Woord vandaag

‘De opstanding van Christus heeft grote, wereldwijde gevolgen.’

Zeker! Het is de afgelopen 2000 jaar niet aan het gedrag van de
mensen in het algemeen te merken geweest, maar geestelijk voor
de gelovigen is het veelbetekenend. Het is een groot voorrecht, dat
wij leven door de opstandingskracht van Hem, die nu aan de rechter
(hand) van de Vader troont. De opstanding van Christus betekende
de bezegeling van de rechtvaardiging van heel de mensheid. Het is
slechts een kwestie van tijd, dat dit zichtbaar wordt. In elk geval zegt
de apostel in Romeinen 6:7 ‘die gestorven is, is gerechtvaardigd van
de zonde.’ Dat geldt heel de mensheid in Gods ogen, want: ‘indien
Eén voor allen gestorven is, zijn allen gestorven’ (2 Corinthiërs 5:14).

‘Dit hoor je bijna nergens. Deze boodschap.’

In elk geval is dit wat al 2000 jaar geleden is vastgelegd. De gevolgen
van de dood en opstanding van Christus zijn enorm. Het zal grote be-
tekenis krijgen als het lichaam van Christus wordt verzameld bij de ba-
zuin van God. Zij worden allemaal gezamenlijk tegelijk van de aarde
weggerukt tot een ontmoeting met de Heer in de lucht. Dan zijn de ge-
storvenen in Christus opgewekt en levendgemaakt en hebben onster-
felijkheid ontvangen. Later zullen ook de heiligen van Israël levend
gemaakt worden en uiteindelijk ook de rest van de mensheid. Voor de
grote witte troon is er een algemene opstanding. Daarna zullen al die-
genen die voor die troon veroordeeld zijn, in de poel van vuur gegooid
worden, de tweede dood.

‘En uiteindelijk wordt de tweede dood toch ook buiten werking gesteld?’

Dat is het geheimenis van 1 Corinthiërs 15:26. Daar staat ‘de dood’, en
er staat bij, dat dat de laatste vijand is. Op het moment dat al die mensen

in de poel van vuur gegooid zijn, zitten het beest, de valse profeet en
de satan er al in. De dood (eerste of tweede – maakt niet uit) wordt in de
Schrift altijd als vijand gezien. Daarom is de laatste vijand de tweede
dood, want alle andere vijanden zitten al in de poel van vuur en zijn als
vijand dus uitgeschakeld. Geen andere mogelijkheid blijft dan over, dat
de laatste vijand, de tweede dood, buiten werking gesteld wordt. Dat is
wat 1 Corinthiërs 15:26 zegt. En daarna is er dus oneindig leven voor
iedereen. Allen ontvangen dan onsterfelijkheid. Niets minder dan dat is
de uitkomst van de opstanding en levendmaking van de Zoon van Gods
liefde! 

Woord vandaag

Gezegend Pasen!

Dat wensen we elkaar toe op deze dag. In feite vieren we
elke dag Pasen, maar zoals Romeinen 14 schrijft, de een
acht de ene dag boven de andere en de ander acht alle dagen.
Wij vieren elke dag Pasen, want dagelijks hebben wij de kracht
van Zijn opstanding nodig. Die geweldige kracht komt in het
evangelie naar voren.
Zonder opstanding geen blijde boodschap! Maar: Hij ís opge-
staan, Vader wekte Hem op op de derde dag en toen bleek
de allergrootste overwinning een feit: de dood is overwonnen.

‘Ongelooflijk, dat diverse theologen ontkennen dat Hij opstond
uit de dood.’

Ja ‘ongelooflijk’, want het is een uiting van hun ongeloof. Als zij
wetenschappelijk niet kunnen verklaren dat Hij opgewekt werd
uit de doden 
door de heerlijkheid van de Vader, dan kan het voor
hen niet waar zijn.
 Zij weten het niet, en komen daardoor in de
problemen met hun geloof,
 of niet. Het doet er ook niet toe. Ze
kunnen het niet aanvaarden, dat Christus is opgewekt. Als zij 
Paulus zouden horen, zouden zij waarschijnlijk net zo als de Atheners
reageren als hij over de opstanding spreekt. Interessant, maar ‘wij
zullen u hierover nog wel eens horen’, of woorden van de strekking.

‘Zo reageert men dan, men was toen ook al bezig met filosofie,
en theologen vandaag de dag ook.’

De opstanding en levendmaking van Christus is de aanzet tot een
kettingreactie die niet te stoppen is. Na Hem zullen anderen in
Zijn aanwezigheid levendgemaakt worden. Het is niet te stoppen,
en dat zal pas gebeuren wanneer de laatste ‘groep’ (‘het einde’ –
1 Corinthiërs 15:24) volledig is levendgemaakt en onsterfelijkheid
heeft ontvangen. Ieder heeft dan een nooit meer eindigend levens-
proces in zich, door de geest van God. Dan zal iedereen ook volle-
dig onderschikkend aan God zijn en zal Hij de Vader van al die men-
sen blijken te zijn. Wat een geweldig evangelie! De tweede dood
zal blijken niet in staat te zijn uiteindelijk al die mensen vast te hou-
den. Zij zullen allemaal uit de tweede dood komen en léven, op een
manier die zij nooit voor mogelijk hadden gehouden, maar dat was
het plan van God: redding, oneindig leven voor alle mensen! 

