Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Dat van die verzoening is geweldig, heel de schepping wederzijds met
God verzoend, doordat Hij vrede maakte.’

Dat is geweldig evangelie, echt goed nieuws. Er zijn talloze negatief ge-
richte nieuwsberichten elke dag, een stroom die niet te stoppen lijkt.
De ene crisis volgt de andere kennelijk in hoog tempo op. Gods woord
echter, bevat veel goed nieuws. Uiteindelijk zal God in Zijn grote plan
tot Zijn doel gaan komen met allen.

‘Het is goed van tijd tot tijd dat je weer te bedenken, en God ervoor te
danken.’

Het biedt ook grote troost en vertroosting voor hen, die rouwen en ver-
driet hebben om iemand die hun ontvallen is. Dat verdriet gaat vaak jaren
door, terwijl veel anderen de overledene misschien al een beetje vergeten
zijn, hebben juist de direct betrokkenen er nog veel jaren veel verdriet van.
Wat is het dan een bijzondere troost als je weet, dat diegene die ongelovig
stierf, niet voor eeuwig verloren is, maar door God via de grote witte troon
terecht gebracht zal worden.

‘Zeg, dat van gisteren over die eenheid. Als je die bewaart met de band
van de vrede, dan gaat het toch goed?

Dat is de ideale situatie. Je merkt, dat mensen gewoon mensen zijn, ook als
zij gelovige zijn. Er zijn al veel splitsingen, scheuringen en schisma’s geweest
in de loop van de kerk- en gemeentegeschiedenis. Allemaal blijken van vlees
en onmondigheid. Als je tenminste kijkt naar de gemeente in Korinte en hoe
de gelovigen daar zich gedroegen. Paulus kon hen alleen nog maar melk geven
terwijl ze al vast voedsel hadden kunnen eten, naar de tijd gerekend.
Zij vormden groepjes, Kefasianen, Paulianen, Apollianen, en Christenen.
In de loop van geschiedenis kwamen er ontelbare groepen bij.

‘En toch roept God heel dat lichaam van Christus uit.’

De verdeeldheid is dan ook niet in de geest, want de eenheid van de geest ís er.
Die hoeven wij niet te maken! Wij bewaren die in de band van de vrede. Als er
al verdeeldheid is, dan is dat uitwendig, in het vlees dus, in organisatie.
Maar niet in het lichaam van Christus, want dat lichaam is per definitie één!
De eenheid van de geest is iets heel anders dan wat wij in organisaties overal
om ons heen zien en waarnemen.

‘Laten wij ons dan richten op geestelijke dingen. Want van al die organisaties
word je al snel verdrietig.’

Ja, als we verder kijken in Kolossenzen 1, dan lezen wij van verzoening, en dat
van alle hemelingen en mensen. In Kolossenzen 1:20 lezen wij dat. Maar ook
die Kolossenzen zelf waren zich daarvan bewust geworden. Zij hadden die ver-
zoening ontvangen. God had hen geroepen en hun hart geopend. Zij waren in
plaats van de boze werken die zij deden, naar God toe gekeerd en deden nu de
goede werken die God tevoren bereid had!

‘Dat is heel fijn. Weet je, ik zit altijd met dat woordje ‘indien’ in vers 23.’

Wij lezen dat als een voorwaarde, maar zo is het niet bedoeld. Het gaat meer
om: ‘wanneer het zo is, dat…..’   Paulus bedoelt, dat de Kolossenzen bewust in
de praktijk genieten van die verzoening, zij blijven standvastig in geloof van
het evangelie. Hij zegt het meer dat het zo is. En dat werkt God in hen uit!

‘Heel fijn te zien, dat God werkelijk álles bewerkt! Het geeft Hem alle
eer, en daarvoor is Zijn plan ook bedoeld.’

Het is wat Paulus bekend mocht maken in zijn evangelie. Het woord
van de waarheid op een juiste wijze aangesneden, laat helder zien hoe
het zit. Paulus laat in dat machtige gedeelte in Kolossenzen zien, dat
alles in Hem en door Hem en tot (naarbinnen in) Hem geschapen werd.
Het is duidelijk, dat die scheppende kracht zó groot is. Het is ook alles
in de Zoon van Zijn liefde. Het is in liefde verbonden met Hem.

‘Heel diep zit er dus een verbinding tussen God en al Zijn schepselen.
Een liefdeband die nooit verbroken kan worden.’

In feite zit dat helemaal in dit gedeelte van Kolossenzen 1. Hij is niet al-
leen de Eerstgeborene van heel de schepping, maar ook de Eerstgebore-
ne uit de doden! Dat wordt direct gezegd nádat gezegd is, dat Hij het hoofd
van de uitgeroepen gemeente is, het lichaam van Christus.
En er wordt ook van Hem gezegd, dat Hij de soeverein is, dat is de hoogste
rangorde in het heelal. En de leden van Zijn lichaam behoren dus tot die
Soeverein! Ongelooflijk, als je dat bedenkt en Hem ervoor dankt.

