Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

dat in veel beproefdheid van 
verdrukking de overmaat van 
hun vreugde en de even diepe
armoede van hen overvloeit 
in de rijkdom van hun 
edelmoedigheid
            2 Korinthiërs 8:2

De verdrukkingen waren er;
het was een beproeving. In 
ons leven is verdrukking en 
dat is een zekere beproeving. 
In 1 Korinthiërs 10:13 was de 
heerlijke belofte gegeven, dat 
Vader met de beproeving óók 
de uitstijging (uitkomst) zal
geven, zodat wij die kunnen 
doorstaan. Maar het zal nooit 
te veel zijn, God is trouw!
Dat wisten zij, daarom kon
dit nu gezegd worden: in de
beproeving was daar vreugde 
(genade). De specifieke zaak
benoemt Paulus; maar breder
legt de Heer dit op ons hart.
Verdrukking, beproeving? Ja, 
en daarin hebben wij vreugde
en kunnen wij roemen, nu 
wij verder kijken naar wat de
verdrukkingen uitwerken.
 

Wij maken nu aan jullie,
broeders, bekend de genade
van God die gegeven is in de
uitgeroepen gemeenten van
Macedonië
         2 Korinthiërs 8:1

De genade van God had in de
ekklesia’s van Macedonië op
bijzondere manier gewerkt.
Korinthe was belangrijk als de
havenstad van Achaje, en de
apostel had in 1:15-17 gezegd,
dat hij eerder wilde komen.
Dat zou voor hen de tweede
genade geweest zijn; vreugde
van het weerzien.
Nu spreekt hij over de genade
die bij gelovigen in Macedonië
gekomen was. God had in Zijn
liefde veel rijke vrucht gegeven.
God geeft, door Zijn geliefde
Zoon, in ons leven Zijn kracht.
Dat is alles, thuis zijn bij Vader.

Ik verheug me dat ik in alles
moed heb over jullie.
     2 Korinthiërs 7:16

Paulus verheugde zich (denk
aan vreugde = genade) over
de vrucht die hij zag bij hen. 
Het was Vader die groei gaf;
planten en begieten laat hij 
door arbeiders doen. 
Door de zeer bemoedigende
berichten van Titus was de
apostel zeer dankbaar dat de
Vader zo doorwerkte onder 
de Korinthiërs. 
Zo kon weer met extra energie
gewerkt worden in de arbeid
van het heerlijke verzoenende
evangelie. De zondeloze Zoon
werd tot zonde (zondoffer) 
gemaakt opdat wij werden: 
gerechtigheid van God in Hem.

En zijn mededogen voor jullie 
is overvloeiender, de 
gehoorzaamheid van jullie 
allen herinnerend, hoe jullie
 hem met vrees en siddering 
ontvangen  hebben.
           2 Korinthiërs 7:15

Zij hadden Paulus gehoord; 
de brief was aangekomen en 
later kwam Titus. De brief
werkte; de aanwezigheid van 
Titus, na de inkeer van heel 
wat Korinthiërs, zorgde voor 
ontzag en diepe eerbied. 
Titus kwam in opdracht van 
Paulus, dat was voor hen 
uiting van de genade van God. 
Er was gehoorzaamheid van 
geloof; en Titus constateerde
verheugd dat het Woord zo
uitwerkte. Dat verheugde later
de apostel, die dit dankbaar
schreef, Christus Jezus werkte 
in en onder hen krachtig door!
Zo ook ons leven; laten wij de
Vader danken voor wat Hij in
ons en door ons bewerkt! 

maar zoals wij alles in 
waarheid spreken tot jullie, 
zo is ook ons roemen voor 
Titus de waarheid geworden.
       2 Korinthiërs 7:14

Paulus was waar, en sprak de
waarheid van God. Tegen de
Korinthiërs moest hij heel wat
zeggen, en deed dat in liefde.
Dat leidde tot erkennen van
de waarheid van Gods genade
bij hen. In eerste aanleg zeker
niet bij alle Korinthiërs, want 
God moest de groei geven.
Natuurlijk, de genade is nu, in
onze dagen, ja waar de zonde
toeneemt, overstromend.
Toch had de apostel geroemd 
over hen bij Titus; en dat was 
ook waar gebleken. Titus was
daar verheugd over. De genade
van God had gewerkt; dat was 
de eer van God én Zijn geliefde 
Zoon.