Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Woensdagavond was boeiend, over Openbaring 3 en Mattheüs 24.’

Mensen willen kennelijk weten hoe het zit in dat profetisch woord, de belang-
stelling neemt toe. De volgende avond gaat over het boek/de boekrol van het
leven, dat ook in Openbaring 20:11-15 genoemd wordt. We zullen dan zien wat
de Schrift ervan zegt, want alleen dat is bepalend. Velen weten helaas niet exact
hoe dat zit in de Schrift. Vandaar dat we dat onderzoeken en kijken wat daarvan
gezegd is.

‘Ja en teksten uit Mattheüs 24 worden vaak verkeerd begrepen.’

Zeker. We keken dan ook naar de tekst over deze generatie, Mattheüs 24:34.
Vaak wordt een bepaald jaartal genomen waarin iets belangrijks met Israël en/of
Jeruzalem gebeurde en vanaf dat moment gaat men 40 jaar tellen. Binnen die
tijd moet dan de Heer gekomen zijn. Eén voorbeeld daarvan is 1948, en men meen-
de dat de laatste jaarweek in 1988 moest beginnen of zelfs al voorbij moest zijn.
Zo ook 1967, de inname van Oost-Jeruzalem door Israëlische troepen.

‘Inderdaad wordt die tekst dan gebruikt, ja.’

Zeker, zeker. Daarom was het zaak om erop in te gaan, omdat het zijdelings bij
Openbaring 3:1-7 ter sprake kwam. Maar een andere lastige is de teksten van dat
er één weggenomen wordt en de ander achtergelaten, Mattheüs 24:40,41. Het
punt is daar, dat vlak daarvoor door de Heer gezegd wordt, dat de mensen bij de
grote vloed in de dagen van Noach weggenomen  werden. Dat hield toen in: door
het water verzwolgen en omgekomen. Dat wegnemen betekent daar dus: gedood
worden. Dat geldt ook in de aanwezigheid (Grieks: parousia) van de Heer: de één
zal weggenomen worden, de ander achtergelaten. Dat laatste is: op aarde en houdt
in dat die ander het koninkrijk binnengaat, de 1000 jaren in. Degene die weggeno-
men wordt, wordt dan gedood en heeft geen eonisch leven!

‘Dit gedeelte heeft dus niet te maken met de bazuin van God.’

Nee. 1 Thessalonicenzen 4 heeft niets, maar dan ook echt helemaal niets te maken
met Mattheüs 24. Dat zijn twee verschillende gebeurtenissen in Gods voornemen.
In Mattheüs 24 komt de Zoon van Adam op de wolken met grote kracht en heerlijk-
heid. In 1 Thessalonicenzen 4 worden de gelovigen weggerukt in wolken, tot een
ontmoeting van de Heer in de lucht. In 1 Thessalonicenzen 4 blijft de Heer in de lucht
en in Mattheüs 24 komt de Heer op aarde. Hij zal Zijn voeten zetten op de Olijfberg!
In Mattheüs 24 zien de stammen van het land de Zoon zoals in Zacharia 12 staat.
In 1 Thessalonicenzen 4 ontmoeten alle gelovigen van het lichaam van Christus de
Heer in de lucht!

‘Ons past inderdaad diepe ootmoedigheid, het is alles genade.’

De apostel is een voorbeeld van ootmoedigheid, daarin leek hij op zijn Heer,
Christus Jezus. Onderschikking is het grote einddoel van God. Lees maar in
1 Corinthiërs 15:27,28. Daar gebruikt hij maar liefst zes keer het woord onder-
schikken. Duidelijker kan het niet. Daarom is het voor een schepsel nu al de
juiste plaats om in onderschikking te staan en te leven. God is het hoofd van
Christus. Christus is het hoofd van de man en de man is op zijn beurt het hoofd
van de vrouw.

‘Moeilijk te verteren in deze tijd.’

Dat is altijd al moeilijk te verteren geweest. Alleen ligt het nu wat scherper
door de feministische beweging en de emancipatie. Ook onder gelovigen wil
men nog wel accepteren dat God het hoofd van Christus is en dat Christus dus
onderschikkend aan God is. Ook nog wel, dat Christus het hoofd van de man
is en dat dus de man onderschikkend aan Christus is. Maar als het gaat om de
man en de vrouw, dan wordt het een stuk lastiger.

‘Wonderlijke uitleg?’

Ja, men kronkelt dan in de uitleg om er aanvaardbaar uit te komen. Teksten
worden aangepast en ineens heel erg vanuit de culturele achtergrond opgevat
en begrepen. Men is in verlegenheid en draait er daarom omheen. Maar wat in
1 Corinthiërs 11 staat, is erg duidelijk. Heb je echt niets te maken met ‘die tijd’
en ‘cultuur’ en dat soort zaken. Het is de Schriftuurlijke lijn. En men heeft er ge-
garandeerd moeite mee, omdat het wijst op de voleinding: onderschikking.   

‘Prachtig, dat uitzicht op het grote einddoel van God.’

Het heil, de redding, is voor de velen. Volgens Paulus zijn dat ook echt allen.
Eén zorgde voor de intrede van de zonde en de dood. Adam. Daarom sterven
wij allemaal, alleen gaan niet allen dood. Wanneer wij levend de bazuin horen,
zullen wij veranderd worden. Alle doden in Christus worden dan opgewekt.
Talloze pogingen zijn ondernomen om 1 Thessalonicenzen 4:13-18 weg te re-
deneren. Men wil o zo graag de wegrukking van de gemeente ontzenuwen.

