Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘De koninkrijkslijn is heel goed te volgen tot en met Handelingen 8.
Dan wordt Saulus geroepen op weg naar Damascus in hoofdstuk 9.
Daarna begint de verwarring, heb ik gemerkt.’

Dat is al 20 eeuwen het geval. Als je bedenkt dat Paulus bij zijn leven
al verlaten werd door Efeziërs, Kolossenzen en Laodicenzen (Asia), kun
je je voorstellen dat er toen al verwarring was ontstaan over de boodschap
en plaats van Paulus.

‘De eerste mens waarmee Saulus te maken kreeg, was Ananias. En die moest
eerst door de Heer overtuigd worden om naar Saulus toe te gaan.’

Als je alle omstandigheden waarin Saulus geroepen werd, op een rijtje zet,
zie je de verschillen met de andere apostelen die door de Heer geroepen
werden. Sowieso is Ananias die als eerste hem ontmoette, opvallend. Zijn
naam betekent ‘Jahweh antwoordt’ of ‘Jah(weh) is genadig’. Hoe passend!
Als we de dubbele mogelijkheid meenemen, is dus het antwoord van Jahweh
op het gedrag van Saulus: genade!

‘Zo, dat is al mooi he. Onder het koninkrijksevangelie had Saulus zich moeten
bekeren en zich laten dopen tot vergeving van zonden om de gave van heilige
geest te kunnen ontvangen (Handelingen 2:38).’

Wat een enorm verschil in Handelingen 9 hè. Saulus wordt geroepen en direct
in de bediening gezet door God. Hij ontmoet als eerste Ananias, en niet Petrus
of een van de twaalf apostelen van de besnijdenis. Daardoor wordt al duidelijk,
dat het om een totaal andere roeping gaat!
Genade, zonder voorwaarden gered!

Dat is (helaas) maar al te waar. De opening van Handelingen geeft in
feite al de richting aan, wat ook niet anders kan. In Handelingen 1:3
staat:  
‘……aan welke Hij ook, nadat Hij geleden had…..veertig dagen lang
……sprekend van de dingen die het koninkrijk van God aangaan….‘

‘Het klinkt allemaal heel erg logisch. Zowel Johannes als de Heer Jezus
riepen op tot bekering ‘want het koninkrijk der hemelen is nabij gekomen’.’ 

  

  

   

 

‘Dat boek Handelingen vind ik nog wel wat verwarrend soms.
Want Paulus ging in de synagoge spreken en had het ook over
het koninkrijk en dergelijke.’

Dat is ook moeilijk, en leidt vaak tot verwarring. Paulus spreekt
eerst in Handelingen 13 over rechtvaardiging door geloof in zijn
toespraak in Antiochië in Pisidië. In vers 39 heeft hij het over
rechtvaardiging door geloof. En daarbij trekt hij een scheidslijn
ten opzichte van de Thora van Mozes.
Hij spreekt over de opgewekte Christus en daarna over rechtvaar-
diging door geloof.

‘Ja en als ik dan in vers 42,43 lees, zie ik dat veel Joden uit de synagoge
en de Jodengenoten meer willen horen. De heidenen wilden het ook
graag horen.’

Men hoorde iets anders dan men gewend was in de synagogen.
We lezen ook dat Paulus en Barnabas hen bemoedigden te blijven bij
de genade van God. Op de volgende sabbat kwam zelfs bijna de hele
stad samen. En dat leidde tot nijd en afgunst bij de Joden. Je ziet dus,
dat de prediking van genade direct weerstand oproept bij hen die in
slavernij onder de Thora zijn.

‘Het was een nieuwe ontwikkeling zeker? Eerder lees je toch in dat
hoofdstuk (Handelingen 13). dat Sergius Paulus als eerste echte
heiden tot geloof komt.’

Zeker, en dat nadat Barnabas en Saulus afgezonderd werden door de
heilige geest in Antiochië in Syrië. Een belangrijk moment, waardoor
Barnabas samen met Saulus – Paulus op weg ging naar de heidenen.
De naamsverandering is ook van belang; niet toevallig meldt Lucas dat
in zijn verslag bij Sergius Paulus.

‘Allemaal opmerkelijke feiten, die wijzen op grote veranderingen.’

Handelingen blijft wel een boek dat verslag doet van de ontwikkeling van
de koninkrijksboodschap, met onder andere de rol die Paulus daarin ge-
speeld heeft. De waarheden voor het lichaam van Christus vinden wij
niet in Handelingen, maar in zijn brieven!

