Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

20 augustus 2018
‘Mooie toekomst.’

Het is niet voor te stellen, de heerlijk-
heid is te groot. We kunnen alleen ge-
loven wat we lezen. God geeft dat, zo-
als aan een Abraham, die ‘amen’ zei
op wat hij hoorde van God. Daarop is
het gevolg, dat hij als rechtvaardig ver-
klaard werd door God. En wij, wij gelo-
ven God op Zijn woord, ook als het o-
ver de enorme verwachting gaat, die
wij voor ogen hebben.

‘Regeren met Christus.’

Hoewel heel het lichaam van Christus
zeer zeker te midden van de hemelsen
zal zijn, zal niet elk lid samen met Chris-
tus regeren. Dat wijzen diverse Schrift-
plaatsen aan.  1 Corinthiërs 6:9,10:

of weten jullie niet, dat onrechtvaardi-
gen het koninkrijk van God niet als lot-
deel zullen genieten? Dwaal niet!
Hoereerders, overspelers, schandkna-
pen, die met mannen liggen, dieven,
hebzuchtigen, dronkaards, lasteraars
en rovers zullen het koninkrijk van
God niet als lotdeel genieten.

‘Dat is nogal wat.’

Het gaat hier om degenen die onrecht
doen in de praktijk en daarin -hoewel
gelovigen-  volharden, tot levensprak-
tijk maken. Zij zullen niet tezamen met
Christus regeren (de koningsheer-
schappij van God als lotdeel genieten)
te midden van de hemelingen.
Omdat het om gelovigen gaat, hebben
zij het lotdeel van eonisch leven als ge-
nadegeschenk (Romeinen 6:23; Titus
3:7) wél ontvangen, en zullen als lid
van het lichaam van Christus wegge-
rukt worden bij de bazuin van God.

19 augustus 2018
‘Paulus’ evangelie: genade!’

Het is zo’n contrast als je de andere a-
postelen leest. Een verademing in ver-
gelijking met allerlei voorwaarden die
voor Israël gelden. Zij moeten volhar-
den tot het einde (Mattheüs 10:22; 24:
13; Markus 13:13; Lucas 21:19; Open-
barig 2:7,10; 3:10) om het koninkrijk in
te kunnen gaan. Dan zullen zij eonisch
leven hebben op aarde. Israël zal als
koninklijk en priesterlijk volk optreden.

‘Voor ons geldt iets anders.’

Heel erg helder lezen we dat in de brie-
ven van Paulus. Ons lotdeel is eonisch
leven, een genadegeschenk op grond
van Gods uitkiezende liefde. De nood-
zaak om te volharden tot het einde is
nergens bij Paulus te lezen. Wel lezen
we over het koninkrijk of de konings-
heerschappij als lotdeel. Daarin speelt
het punt van volharden wel een rol.

‘Belangrijk punt, toch?’

Zeker. Alleen zouden we dat niet ver-
warren met de lijn van Israël. Degenen
die volharden in hun dienstbetoon in
de gezindheid van Christus (2 Timothe-
üs 2:10-13) zullen samen met Christus
regeren (als koning) te midden van de
hemelsen, waar het domein van de
gelovigen van nu is. Wij hebben geen
aardse, maar een hemelse verwachting
om met Hem instrument in Gods hand
te zijn, zodat ook de hemelse machten
en krachten onderschikken aan Vader.

18 augustus 2018
‘Beloftenrijke Schrift.’

Gods woord houdt steeds belofte in.
Zoals een bron water belooft, zo is de
Schrift een rijke bron. Wanneer God
iets zegt, schept dat tegelijk een ver-
wachting. Zo is Tenach (OT) een hele
rijke bron, waarvan het hart klopt van
verwachting. Het uitzicht op de Mes-
sias waar alle andere gezalfden naar
verwezen.

‘Profeten, koningen en priesters.’

Zij werden gezalfd, al lezen we dat bij
een profeet nauwelijks. Geestelijk ge-
zien waren de profeten gezalfd door
heilige geest, die bij gelegenheid ook
in de profeet kwam, maar niet perma-
nent inwonend zoals bij de leden van
het lichaam van Christus. Wel is goed
te zien, dat alle drie functies te maken
hebben met het woord van God.

