Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

9 maart 2019
‘Geen goed beeld van God.’

Wordt opgeroepen door de orthodoxe
traditie, sinds 553 AD, het concilie van
Constantinopel. Daar werd de leer van
de eeuwige straf officieel als kerkleer
ingevoerd. Onder keizer Justinianus.
Vanaf 553 AD is geen sprake meer van
de eonische straf (insnoeiing). Het zou
de oneindige eonische straf worden.  
Het woord oneindig werd erbij gezet,
omdat men wist, dat het woord aioon
op zich niet eindeloosheid kán beteke-
nen. Overwinning voor de satan.

‘Het is aanwijsbaar, dus.’

Het is te traceren in de geschiedenis.
Concilie van Constantinopel was weer
zo’n zwarte bladzijde in de geschiede-
nis van de kerk. Velen hebben onvoor-
stelbare angsten geleden. Voor zeer ve-
len hing deze leer als een donkere wolk
over hun bestaan. Het staat toch maar
in de bijbel. Nu blijkt uit de grondtekst
dat het anders is. De leer van de kerk is
in de vertalingen opgenomen. Zeker de
Vulgata (latijnse vertaling) heeft hierin
veel kwaad gedaan.

‘God is Redder.’

Steeds wanneer dat klinkt, klinkt tege-
lijk dat de mens zich moet bekeren, of
moet geloven, of naar de kerk moet,
of wat dan ook. Dat is aanvullend, an-
ders kan de redding niet plaatsvinden
en is het eeuwig mis. Nee, God is Red-
der, ongeacht de prestaties van men-
sen. Niet wat de mensen doen is beslis-
send voor de redding; wat Christus ge-
daan heeft, dát is reddend.
Vader, dank U wel.

8 maart 2019
‘Gods liefde overwint.’

Mensen, vooral als het invloedrijke
voorgangers (predikanten) betreft,
worden al snel verdacht als ze te na-
drukkelijk Gods liefde prediken. Dat
overkwam bijvoorbeeld Rob Bell, die
in 2011 met zijn boek Love wins heel
wat stof deed opwaaien. Vanuit de
orthodoxe hoek kwamen direct aller-
lei reacties. Men haastte zich te mel-
den dat het boek waardevol is, maar
dat Bell er natuurlijk wat betreft de
hel naast zat.

‘De hel moet blijven.’

Dat klonk door in de vaak felle reac-
ties. Wanneer echter de Schrift laat
zien, dat woorden als aioon en olam
niet eeuwig in de zin van eindeloos
betekenen, maar altijd een tijdperk
aanwijzen, wordt de helse leer van
de eeuwige straf onhoudbaar. En nu,
nu Reinier Sonneveld richting de red-
ding van velen, zo niet allen, schrijft,
zijn de reacties weer orthodox.

‘Fel afwijzende opmerkingen?’

Altijd weer komt men met dezelfde
dingen: te weinig aandacht voor de
ernst van de zonde, het oordeel, de
hel. Je hoort zondag 4 van de cate-
chismus erdoorheen klinken:

‘God is barmhartig, maar Hij is óók
rechtvaardig’.

Alsof het rechtvaardig is, dat God de
mens na een kort leven van zondigen
voor eeuwig en altijd pijnigt. Nee, dat
is hoogst onrechtvaardig en bijzonder
liefdeloos. Een karikatuur van God is
op die manier getekend. Rob Bell en
Reinier Sonneveld en bijvoorbeeld een
(wijlen) Jan Bonda nemen daarvan te-
recht afstand.

7 maart 2019
‘Ik ben blij met het evangelie.’

Werkelijk anders dan al het andere,
woorden die je blij maken. Je hart is
erdoor veranderd. Je ziet uit naar de
terugkeer van Hem. Je bent wel met
Hem in relatie gekomen, en dat gaat
nooit weg. Hij is er en je bent blij als
je ’s morgens ontwaakt, want je kunt
bij Vader terecht. Gods liefde is iets,
dat constant is en niet verdwijnt.

‘Zo fijn om dat te beseffen.’

De heerlijkheid van Gods genade is
bekendgemaakt in Efeziërs. Romei-
nen zegt ons al, dat niets ons van Zijn
liefde kan scheiden. In Efeziërs lezen
we de overmaat van Zijn genade, dat
wij niet alleen vergeving van de kren-
kingen hebben. Maar óók, dat wij in
en met Christus gezet zijn te midden
van de hemelsen.

‘Rijkdom is dat, zo apart.’

Waaraan te danken? Niet aan de ei-
gen inspanningen. Het is puur Gods
gevende liefde, Hij eist niets, maar is
de grote Gever. Als we de Vader bid-
den, dan kunnen we dankbare men-
sen zijn. Géén dreiging van eeuwige
verlorenheid. God zal uiteindelijk aan
alle mensen leven geven, want ster-
ker dan de dood is: Gods liefde.

6 maart 2019
‘Genadevolle woorden hoor ik.’

Het evangelie is in alle aspecten door-
drongen van Gods genade. Je leest de
brieven van de apostel Paulus. Daarin
lees je geweldig onderricht en hele fijne
praktische aanwijzingen. Nu kun je die
laatste lezen als waren het nieuwe wet-
ten lezen. Dat gebeurt ook. Regelmatig
zijn de liefdevolle, genadige opmerking-
en uitgelegd als dwingende regels.

‘Dat zijn het niet?’

Nee! Al de aanwijzingen van Paulus in
zijn brieven voor de praktijk zijn in gena-
de gegeven. En liefdevol gegeven; over
hoe de genade werkt in de praktijk. Dat
kan niet anders. Als het om nieuwe wet-
ten zou gaan, dan zou dat vermenging
zijn. En daar verzet Paulus zich tegen in
de Galatenbrief.

‘Zo is het logisch, in harmonie.’

Het staat in de lijn van de genade van
God. Zoals al Paulus’ aanwijzingen gena-
dig zijn en mensenharten raken.
De Heer heeft je lief en omarmt je.
De Heer wijst je niet af. Hij heeft je lief.  

5 maart 2019
‘Fijn, spreken van genade.’

Het is de kern van het evangelie van
Paulus. Niets anders dan dat zou in de-
ze tijd klinken. Het zet je in de vrijheid
in Christus. Ook de brief aan de Filip-
penzen is volledig in genade. Dat wat
je als gelovige doet, is uit Zijn kracht.
Het gaat er niet om, dat wij iets preste-
ren voor Hem. Want wie zou Hem iets
kunnen geven waarvoor Hij beloning
moet geven? Onmogelijk.

‘Wij leven in Hem.’

Dat is de nieuwe situatie voor ons als
gelovigen in Christus. Wij weten ons
gezegend, iedere geestelijke zegen in
Hem. In Hem alleen. Paulus zegt dat
tegen de Filippenzen en tegen ons:

in alles ben ik sterk in Die mij kracht
geeft: Christus!

Fijne woorden, de muziek in ons hart.
Het wijst op die Bron, Die voor ons al-
tijd beschikbaar is en levend water uit-
giet in ons hart: Christus.

‘Hij leeft, en wij in Hem.’

Hij wéét wat we nodig hebben. Het is
Hem er om te doen, dat wij beseffen
wie Hij is en Wie Vader is. Dáár ligt de
ware bron van kracht, genade, liefde
en al wat wij nodig hebben. Gebed is
dan ook, dat God ons een geest van
wijsheid en onthulling geeft in erken-
ning van Hem. Opdat wij weten, wat
God ons in genade schenkt. Dat is 
veel, we beseffen in de loop van de
tijd iets daarvan. Ook dat is genade.