‘Dat is een geweldige plaats, die wij hebben gekregen met Hem!’

…’en door Hem het al wederzijds met Zichzelf te verzoenen, vrede
makend door het bloed van Zijn kruis, door Hem, hetzij wat op de aarde,
hetzij wat in de hemelen is’…..

‘Het is heel fijn te beseffen, dat alles in de Zoon van Zijn liefde
is geschapen.’

Heel mooi ja. Het houdt ook in, dat ook wij in die Zoon werden
gezien en geschapen waren. Daardoor zijn wij altijd – van voor de
eonen – verbonden met God in de Zoon van Zijn liefde. Dus door
Gods liefde verbonden met Hem. Dat staat helemaal los van wat
wij deden of doen.

‘Wat is dat toch wel weer geweldig he, je vergeet deze bijzondere
dingen zo snel.’

Het moet ook – als Vader het je geeft – ook tot je doordringen. Je gaat
er soms iets van beseffen en dan wordt je hart vervuld met blijdschap,
met vreugde. Je kunt daarom zo verlangen naar die vereniging met
Hem op de dag, dat de bazuin van God klinkt! En vooral Hij kijkt uit
naar die dag!

‘Je krijgt er echt veel verlangen naar, als je er zo mee bezig bent, Hij
gaat het allemaal waarmaken.’

God bewerkt echt alles in overeenstemming met de raad van Zijn wil.
Je kunt daar niet omheen. Niet iedereen wil dat graag benadrukt zien,
omdat men dan van mening is, dat het de mensen passief maakt, en
verlammend werkt. Maar als bijvoorbeeld Israël weer gaat bidden en
roepen om en naar hun Messias Jezus, dan is God het, die door Zijn geest
dat  in hun harten bewerkt.

‘Dat is wat de profeet Ezechiël toch zegt? Zij zullen het afsmeken.’

Jawel, sommigen zullen dit aangrijpen om te zeggen dat je veel moet
bidden en dan zal God het wel gaan doen in je leven. Het punt is, dat
als je hoort dat God zó is, zoals Paulus in Kolossenzen schreef, je uit
diepe verwondering de Heer gaat danken! Dat werkt het in je hart uit
en dan ga je vanzelf Hem dienen in je leven. Niet omdat iemand je onder
druk zet om dat te doen, maar gewoon door de inwerking van Zijn
evangelie van liefde!

‘God is de Spreker in de Bijbel. Hij zegt veel over Zijn Zoon, toch?’

Ja, Zijn Zoon is ook het Woord dat vlees geworden is. Vandaar, dat
als het in Zijn woord ergens over gaat, altijd op een of andere ma-
nier Zijn  Zoon naar voren komt. Zeer zeker in de talloze typen en
beelden van de geschiedenissen en profetieën van de Tenach (OT).

‘Machtig onderwerp, wanneer gaan we daarover verder praten?’

Je zou al in Genesis 1 kunnen starten. Daar staan de geweldige begin-
woorden van de Schrift:

In begin schiep God de hemelen en de aarde.

Wonderlijk, 28 letters (4×7), die God in die volgorde zette. Paulus zegt
dan veel later:

Hij is het beeld van de onzichtbare God, de eerstgeborene van heel de
schepping. Want in Hem is het al geschapen, wat in de hemelen en wat
op de aarde is,  het zichtbare en het onzichtbare, hetzij tronen, hetzij
heerschappijen, hetzij soevereiniteiten of gevolmachtigden;  het al is
door Hem en tot Hem geschapen. Kolossenzen 1:15-17 CV

Hier lezen wij, dat in en door en tot (naarbinnen in) de Zoon van Gods
liefde álles geschapen is! Dat is toch wel een fantastisch gedeelte. God
laat door Paulus zien, dat het zo zit. Maar we zouden niet missen, wat
hij eerst zegt van de Zoon:

Hij is het beeld van de onzichtbare God

Hij is niet alleen het Woord, maar ook het beeld van de onzichtbare God!
Als God zich uitdrukt in beeld en geluid, is dat in en door Christus Jezus,
de Zoon van Zijn liefde.

‘Machtig, je raakt in verwondering, als je dit gelooft en goed tot je door laat
dringen. Wat is het dán wonderlijk dat Hij mens werd!’

Daar gaan we later nog over praten met elkaar. Laten we dit deze dag eens
overwegen in ons hart. Tegen Gods volk werd gezegd, dat zij zich geen ge-
sneden beeld mochten maken van God. Dat was omdat God zelf allang in
een beeld van zichzelf had voorzien: de Zoon van Zijn liefde.