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             

Woord vandaag

‘We hebben gisteren stilgestaan bij het sterven en de dood
van de Heer Jezus Christus. Indrukwekkend.’

Wat er van staat geschreven in de evangeliën, is wat diepe
indruk achterlaat als je ermee bezig bent. Zo nauwgezet al
die ogenschijnlijk onbelangrijke details; het laat van alle kanten
zien wat gebeurde en dat de Schriften vervuld werden. De Heer
vervulde de Schriften. In Johannes 18-20 komt dat duidelijk naar
voren. Zelfs toen Hij wist dat alles volbracht was, zie Hij nog aan
het kruis: ‘Ik heb dorst’, omdat er nog een woord vervuld moest
worden uit Psam 69:22 ‘in Mijn dorst hebben zij Mij edik (zure
wijn) te drinken gegeven’. Zelfs in het intense lichamelijke lijden
dacht Hij nog aan het vervullen van Gods woord!

‘Daar word je stil van, als je leest hoe Hij dat doormaakte.’

Het was in het volle vertrouwen op Vader, dat die Hem zou 
opwekken uit de doden, de derde dag zou onherroepelijk ko-
men. Je leest hoe Hij geslagen en verdrukt werd, maar vooral 
het geestelijke lijden wat HIj door moest maken, ging heel diep.
We kunnen nooit beseffen hoe het geweest moet zijn voor Hem
en voor Zijn God en Vader, die met Hem mee leed op Golgotha.
Overigens ook bijzonder, hoe Golgotha in het Hebreeuws ver-
bonden is met ‘Gilgal’ en ‘Goël’. Zo heeft Hij als de grote Goël
de mensheid losgekocht uit de slavernij van de zonde en de
wet. Als de laatste Adam, dé zoon van Adam, was Hij als enige
gerechtigd de hele ‘familie’ als Losser los te kopen. En Hij
heeft betaald met Zijn eigen leven.

‘Zo, dat is schitterend zeg, als de grote Boaz was Hij de ware
(Ver)losser!’

Ja mooi he, Boaz is uiteraard een schitterend type van de Heer
Jezus Christus, die heel de mensheid zou loskopen, dáárom 
was in de Thora de wet op het lossen opgenomen, opdat Hij die
kon vervullen! Er was geen geld nodig als het om de mensheid
ging, hoewel de Heer zelf verkocht werd door Juda(s) voor 30
zilverstukken, de prijs van een slaaf in die tijd. Nee, Hij betaalde
met de allerhoogste prijs: Zijn eigen leven. 
God heeft zelfs Zijn eigen Zoon niet gespaard, maar Hem voor 
ons allen overgegeven, en Hij zal ons (gemeenteleden) met Hem
alles in genade schenken! Wij als Eerstelingen van de nieuwe 
schepping mogen als eersten die genade ontvangen. Later zal
dat het deel van allen zijn. Gods genade is onuitputtelijk en God
zal niet stoppen met het grote werk van de eonen, voordat allen
in onderschikking aan de Zoon Hem zullen verheerlijken!
 

Woord vandaag

‘Wat mij opvalt bij de kruisiging is de haat van Zijn eigen volk
tegen Hem.’

Zij werden in hun verblinding aangestuurd door geestelijke machten
van de boze. In Mattheüs 27:39,41 blijkt dat de voorbijgangers Hem 
lasterden en Hem zelfs verzochten (zie de slang in Mattheüs 4!) om
van het kruis af te komen en zo te ‘bewijzen’ dat Hij de Zoon van God
is. In vers 41 zien we dat het Sanhedrin daar is en zij zetten zichzelf
te kijk in wat zij als overpriesters, schriftgeleerden, oudsten en fari-
zeeën spottend zeggen. Ook bij hen is het punt dat Hij Gods Zoon is.
Als dat zo zou zijn, dan zou Hij de Messias zijn en het einde van het
judaïsme inluiden. Tegelijk hadden zij hun positie zowel ten opzichte
van het volk als van de Romeinen in dat geval verloren. Vandaar dat
zij Hem aan het kruis hadden laten nagelen.

‘Daarmee werd de profetie van Psalm 22 vervuld.’

Ja, je leest wat de Heer aan het kruis reciteerde: 

“Maar ik ben een worm en geen man,
een smaad van mensen en veracht door het volk.”

Dit is wat exact en huiveringwekkend nauwkeurig vervuld werd, daar
vlak buiten de stad, op Golgotha, de schedelplaats. Hij werd tot smaad
en voorwerp van hoon en verachting. Er was geen enkel mededogen,
ook niet toen Hij daar hing. Ze waren keihard, de mensen van Zijn eigen
volk. Dat is het harde van wetticisme.We lezen verder in de Psalm:

“Allen die mij zien, bespotten mij; zij trekken de lippen op, zij schudden
het hoofd: ‘Hij heeft het op Ieue (Jahweh) gewenteld; laat Die hem be-
vrijden! Laat Die hem redden, als Hij Hem genegen is.”

