Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Hebreeën is ook een belangrijke brief.’

Het spreekt van de verhoogde Christus aan de rechter(hand)
van God. Dat is het gevolg van Zijn opgewekt zijn uit de doden.
Nadat Hij verhoogd was geworden, werd de belofte van de
Vader uitgegoten: de heilige geest. Die kwam toen de 120 in
de bovenzaal verzameld waren. Daarna sprak Petrus op de 50^e
na de omertelling en de oogst kwam: 3000 bekeringen.

‘De omertelling is de wekentelling?’

Ja, vanaf Pesach werden 49 dagen, zeven zevens, geteld en
op de 50^e de volgende vastgestelde tijd. De twee beweegbro-
den moesten dan bewogen worden voor het aangezicht van
IEUE (Ik ben). Dat staat in Leviticus 23:15-20. Op die bewuste
dag, van de eerstelingen, kwamen de eerste bekeerlingen uit
het volk van God.

‘Het was een voorvervulling?’

Dat wel. Pinksteren was een voorvervulling, specifiek voor
Israël bedoeld. Zij zouden de geest toedelen aan de natiën.
Dat gebeurde niet, Israël faalde. Grote oogst zal komen in
het komende aardse koninkrijk. Daar heeft het lichaam van
Christus geen deel aan. Dan zal de geest in volheid uitgego-
ten worden op Israël volgens Joël.

‘In de afgelopen 2000 jaar geen uitstorting?’

In die periode wordt het lichaam van Christus geroepen. Dat
wil zeggen: geen uitstorting van de geest van God. Omdat dit
naar de wet en de profeten voor Israël en de volkeren bedoeld
is in het aardse koninkrijk. Vandaar, dat vandaag geen uitstor-
ting van Gods geest zal plaatsvinden. Wat we wel doen als le-
den van het lichaam van Christus is: leven door Zijn geest.

‘Wat betreft de hemelse machten is veel onbekend.’

We zoeken in Zijn woord naar allerlei aanwijzingen. En die zijn te
vinden. God heeft alle hemelse machten ook geschapen. Zijn 
Zoon als Eerste voortgebracht. Uit Zichzelf. Hij is de Heer uit de
hemel, dat wijst naar Zijn hemelse oorsprong. Omdat Hij daar van-
daan kwam, kon Hij als Enige de definitieve reiniging van zonden
tot stand brengen (Hebreeën 1:3).

‘Zijn bloed is uiterst kostbaar voor Vader.’

Zo’n 40 keer wordt in de Griekse Schrift (NT) gesproken van het
bloed van Christus. Eerst nadat Hij de reiniging van de zonden
tot stand had gebracht, kon Hij zich definitief zetten aan Gods
rechter(hand). Het bloed van Christus spreekt in het hemelse
heilige der heiligen van Zijn lijden en dood aan het kruis. Dat
heeft onschatbare waarde.

‘Daarom moest Hij de hemelen doorgaan.’

In Hebreeën 4:14 staat:

nu wij dan een grote Hogepriester hebben, die door de heme-
len gedrongen is, Jezus, de Zoon van God…..

En in Hebreeën 9:11,12 lezen we:

maar toen is Christus verschenen, de Hogepriester van de toe-
komstige goederen. Hij ging door de grotere en meer volmaak-
te tabernakel, die niet met handen gemaakt is, dat is: die niet
van deze schepping is. Hij is niet door bloed van bokken en kal-
fjes, maar door Zijn eigen bloed eens voor altijd in de heilige
plaatsen gegaan en vond eonische verlossing.

Deze hemelse aspecten kon de Heer niet aan Nicodemus kwijt.
Daar was hij nog niet aan toe. Pas in de nieuwe aarde zal het
meer tot Israël gaan doordringen, wat dit betekent en inhoudt.
Het onderricht wat daarvoor nodig is, zal door het lichaam van
Christus gegeven worden!  

‘Die hemelse facetten, het boeit wel!’

Wanneer je in de Schrift oplettend leest, lees je meer. Niet alleen
Mozes, maar ook Elia was op de berg. Sinaï en Horeb, dat verschilt
niet veel van elkaar. Wat heeft Elia gezien? Dat weten we niet exact.
Maar Mozes zag op de berg hemelse aspecten. Het kan heel goed
zijn, dat ook Elia iets daarvan zag.

‘De heerlijkheid van God?’

