Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘He wat een bemoediging ligt er in dat woord van God!
Filippenzen 4:4-7 is wel heel erg fijn.’

Het is een belofte, ook daar die de Heer ons geeft als gelovigen in
Christus Jezus. Een vrede, niet alleen met God (dat is er ook), maar
de vrede van God, die gaat ons verstand ver te boven. Dat kunnen wij
niet door denken bereiken. Al wat wij wensen en verlangen kunnen
wij bij Hem brengen, met dankzegging. Het gevolg daarvan is, dat
Hij dan Zijn eigen vrede in ons hart laat neerdalen.

‘Waar draait het dan om? Hoe kun je dan dankzeggen als het echt erg
in je leven aanloopt?’

Het gaat om het besef dat God wérkelijk alles in Zijn liefdevolle hand
heeft. Niets gebeurt bij Hem zomaar. Alles heeft Hij in zijn wijze raad
uitgewerkt en werkt het uit. God is zoveel groter dan wij.
Als je iets beseft van hoe het vanuit God gezien anders is, kun je
rusten in Hem, en inderdaad alles aan Hem overlaten.
Ook al kun je er met je verstand niet bij.

‘En dan gaat die vrede van God je hart en je gedachten bewaren als in
een vesting, in Christus Jezus?’

‘Ja, dat is de belofte die er aan vastzit. Het is iets geweldigs!’

‘Nou, het was een troostend woord gisteren, en het fijne van
het woord van God is -vind ik- dat het niet verandert.’

Het is ook de Heer die niet verandert. Hij is gisteren en vandaag dezelfde
en dat blijft zo! Dat schrijft de apostel in de Hebreeënbrief.
Het is een opbouwend woord, dat Filippenzen 4:4-7. Het blijft iets dat
een weg wijst, die je nergens anders in de Schrift tegenkomt. Er staat
iets heel bijzonders in 4:6, het gaat om: met dankzegging.

Dat zegt in feite waar heel het evangelie om draait. Er zit in het Grieks
het woord genade in. Dat is het opvallende kenmerk van Paulus’
evangelie. Het zet je hart als vanzelf aan tot danken, als je gaat beseffen
wie God werkelijk is. Een Vader die jou ziet als Zijn zoon.

‘Het is soms niet gemakkelijk om een dankwoord naar Vader toe over je
lippen te krijgen. Het water kan je tot aan de lippen staan in je leven.’

Met alle emoties die wij als mensen hebben, het lijden waarin we zitten,
is het de weg die we kunnen gaan: naar God toe en al onze wensen met
gebed en (tranen) en smeking bij God brengen. Wij vragen ons soms
verbijsterd af wat er gebeurt. En we kunnen ermee naar Vader. Hij is
veel groter dan wij en heeft ons lief. Hij overziet heel de weg.
Daarom kunnen we met dankzegging dat doen. En dat heeft gevolgen!

‘He dat van gisteren was fijn. Paulus zegt toch ook iets over
je zorgen maken? In Filippenzen toch?’

Verheug je in de Heer te allen tijde! Weer zal ik zeggen: Verheug je!
Uw welwillendheid zij alle mensen bekend. De Heer is nabij.
Weest in geen ding bezorgd, maar laten bij alles jullie wensen door
gebed en smeking met dankzegging bekend worden bij God.
En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal jullie harten
en gedachten als in een vesting behoeden in Christus Jezus.

Dit is voor de gelovige het leven. In je leven kom je veel tegen, waar-
door je je zorgen kunt maken. Veel gelovigen maken zich vaak zorgen.

Wat dan te doen? Want Paulus schrijft dat wij ons in geen ding bezorgd
hoeven te maken. Wat dan wel te doen? Je wensen door gebed en smeking
bekendmaken bij God. Dat lijkt veel op wat Petrus schrijft, maar er zijn
opvallende verschillen. Bij Paulus gaat het niet om de zorgen op Hem te
gooien, maar hij geeft iets aan waardoor we er niet meer aan toekomen
ons zorgen te maken!

‘He, dat is wel bijzonder, vind ik. Als alles in je leven op je afkomt, of je hebt
geen hoop meer omdat jij ziek bent of je geliefde ziek is, dan is het erg moeilijk.’

