‘Tot nu lijkt veel gelijk te zijn tussen de 12 en Paulus.’
Zo leest men binnen de christenheid. Daarbij is binnen kerken
meer belangstelling gekomen voor Israël. Sinds de tweede we-
reldoorlog (holocaust!) en het ontstaan van de Joodse staat.
En er zijn talloze stromingen die een terugkeer naar Israël voor-
staan. Men spreekt steeds vaker over Israël als de oudere broer.
En: het heil is uit de Joden. Ook hoor je, dat de kerk/gemeente
geënt is op de olijfboom Israël.
‘Men zoekt meer aansluiting bij Israël?’
Dat zien we. Dichter bij het volk van God komen, als middel
daarvoor de feesten van Israël gaan meevieren. Bewust de ge-
boden in acht nemen, inclusief de sabbat, het vierde gebod.
De verwachting is het aardse koninkrijk.
Het gebed wordt vaak gebeden: …’Uw koninkrijk kome’…
Dat is uit de bergrede en wijst naar het Messiaanse rijk op aar-
de onder de Messias Jezus Christus.
‘En wat in Efeziërs staat, dan?’
Wat Paulus daar schrijft, over geestelijke zegen en dergelijke, dat
zal genoten worden in het koninkrijk op aarde. Paulus benadrukt
(in deze visie), dat de zegeningen van God komen, uit de hemel
op aarde. Vandaar dat hij diverse keren spreekt over ‘hemelsen’.
Feitelijk is alles hetzelfde als bij de andere apostelen, zo wordt ge-
gezegd. Petrus spreekt over een lotdeel dat in de hemelen bewaard
wordt (1 Petrus 1:4).
‘Ik ben verbaasd. Als ik het allemaal goed begrijp, is wat Paulus
zegt niets nieuws.’
We hebben vanaf 25 mei een beetje gevolgd wat zoal gezegd wordt
over Paulus, door uitleggers. Hij is dan wel apart geroepen, maar
is in de lijn van het ene evangelie, dat ook door de besnijdenis-apos-
telen wordt gepredikt. Hij ging naar de natiën om op te vullen waar
de 12 niet aan toe kwamen. Maar de lijn blijft, dat het heil in Jezus
Christus door gelovigen beleefd wordt, op aarde.