Zij moeten iets daarvan gezien hebben, en in samenhang daarmee,
hemelse aspecten. De weerslag daarvan was te zien in de tabernakel.
Eerder kregen de aartsvaders Abraham, Isaäk en Jakob verschijning-
en waardoor zij iets van de heerlijkheid van IEUE (Ik ben) waarge-
nomen hebben. Opvallend, wat de Heer zei tegen Nicodemus:

Indien Ik jullie van het aardse gesproken heb, zonder dat jullie
geloven, hoe zullen jullie geloven, wanneer Ik jullie van het hemelse
spreek?                                                                    Johannes 3:12

‘De Heer kon daarvan spreken.’

Natuurlijk, want Hij voegt eraan toe in Johannes 3:13 :

En niemand is opgevaren naar de hemel (…), dan die uit de hemel
neerdaalt, de Zoon des mensen, die in de hemel is.

Hij kwam uit de hemel op aarde. Wat Abraham, Isaäk, Jakob, Mozes,
Elia, Elisa, Jesaja, Ezechiël et cetera gezien hebben, was de heerlijk-
heid van God. En wanneer zij een gestalte zagen, was dat Christus in
de vorm van God (Filippenzen 2:6). Voordat Hij mens werd.
Hij daalde neer uit de hemel en als Zoon van Adam werd Hij mens
op aarde. Aardse aspecten, zoals wedergeboorte, kon de leraar van
Israël niet begrijpen. Laat staan dat hij de hemelse aspecten van de
nieuwe aarde kon verstaan! 

‘Bijzonder, wat we in Hebreeën lezen.’

Je ziet, dat weinig gesproken wordt over dat alles. Met name
over de hemelse aspecten. Het wordt besproken wordt voor
mensen, die weet hebben van de eredienst zoals die door IEUE
aan Israël gegeven werd. Mozes moest de tabernakel laten in-
richten naar het voorbeeld (type), op de berg getoond.

‘Mozes zag iets bijzonders.’

Hij heeft hemelse (dingen) gezien. Op basis daarvan werd de ta-
bernakel gemaakt. Hij heeft geen concreet bouwwerk of een soort
maquette gezien. Alleen het voorbeeld dat hem op de berg getoond
was (Exodus 25:9, 40; Handelingen 7:44; Hebreeën 8:5). Nu gaat He-
breeën daarop in.

‘Een goddelijke dienst van de hemelsen.’

Die bleek te bestaan voordat de tabernakel gemaakt werd. Stefanus
spreekt in Handelingen 7 daar ook over. En van de tempel die door
Salomo gebouwd werd. Het ging om Gods woonplaats. Later blijkt bij
nader inzien, dat de tabernakel en de tempel qua ontwerp iets zeggen
over Gods plan van eonen. Denk aan: heiligen van de heiligen. Dat doet
denken aan eonen van de eonen. De weg die de hogepriester aflegde,
was typerend voor de route van Christus in de eonen!

‘Bloed van dieren reinigde de tabernakel.’

Dat bloed was ontoereikend om definitieve reiniging te geven. Daar-
om moest Hij, de Zoon van God, Zoon van Adam worden. Om deel
te krijgen aan vlees en bloed. Als de Zoon van Adam had Hij bloed en
daardoor kon Hij de hemelse (dingen) reinigen. Dat schrijft Hebreeën
in hoofdstuk 9:11-24. Over het hemelse heiligdom was al in 8:1-5
het nodige gezegd.

‘Hij moest ook daarvoor Mens worden.’

Dat was nodig, zodat Hij zelf het grote zondoffer kon zijn. Hij gaf Zijn
bloed, leed heel diep en stierf. Nadat Hij was opgewekt uit de dood
werd Hij opgetrokken in de hemelen en kon voor Vader komen. Dat
was –en is- in het hemelse heiligdom. Het aardse was daar een afscha-
duwing van. Ook de aardse dienst onder het oude verbond bij Israël
was een afschaduwing van de hemelse.

‘Hij kon Zelf daar de reiniging geven.’

Het bloed van aardse schepselen kon dat niet. Daarom moest Hij, die
eerst Zelf een van de hemelse machten was –Hij was de Hoogste-, deel
krijgen aan vlees en bloed. En dat bloed van Hem alleen, omdat Hij de
Heer uit de hemel was (1 Corinthiërs 15:47), kon definitief reinigen van
alle zonde(n). En daarom kon het hemelse heiligdom door dat bloed al-
leen gereinigd worden!