Jawel, dat kan een heel erg moeilijke fase in je leven zijn. Tegelijk zegt
Paulus, dat de Heer nabij is. En in tranen (heel veel tranen) kan je hart zich
dan toch verheugen. Toch.
De weg die Hij wijst is: laat al je wensen met gebed en smeking (tranen!)
bekendmaken bij God , daar kunnen we al wat op ons hart is, neerleggen…

‘Maak jij je nooit zorgen? Ik wel. Als ik kijk naar de toestand in
de wereld en in mijn eigen leven, maak ik me zorgen.’

En? Wat kun je daarmee dan doen volgens de Bijbel?’

Nou ja, ik weet dat Petrus ergens zegt dat ik mijn zorgen op Hem, op
de Heer kan werpen.’

Ja, dat zegt Petrus in 1 Petrus 5:5-7 :

Evenzo gij, jongeren, onderwerp je aan de oudsten.
Omgordt jullie allen jegens elkander met nederigheid, want
God weerstaat de hoogmoedigen, maar de nederigen geeft Hij genade.
Verneder je dan onder de machtige hand van God, opdat Hij jullie
verhoogt te Zijner tijd.
Gooi heel je zorg op Hem, want Hij zorgt voor jullie.

Dit zijn goede woorden van de apostel van de besnijdenis, Petrus.
Het is bijzonder dat er staat, dat je heel je zorg op Hem kan gooien.
Dan is het van je af. Geweldig. Dat waar je steeds aan moet denken
en het houdt je zo bezig, het belast je. Je gooit het op Hem, zoals de
discipelen in Lucas 19:25 hun klederen op het lastdier gooiden.

‘Dat is maar mooi makkelijk! Anderen moeten wel de last dragen.’

Voor de gelovige is het: ..’want Hij zorgt voor je’.
Hij geeft je wat nodig is en Hij zal voor je zorgen.

‘Eigenlijk ervaar ik een enorme verlichting nu ik dat deed! Hij zorgt!’

‘Er komt nog een verschil naar voren als je naar 1 Johannes 3:2 kijkt.’

Geliefden, nu zijn wij kinderen Gods en het is nog niet geopenbaard,
wat wij zijn zullen; (maar) wij weten, dat, als Hij zal geopenbaard zijn,
wij Hem gelijk zullen wezen; want wij zullen Hem zien, gelijk Hij is.

We zijn ons ervan bewust, dat het hier om de gelovigen uit de besnijdenis
gaat; die verwachten Hem bij Zijn terugkeer op aarde. Dan zullen zij Hem
zien zoals Hij is; de zoon van Adam (de zoon des mensen). Zij zullen als
Hem zijn. Dit is een andere heerlijkheid (vooralsnog) dan die de leden van
het lichaam van Christus wacht!

‘Wat is dan het verschil?
Wacht het lichaam van Christus hemelse heerlijkheid?’

Wanneer Christus, ons leven, openbaar gemaakt wordt, zullen ook
jullie met Hem openbaar gemaakt worden in heerlijkheid.

Deze fijne woorden uit Kolossenzen 3:4 spreken van onze toekomst.
Het is voor de leden van het lichaam van Christus een gezamenlijk met
(Grieks: sun) Hem openbaar gemaakt worden in heerlijkheid.
Dit spreekt van een verbondenheid die nauwer is dan die van de zonen
van Israël op aarde. Dit is voor Zijn lichaam de openbaarmaking in
heerlijkheid! Denk aan de uitstraling van licht toen Hij Saulus
ontmoette op weg naar Damascus. Saulus was er drie dagen blind van.

‘Dat moet een enorme licht uitstraling in de schepping zijn!’

Ja, en bedenk daarbij hoeveel genade de Heer aan Saulus betoonde.
Het licht dat Hij uitstraalde op Saulus was tegelijk een beeld van de
genade die Hij aan Saulus schonk. Wat is dat toch geweldig he.

Dan zullen wij, als leden van Zijn (gezamenlijk) lichaam net zoveel
licht gaan uitstralen als Hij zelf, en dat betekent dat wij die grandioze
genade gaan tonen aan de hemelse machten en krachten (Efeziërs 2:6,7)!