Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Wat een fijn stukje in Efeziërs 2 zeg!’

Het is heel bijzonder. Wij zijn ingesloten in de liefde van God; God
die ons altijd liefheeft. Er wordt gesproken over wat Hij doet:

God echter……..maakt ons gezamenlijk levend in Christus en wekt
ons gezamenlijk op en zet ons gezamenlijk te midden van de heme-
lingen in Christus Jezus

Let op dat drie keer gezamenlijk ; wij hebben deze rijke zegeningen
gezamenlijk met Christus Jezus. Wij genieten nu al in de geest deze
rijkdom. Voor wat betreft onze geest is dit al een feit: levendgemaakt,
opgewekt en gezet te midden van de hemelingen. Later zullen wij dit
ook lichamelijk meemaken bij de bazuin van God!

‘Machtig zeg, dat wij dit zomaar ontvangen en er niets voor hoeven
te doen. Gratis. Genade dus!’

Dit is onderdeel van het goede nieuws dat in Efeziërs klinkt. Een unieke
boodschap die je nergens anders hoort. Niet bij de twaalf, niet bij de
profeten van Tenach, niet in de Thora van Mozes. Alleen en uitsluitend
bij Paulus, de leraar van de natiën. Het gaat erom, dat wij tot bewust
besef komen van deze geweldige waarheden. Daarvoor hebben wij de
geest van wijsheid en onthulling in erkenning van Hem nodig. Paulus
bidt erom, en als hij het doet, dan wij ook.

‘Het is daarom heel fijn, dat wij dit horen en geloven. Velen hebben
hier geen zicht op – helaas.’

Kennelijk was dat dan toch de diepste bedoeling van Vader. Maar re-
latief wienigen die dit weten. Hij heeft ons lief, en dat gaat heel ver te-
rug in de tijd, zelfs voor de tijden van de eonen. Daarom kan er niets
mis gaan met de gelovigen in Christus Jezus. Zij zijn voorbestemd tot
deze levendmaking bij de bazuin en zij zullen straks lijfelijk hun plaats
mogen gaan innemen te midden van de hemelse machten en krachten.
Daar spreken de volgende verzen over, waar we nog naar gaan kijken!

‘Ongelooflijk fijn he, dat Efeziërs 2:4. Wat een grote God!’

God echter, die rijk is aan barmhartigheid vanwege Zijn onmetelijke
liefde waarmee Hij ons liefheeft

Wat is dit geweldig. Dat liefheeft is een feit. Het blijft altijd zo. God had
ons lief, heeft ons lief en zal ons liefhebben. Wanneer? Altijd.
Achter die barmhartigheid zit dat warm kloppende hart van God, dat
niet zal ophouden Zijn schepping lief te hebben. Je zou bijna kunnen
zeggen: God kan niet anders dan liefhebben, want Hij is liefde. Hij had
ons eerst lief, goot die liefde in onze harten uit door Zijn geest en kreeg
zo het warme respons uit ons hart. Wij hebben Hem lief.

‘Een grote God, die alleen wijs is en zo’n groot hart heeft.’

En omdat dat zo is, zal Hij eens, door Zijn geliefde Zoon en de zonen
die Hij daarvoor uitkoos, heel de schepping aan Zijn hart drukken.
Geen ander evangelie gaat zo ver. En Paulus mocht dat onthullen.
De diepste diepte van Zijn liefde wordt in Efeziërs bekend. En daarna
komt de liefde van Christus in hoofdstuk 3 aan de orde. Ook dat is
weer fantastisch. Alle vijandschap, haat, onmin en onvrede zal eens
wegsmelten in de gloed van Zijn onmetelijke liefde.

‘De God en Vader van onze Heer Jezus Christus zal alles overwinnen.’

De overwinning is al behaald op Golgotha, toen Zijn geliefde Zoon
door mensenhanden aan het vloekhout genageld werd. Daar werd
Hij tot zonde gemaakt. De zonde was voor de meeste mensen geen
probleem, zij zondigden –net als vandaag nog steeds- er vrolijk op
los. Maar voor God was de zonde wel een probleem. En Hij heeft het
probleem opgelost. Doordat Hij de zonde op Zijn Zoon legde en Hij
zo tot zonde werd gemaakt. Toen ging de Zoon met zonde en al het
graf in, bij wijze van spreken. De mens Christus Jezus kwam als eer-
steling van de nieuwe schepping uit het graf, opgewekt door Vader!

‘Het is duidelijk een geestelijke strijd, die we als gemeenteleden onder-
gaan. Tegenwerker zit niet stil.’

We hebben er vaak mee te maken. De reacties uit de geestelijke tegen-
werkende wereld komen. Dat gebeurt wanneer gelovigen bewust op hun
lotdeel boven gaan staan, geestelijk gezien. Het gebeurt ook, wanneer het
woord klinkt, zoals Paulus dat bekendmaakt. Verzoening, genade, de he-
else roeping. Maak deze dingen bekend en je krijgt onherroepelijk strijd.
En dat gebeurt onder andere doordat sommigen komen met prediking
van wet en geboden. Dat brengt verwarring als de pure genade van God
gepredikt is. Zie de Galatenbrief.

‘Het is wel een gigantische verandering voor een gelovige. Vroeger het
gedrag van Efeziërs 2:3, nu heel anders.’

