Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

27 december 2019

‘Fijn, deze overwegingen over Jakob.’

We herkennen wel iets in hem, moge-
lijk meer dan bij Abraham of Isaäk. Ja-
kob is zo menselijk, met allerlei trucs 
en zwaktes. Niettemin bleef hij de dra-
ger van het eerstgeboorterecht. En de
zegen kreeg hij in Bethel (Luz) mee. En
hij verliet het beloofde land. Wij zou-
den dat beoordelen als vleselijk. Waar-
om bleef hij niet in Kanaän? Dát was de
plaats die God hem beloofd had. Door
angst ingegeven trok hij weg. 

‘Toch kreeg hij de zegen mee.’

Ja, en terwijl wij menen, dat het niet
de weg van de Heer is. Hoe wonderlijk
is God. God had met een eed gezegd,
dat Hij aan Abraham en aan zijn zaad
de zegen geeft. Dat ziet allereerst op
onze Heer Jezus Christus. Daarna ook
op de lijfelijke nakomelingen van deze
Abraham. Dus Jakob valt ook onder die
zegen, zoals tevoren als tegen Rebekka
gezegd was:

de meerdere zal de mindere dienen
          Romeinen 9:12; Genesis 25:23

‘Ja dat was aangezegd.’

Bij Vader ligt alles vast. Bij ons niet. Wij 
weten niet wat vandaag gebeurt. Gods 
voornemen staat wel vast. Hij bepaalde
dat niet Easu maar Jakob de zegen had.
Dat lag dus al voor hun geboorte vast. 
Zo ook bij ons. Voor onze geboorte was
vastgelegd, dat wij geroepen, gerecht-
vaardigd en verheerlijkt bij het lichaam 
van Christus zouden horen. En niets is
er, dat dat verhinderen kon. Het plan 
van God gaat door!  

26 december 2019

‘Het huis van God.’

Jakob kwam in Bethel. Hij ontving in
een droom, terwijl de boodschappers
langs een trap opklommen en afdaal-
den, geweldige beloften. Daarna zet-
te hij de steen van onder zijn hoofd 
rechtop en zalfde die. Een prachtig ty-
pe van de opgestane Christus. Die zal
de nieuwe schepping voorzien van al
het benodigde leven. In Bethel zie je
een plaatje van de nieuwe schepping.

‘Open verbinding.’

Zoals Jakob in zijn droom opstijgende
en neerdalende boodschappers zag, zo
zal in de nieuwe schepping een open 
verbinding tussen hemelen en aarde
bestaan. Dat betekent -mogelijk- dat
gemeenteleden het nieuwe Jeruzalem 
zullen kunnen bezoeken, indien nodig.
En de belofte die Jakob hoorde, was:

en zie, Ik ben met je, Ik zal je bescher-
men overal waar je zult gaan, en Ik zal
je terugbrengen in dít land, want Ik zal
je niet verlaten, totdat Ik heb gedaan 
al wat Ik gesproken heb!  
                                    Genesis 28:15

‘Ja, een geweldige belofte.’

Jakob, die afreisde naar oom Laban, 
kreeg een onvoorwaardelijke belofte.
Ook al verliet hij het land dat God de
vaderen Abraham en Isaäk gaf en dus
voor hem bestemd was. God ging met
hem mee. Hij zal Jakob niet verlaten, 
ja zelfs zegenen als hij ver weg is. Hoe-
veel temeer leden van het lichaam van
Christus. U, jij en ik, we zijn gezegend
met iedere geestelijke zegen in Chris-
tus. Wat ook gebeurt: God, de Vader 
van de heerlijkheid, begenadigt ons.  

25 december 2019

‘Tot aan de bazuin.’

Dat geldt elk lid van het lichaam van
Christus. Want dit is wat we lezen:

want het loon dat de zonde geeft, is
dood, maar het genadegeschenk van
God is eonisch leven in Christus Jezus
onze Heer
                                   Romeinen 6:23
Een bijzonder woord dat bemoedigt,
aanspreekt en opbouwt. Jakob koos
zijn eigen weg en was 20 jaar niet in
het land. Je kunt zeggen: hij ging te-
gen Gods geopenbaarde wil in. 

‘Hij verliet het beloofde land.’

