerst zuigeling, daarna
onmondige en kind. Vervolgens zou het
groeien naar volwassenheid komen. Bij
veel gelovigen stopt de groei eerder. En
komt het nooit tot volwassenheid in het
geloof. Velen blijven steken in het voor
hen zo belangrijke hier en nu.
‘Dat merk je wel, ja.’
Men leeft dan in feite net als de wereld.
Onder allerlei inzettingen, leringen en
geboden van mensen. Of de Mozaïsche
wetten worden voor een deel gevolgd.
Maar zulke dingen doet iedereen. En
getuigt zeker niet van geestelijke groei.
‘Daarom weinig volwassenheid.’
Om Galaten 3:23-25 aan te halen: Pau-
lus laat zien, dat ook hij voorheen verze-
kerd bewaard werd onder de wet. Hij
noemt die dan 2 keer kindergeleider
(vers 24,25). Terugkijkend zegt hij dus,
dat hij in die fase nog een kind was. On-
der de wet ben je in feite als een kind,
dat begeleiding nodig heeft tot aan de
volwassenheid. In die fase ben je eigen-
lijk onmondig. Hoewel dat wellicht de
eerste fase van het echte kind-zijn (on-
der de wet of geboden) is.