We lezen precies dit terug in Mattheüs 27:42,43. Zij vervulden de Schrift.
Zij wisten niet wat zij deden en zij wisten niet wat zij zeiden. Zij waren in
hun verblinding bezig de Schrift te vervullen!

‘Ja dan kom je wel onder de indruk, als je dit zo leest.’

Zonder het lichamelijke lijden te willen verkleinen, want de pijnen waren
hevig en fel en doordringend, maar het geestelijke lijden, dat Hem in Zijn
aardse bediening te midden van Zijn volk overkwam, kwam nu tot een hoog-
tepunt. Hij zei: ‘Ik ben …. een smaad van mensen en veracht door het volk’.
Hij werd niet begrepen, Hij werd afgewezen, voortdurend verworpen en
men was steeds uit op Zijn leven, helemaal toen Hij Zijn vriend Lazarus uit
de doden opgewekt had.

Zelfs riep Hij uit aan het kruis: Mijn God, Mijn God, waarom (of misschien
staat er wel:) tot wat hebt U Mij verlaten, bij ‘verlaten’ je kunt denken aan:
‘loslaten, overgelaten’ (Hebreeuws: otzb). Er waren drie uren duisternis,
van het 6e tot het 9e uur.

‘Hij werd tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden: gerechtigheid van
God in Hem.’

Hij droeg de zonde van de wereld, van u, jou en mij. God heeft al de zonde
op Hem doen komen. Daarom moest Hij sterven. Het kón niet, dat Hij van 
het kruis af zou komen. Dat lag besloten in het plan van God. Het Lam was
tevoren gekend, vóór de nederwerping van de wereld, voordat de zonde 
zijn intrede deed in het door God gecreëerde universum. Daarom moest 
Hij als het Lam van God sterven. God zou Hem opwekken, dat stond óók 
al vast. Toen het werk gedaan was, zei Hij: ‘Het is volbracht’. Woorden, die
wij ook in de Psalm 22:31 vinden. Het gaat niet om de afsluitende woorden
van een kindergebed! Het gaat om het slot van een machtige Psalm!
‘Want Hij deed (dit)’, sluit Psalm 22 af.  Het is volbracht! Het werk is gedaan,
de Vader zal Hem op gaan wekken, daar vertrouwde Hij volledig op. En dat
deed de Vader!   

Woord vandaag

‘Het evangelie van de verlaten apostel begint eigenlijk met
de dood en opstanding van de Heer Jezus.’

‘Uit 1 Corinthiërs 15:1-4 blijkt dat. Hij spreekt van het evangelie
dat hij aan de Korintiërs verkondigde, dat zij ook aangenomen

hadden en waarin zij ook staan en wat hun redding is. Ook in
praktisch opzicht: elke dag. Verrassend genoeg voegt de apos-
tel eraan toe: ‘….zoals ik het jullie evangeliseerde….’ (vers 2).
Daar bepaalt hij de Korintiërs dus bij het evangelie zoals hij
dat bracht. De zegeningen die voortvloeien uit het grote feit,
dat Hij stierf en opstond. Voor de inhoud van zijn boodschap
zouden wij in Romeinen moeten lezen. De genade zoals die in
het evangelie naar voren komt, is uniek.

‘Je zou er bijna overheen lezen.’

Uit de eerste Korintebrief blijkt ook, dat hij onder hen Jezus
Christus en die gekruisigd verkondigde. Dat hadden zij nodig,
want kennelijk waren zij er niet van doordrongen, dat met de
dood van de Heer Jezus de hele oude mensheid stierf en be-
graven werd. Zij waren vleselijk bezig, zij wandelden naar de
(oude) mens. Ze maakten ruzie onder elkaar, vormden partij-
schappen waarbij de een liever naar Kefas luisterde en de an-
der liever naar Apollos. In plaats van het evangelie te volgen
zoals de apostel het vanuit de verheerlijkte Heer doorgaf.
Zij waren nog vleselijk. Dus ervoeren zij in de praktijk niet de
redding van het evangelie.

‘Zij hadden dus de boodschap van de dood en opstanding van
de Heer Jezus Christus hard nodig.’

Ja, het diepe besef, dat met de kruisiging van de Heer Jezus
er een einde kwam aan de oude mensheid. Voor God. Daarna
zien we nog een heleboel akelige dingen van die mensheid, om-
dat men niet beseft en niet gelooft wat al gebeurd is. En als de
mens volhardt in zijn houding, zien we de verontwaardiging van
God over de houding van de mensheid zichtbaar worden in hun
gedrag. Maar voor God is de mensheid overleden en degenen
die (echt) leven, leven niet langer voor zichzelf maar voor Hem.
De Korintiërs bleven echter steken in hun vlees. Daarom ge-
tuigt de apostel in het 15e hoofdstuk opnieuw van het evange-
lie, en dan zeer uitgebreid over de opstanding van Christus,
en van de kracht van Zijn opstanding.