….onder wie ook wij allen ons eens gedroegen in de begeerten van ons
vlees, de wil van het vlees en van de denkwijze uitvoerend, en wij waren
van nature kinderen van verontwaardiging zoals ook de overigen

Zo ziet de wandel van de ongelovigen er uit. Zij kunnen dat zelf niet on-
der woorden brengen, maar als gelovige word je je bewust dat het zo
was. Automatisch komt op zulk gedrag de verontwaardiging van God.
Wat we nu zien in de maatschappij, is wat de apostel beschrijft in Romei-
nen 1:24-32. Het gevolg van het loslaten van God, God niet langer als
God erkennen. Het ziet er donker uit in Efeziërs 2:3.

‘Enorme tegenstelling met vers 4 dan.’

God echter! Daar is het licht! God greep in, in de duistere wereld en liet
in en door Zijn geliefde Zoon zien, wie Hij is. Hij veranderde ons leven
zeer indringend, door ons te roepen van onze donkere weg in Zijn licht.
Hij is het, die ons redde in genade. Paulus schrijft, dat Hij rijk is aan
barmhartigheid vanwege Zijn onmetelijke liefde waarmee Hij ons lief-
heeft. Dat is wat! Wij kunnen de diepte van Zijn liefde niet peilen. Wij
ervaren die liefde in ons leven. Wij zien Zijn liefde onthuld in en door
Zijn geliefde Zoon, die zichzelf gaf tot losgeld voor allen. Daar zit geen
flintertje van onszelf bij. Hij deed en doet alles. Dát is genade! 

‘Zoals wij vroeger wandelden, wandelen de mensen om ons heen nog
steeds. De geest is anders.’

Dat is de geest die beheerst wordt door de vorst van het volmachtsgebied
van de lucht. In deze boze eon, die in Efeziërs 2:2 de eon van deze wereld
wordt genoemd. De tijdgeest is er een van weerspannigheid. In de boze
eon is de tegenstander de god van deze eon (2 Corinthiërs 4:4). Hij beheerst
door valse filosofie en religie het denken van de wereld. De geest die hij
bestuurt, veroorzaakt weerspannigheid (of koppigheid). Het tegenoverge-
stelde van onderschikking.

‘De geest die werkt in de zonen van de weerspannigheid. Wie zijn dat?’

Dat wijst op het ongelovige Israël. Spreekwoordelijk waren zij ongelovig
en konden daarom niet het beloofde land binnengaan (1 Corinthiërs 10:5;
Hebreeën 4:6, 11). Hun harde nek wilde niet buigen voor Ieue, zij liepen
de afgoden achterna en werden daarom bij gelegenheid het land uitgezet
door Ieue. Hij gebruikte daar de volkeren (Assyrië, Babel) voor.
In het ernstige hoofdstuk Ezechiël 16 blijkt, dat er in de toekomst toch her-
stel zal zijn! Israël is daarom hét voorbeeld onder de volkeren van weer-
spannigheid. De Thora (wet) bleek op vlees gelegd en dat werkte niet!

‘De geest van weerspannigheid werkt in de mensen, ook nu nog?’

Zeker wel. De tegenwerker heeft een heel arsenaal aan wapens om de
mensen te misleiden en vast te houden in hun vlees. Alleen de geest van
God, door het Woord, kan een mens roepen uit deze situatie van duister-
nis. Alleen het evangelie van God is Gods kracht tot redding voor ieder
die gelooft. God roept degenen die Hij tevoren kende en bestemde. Dat
is wat! Wij zijn door Hem geroepen om los te komen van de tijdgeest.
Alleen door het Woord kunnen we er los van blijven!

‘Fantastisch, dat Hij het al in allen compleet maakt, en dat wij daar
zo nauw bij betrokken zijn.’

Christus Jezus zal ons inzetten, boven. Wij staan met Hem geestelijk
gezien aan de top. Daarom is het van groot belang dat wij de eenheid
van de geest uitleven. Elkaar in liefde dragen met de band van de vre-
de. Ootmoedigheid, zachtmoedigheid en liefde zou onze wandel ken-
merken (Efeziërs 4:1-3). Dat is voor ons een voorproefje wat het zal
zijn als wij eenmaal bij Hem, boven, zullen zijn.

‘En in Efeziërs 2:1 gaat het om nu, terwijl in Efeziërs 1 ver terug ging
in de tijd (voor de nederwerping van de wereld).’

Ja we lezen in Efeziërs 2, wat ook een heel bijzonder hoofdstuk in deze
brief is, dat wij eens wandelden zoals de overige mensen. In krenkingen
en zonden. Maar nu is onze situatie wezenlijk anders en we worden ons
dat meer en meer bewust. Efeziërs 2:1 zegt op basis van het kruis:

en jullie, die dood zijn voor jullie krenkingen en zonden

Het dood zijn is letterlijk hier: doden zijnden, staat allebei in het meer-
voud. Het wijst ons op onze huidige situatie. We zijn ons bewust, dat
wij met Christus meegekruisigd werden (Romeinen 6:6) wat onze oude
mens(heid) betreft. Die is dood en begraven. En zo zouden wij ook le-
ven. Het is de bedoeling, dat wij tot eer van Vader leven.

‘We leven hieruit, en er is geen veroordeling voor hen die in Christus
Jezus zijn.’

Een krenking of een zonde; het overkomt je als gelovige. Maar God
veroordeelt je daarom nog niet! We leven in genade en niet onder het
veroordelende van wet. De boodschap van de genade van God zet je
vrij en we blijven daarin staan (Galaten 5:1). Wij wandelden eens in
de krenkingen en de zonden (Efeziërs 2:2), maar nu leven wij in vrij-
heid; zonder gebondenheid aan zonde en/of religie! Door Gods geest
wérkelijk léven, niet onder de wet, maar onder Zijn genade!