‘Zij leidden het volk Israël.’

In de praktijk was dat gebrekkig. Het
wachten was op die grote Gezalfde
van God: de Heer Jezus Christus. Daar-
om is het luisteren naar Hem voor ons
als leden van Zijn lichaam noodzakelijk.
In de apostel Paulus hebben we de ge-
zondene of afgevaardigde die de woor-
den van Christus Jezus doorgeeft. Het
evangelie waarvan hij dienaar werd (Efe-
ziërs 3:7a) komt rechtstreeks van Hem,
Die aan de rechter(hand) van Vader is.

17 augustus 2018
‘Boeiende lijnen in de Schrift.’

Profetisch gezien heeft de geschiede-
nis van Jozua veel te zeggen. We zien
een parallel van Christus en Zijn gees-
telijke lichaam, de gemeente. Het is
óók een profetische heenwijzing naar
de Messias Jezus, Die het volk zal aan-
voeren als zij -definitief- het beloofde
land binnentrekken. Wanneer zij dat
in bezit genomen hebben zullen zij er
niet meer uit verdreven worden.

‘Prachtig, daar word je blij van.’

Wanneer je gelovige bent, zul je net
als Paulus een hartepijn hebben over
het volk Israël. Grotendeels leven zij
in ongeloof, ook in het kleine stukje
land waar zij nu wonen en wat zo he-
vig betwist wordt. We bidden voor dit
volk, dat zo onder zware pressie is van
vele, vele volkeren. De relatief weinig-
en van hen die Jezus als hun Messias
kennen, leven daar ook onder druk.
We bidden ook voor hen.

‘We kennen de beloften.’

Dat weten zij ook. De beloften gaan
vanaf Abraham, Isaäk, Jakob, Jozef,
Efraïm naar degenen die dan onder
de zegen van het eerstgeboorterecht
vallen. Via de eerstgeborenen wordt
dan weer heel het volk gezegend. Al-
les op grond van de belofte die God
met een eed zwoer aan Abraham. Dit
zijn de beloften die in en door Jezus
Christus vervuld worden, het Zaad
(Galaten 3:16) van deze oude aartsva-
der. Wij als gemeenteleden ondervin-
den de vervulling van de belofte in
Christus Jezus (Efeziërs 3:6,7a), door
het evangelie waarvan de apostel Pau-
lus dienaar werd.

16 augustus 2018
‘Eerstgeboorterecht.’

Een belangrijk thema in de Schrift. In
de lijnen via de geslachten komen we
allerlei opmerkelijke dingen tegen. In
de uitleg wordt bijvoorbeeld Efraïm
vaak onderbelicht. De naam komt va-
ker voor dan we vermoeden. De stam
Efraïm was de leider van de 10 stam-
men. En deze zijn niet eerder terugge-
keerd uit de ballingschap. Dat is de
toekomstmuziek voor Israël.

‘Boeiend, de lijnen in Israël.’

Met name in Hebreeën wordt dat wel
aangegeven. Bijvoorbeeld dat de Heer
niet uit de stam Levi komt, zodat Hij
geen priester kon zijn. Hij kwam uit de
lijn van Juda, en heeft als zodanig aan-
spraak op het koningschap. Wel kan Hij
aangesteld worden als koning en pries-
ter naar de ordening van Melchizedek,
die een hoger priesterschap én een ho-
ger koningschap had, omdat Abraham
aan hem de tienden gaf.

‘De zegen van de hogere.’

Ja, de mindere wordt gezegend door
de meerdere. Dat is een vast principe
in de Schrift. Abraham ontving de ze-
gen van Melchizedek, en gaf aan die
priester-koning de tienden. In de len-
den was Levi, waaruit de priesters in
Israël werden genomen. Nu de Heer
niet uit de lijn van Levi kwam, moest
Hij door God gesteld worden in de lijn
van Melchizedek, zodat Hij toch
Hogepriester én Koning kan zijn.