Angst voor Esau was zijn raadgever. 
Dé omgeving van zegen was immers
het beloofde land. En toch bleek Jah-
weh werkelijk Ik ben te zijn. Hij was 
er, toen Laban aan Jakob Lea gaf, niet
Rachel. De slimmerik kreeg ook slim-
heid tegen zich. Toch bleek Jakob ge-
zegend, want hij was drager van het 
eerstgeboorterecht én zegen die er-
mee verbonden is. Lea en Rachel (in
later stadium) kregen kinderen. 

‘Kinderen zijn gunst van Jahweh.’

Jakob kreeg liefst 13 kinderen; het 
volk Israël ontstond juist uit deze Ja-
kob, die kromme wegen ging (Luz).
Later heet die plaats Bethel, dat is:
huis van EL, de Onderschikker. Dat is
wat Hij doet: onderschikken. God is
het, Die alles op Zijn plaats zet, ook
al duurt dat veel jaren in je leven. 
Bethel, huis van God, is type van heel
de schepping waarin Hij alles ordent 
en op Zijn plaats zet.

24 december 2019

‘Vader bepaalt alles.’

Mensen geloven dat niet. Ook gelovi-
gen niet. Pas na verloop van tijd gaat 
de mensen eigen zwakte beseffen. In
het leven van Jakob besefte de aarts-
vader dat toen hij Esau ging ontmoe-
ten. Esau! De broer die hij door mid-
del van bedrog van het eerstgeboor-
terecht en zegen had afgenomen. We
kunnen de ijver van Jakob om die ze-
gen te verkrijgen, waarderen. Maar
toch was het list die hij gebruikte.

‘Ja, maar Jakob heeft de zegen.’

Hij was een slim en erg actief mens.
Toch kon hij God niet misleiden. Het
is de God, Die ook Abraham en Isaäk
zegende. Die ging met Jakob mee, on-
danks zijn gedrag. Wij denken, dat on-
ze God onmiddellijk stopt met zegen-
en of genade schenken als wij falen,
tekortschieten. Dan verlaat Vader je
niet. Hij helpt je overeind zodat jij als
mens weer verder kunt. Het is in elk
geval Zijn gunst, waar je niet los van
kunt raken.

‘Dit betekent veel voor mij.’

Als gelovige weet je je gered in gena-
de, wat zoveel meer is dan vergeving.
In Hem gezegend met iedere geeste-
lijke zegen. Dat hoor je steeds en dat
is goed. Daaruit volgt een wandel die
tot eer van Christus is. In het leven als
gelovige heb je ups en downs,diverse
fases waarin het soms minder gaat. In
ieder geval zijn dat leermomenten, we
zijn wat dat betreft in Gods onderwijs
opgenomen. Dat duurt tot de bazuin.  

23 december 2019

‘De genade staat voorop.’

In het leven van Jakob, bij wie het eer-
ste deel van zijn leven (tot aan de Jab-
bok) de vleselijke gelovige typeert, is
het Jahweh, Die altijd meeging. Toen
hij bij Laban was, zegende Jahweh de
bezitter van het eerstgeboorterecht. 
En dat in een periode, waarin hij nog
steeds eigen trucs gebruikte om zelfs
oom Laban om de tuin de leiden. Zo 
kunnen ook de leden van het lichaam
van Christus handigheidjes hebben.

‘Ja, herkenbaar.’

Ondanks alles blijven de gelovigen in
Christus gezegend. Net als Jakob. God
zet in ieders leven processen in waar-
door zij groeien in geloof. Dat gaat ge-
lijk op met afbraak van het eigen ik in
de praktijk. In wezen is -op Golgotha-
het oude ik (de oude mens) mede-ge-
kruisigd en vervolgens begraven. In
de praktijk is het vaak een langdurige 
afbraak. God geeft geloof, in de mate
die Hij het beste acht.

Dat is Zijn wijsheid.’

En onze dwaasheid gaat ten onder. En
net als bij Jakobs dwaasheid, komt de
grote God hem tegen. Daarna is voor 
de gelovige Jakob alles anders. Wat er-
na ontbreekt is het vertrouwen op ei-
gen ‘oplossingen’. In plaats daarvan is
het vertrouwen op Jahweh en de be-
loften die Hij gaf, het enige in Israëls 
leven. Niet langer zijn beweegredenen
vanuit de mens bepalend, maar onze
Vader alleen.