‘De tegenstander wil natuurlijk niet dat wij komen waar hij nu nog is.’

Wanneer wij weggerukt worden komen wij daar waar hij nu is. Wij erin, hij
eruit. Zo eenvoudig is dat. Dan wordt hij op aarde geworpen waarna hij rond
zal gaan als een brullende en briesende leeuw. Het wordt nu al ongezellig op
aarde, en dan wordt het nog veel ongezelliger. Maar ook dat moet gaan ge-
beuren. Het past in het grote plan van Vader.

‘Ja Hij heeft zelfs de verderver geschapen om te vernietigen.’

Ook die moet er zijn. De afbrekers zullen straks hun werk doen. En de grote
natuurcatastrofes zullen veel mensen doden in de eindtijd. Ook dat is niet
nieuw, in het verleden zijn ook rampen gebeurd waarbij zelfs miljoenen om-
kwamen. Alleen zal straks de omvang nog groter zijn. Dat is ontzettend. We
vergeten weleens, dat ook de zonden heel hoog opgestapeld worden. En dat
is ook ontzettend. Daar zal een einde aan moeten komen.

‘Net als in de dagen van Noach.’

Niet toevallig vergelijkt de Heer het einde van deze eon met de dagen van
Noach. Ook toen leefden de mensen er maar wat op los. Zij deden wat goed
was in eigen ogen. Ook nu is dat het geval. Het zal leiden tot aanbidding van
de wetteloze. Het beeld van het beest zal opgericht worden en er zal wereld-
wijd aanbidding geëist worden. Anders zul je omkomen. De Heer Jezus Chris-
tus zal dan ook precies op tijd komen en Zijn voeten op de Olijfberg zetten!

‘Die ontmoeting in de lucht. Het blijft bijzonder.’

Het past in Zijn plan, om te komen tot Zijn einddoel. God, de Vader, zal alles
in allen zijn. De ekklesia die Zijn lichaam is heeft een belangrijke plaats in dat
geheel. Wij zijn de eersten na de Zoon zelf die levendgemaakt worden. Dat
houdt onder meer in, dat wij onsterfelijkheid ontvangen. De tekst die we al
enige tijd bekijken, is Romeinen 11:36. In Zijn plan is niet alleen het al uit Hem,
maar ook door Hem  en tot Hem in (naarbinnen Hem).

‘Het is een korte tekst, en zegt erg veel.’

Wat ook gebeurt, het gaat niet buiten Hem om. Hij zet in Zijn plan allerlei
machten en krachten in om Zijn doel te bereiken. We zien, dat zelfs het kwaad
een belangrijke functie heeft. God brengt uit het kwaad het goed voort. Nadat
het de functie heeft gehad die het moest hebben, wordt het kwaad definitief
uit Gods schepping weggedaan om nooit meer terug te keren. Dat geldt ook
voor de zonde.

‘Maar de satan zit niet voor eeuwig in de poel van vuur en zwavel.’

Nee, als zijn tijd in die poel erop zit, wordt de poel weggedaan en zal ook de
satan Christus Jezus als Heer belijden. Niet afgedwongen, maar van harte. De
aanduiding satan zal dan niet meer passen. Hoe hij dan zal heten, we weten
het niet. Zoals onlangs treffend werd opgemerkt, was de uitspraak van de
Heer profetisch over hem in Mattheüs 4:10 toen Hij Deuteronomium citeerde:

..want er staat geschreven: de Heer jouw God zul je aanbidden, en Hem
alleen zul je dienen
De totale overwinning is compleet wanneer ook de grootste vijand de knieën
buigt en van harte belijdt, dat Jezus Heer is, tot eer van God, de Vader!

‘Geweldig, dat wij ons samen verheugen over Zijn woord.’

Dat predikt de totale overwinning van God en Zijn Christus over alles.
De dood zal moeten wijken, nu Hij leeft is dat de garantie dat iedereen
ooit –na de eonen- zal leven. Paulus laat dat duidelijk zien in 1 Corinthiërs 15.
Eerst de gemeente, daarna de heiligen van Israël, en uiteindelijk alles en ie-
dereen. Ook de tegenstander zal zijn knieën gaan buigen, want in Filippenzen
2:9-11 zit hij er ook bij.

‘De dood wordt verzwolgen in de overwinning.’

Prachtige beeldspraak van Paulus in 1 Corinthiërs 15. Alles gaat mee in die
overwinning van Christus over al wat vijandig is, alle vijandschap, de eerste
en de tweede dood. Er blijft van al wat tegenhoudt niets over. We vieren elke
dag de opstanding van Christus. Hij leeft! En Hij gaat komen. Hij heeft het op
zoveel Schriftplaatsen beloofd. Onmiskenbaar leven wij in de tijd, dat alles
op zijn kop gaat. Hij gaat komen.

‘Ik kijk er naar uit. Wat een verwachting!’

Ja, bij de bazuin dan gaan wij weg van de aarde. Hem ontmoeten in de lucht.
Wat een perspectief. Dat geeft een andere kijk op je dagelijks leven. Lijden
wordt dan direct omgezet in heerlijkheid. Hij ontmoet ons en wij zijn dan ver-
heerlijkt bij Hem, boven. Wat een enorme bundeling van licht moet dat zijn
in de schepping! Daarna zal Hij komen en op zeker moment Zijn voeten zetten
op de Olijfberg, als de grote Goël, de Verlosser van Zijn volk Israël!