‘Fijn, bedankt! Het wordt al meer duidelijk zo, en helpt mij de lijnen van
het besnijdenis-evangelie en dat van Paulus uit elkaar te houden.’

‘Zeg, dat in Christus Jezus is wel opmerkelijk, als je dat nazoekt.
De genade die ons is geschonken in Christus Jezus haalde jij onlangs
aan uit 2 Timotheüs 1:8-11. Dat vind ik wel heel opmerkelijk.’

Nou en of dat opmerkelijk is! Paulus zegt daar, dat die genade in
Christus Jezus vóór eonische tijden ons geschonken is. Even daarvoor
schreef hij al, dat het niet in overeenstemming met onze werken is.
Paulus is bij uitstek de apostel die schrijft van overstromende genade.

‘Ja mooi. Toch denk ik weleens aan de woorden van Petrus in Handelingen,
als hij spreekt van geloof en genade. 
En hij is toch dé apostel van de besnijdenis?’

Als je Handelingen 15 leest, spreekt Petrus van de genade van de Heer Jezus.
Daar spreekt hij over de genade. Maar van wie? Van de Heer Jezus.
Nu lijkt het bijna overdreven, maar Paulus spreekt van de genade in Christus
Jezus! Dát is de specifieke boodschap waardoor de gemeente, het lichaam van
Christus, geroepen wordt. In hetzelfde stukje schrijft hij namelijk ook van
redding en roeping!

‘Ja, nu wordt het duidelijker. Omdat Petrus ook spreekt van genade en geloof,
denk je bijna dat Petrus en Paulus dezelfde boodschap brachten. Maar nu zie
ik, dat er een opmerkelijk verschil is.’

Dat bevestigt wat Paulus in Galaten 2:7-9 schrijft. Twee evangeliën en twee
apostelschappen. Genade van de Heer Jezus hoort bij Petrus en de besnijdenis
en de genade in Christus Jezus bij Paulus en de onbesnedenen.

‘Dat dat al vóór de eonische tijden was gegeven, maakt het zó bijzonder!
Dat wordt bij Israël nooit gezegd. Wat een genade hebben wij ontvangen!’

‘Als je nadenkt over in Christus Jezus, wordt het wel heel bijzonder.
In de aanhef van de Efezebrief komt dat ook naar voren, toch?’

Paulus richt deze brief aan ‘de heiligen, die ook gelovigen zijn in
Christus Jezus’; dat geldt dus allen die in Christus Jezus zijn.
In Hem ontvangen zij overstromende genade. Wij zijn ons bewust, dat
wij in Hem uitgekozen zijn voor de nederwerping van de wereld.
Dan sluit dat direct al onze invloed uit. Het is helemaal Gods keuze
geweest! Het kiezen gaat altijd van God en Christus uit.

‘Maar soms hoor je dat de mens een keuze moet maken voor of tegen
Christus. Het is heel belangrijk dat iemand dat doet, het is beslissend,
zo wordt gesproken.’

Hoe goed bedoeld ook, het is volledig omgedraaid, geen evangelie dus.
In het paulinische evangelie doet Gód alles en ontvangt de mens alles
in genade. Daarom is aan God álle eer en heerlijkheid. Dat zouden wij Hem
geven, niemand anders dan aan God en Zijn Christus.

‘Jesaja schrijft in zijn 2e hoofdstuk, dat Jahweh alleen in de dag van de
Heer verheven zal zijn, en al wat zich verhief zal verlaagd worden.’

Dan is het wereldrijk van de wetteloze en de antichrist defintief voorbij
en zal de heerschappij op geen ander volk meer overgaan.
Israël zal dan aan de spits van de volkeren staan, als Gods lichtdrager.
Het woord zal uitgaan uit Jeruzalem en de onderwijzing uit Sion.
Het zal een tijd van verademing zijn!

‘En dan begint het grote werk van God om alles aan zich te onderwerpen?’

Dat zal na de gerichten op aarde door de Messias Jezus en Zijn volk gebeuren.
De gemeente is dan te midden van de hemelingen om daar dat werk te doen
onder leiding van Christus Jezus. Het zal een geweldig gebeuren zijn daar in
dat gebied dat voor het lichaam van Christus. Daar gaan wij de genade van
Christus Jezus doorgeven!

‘Ongelooflijk, zo’n toekomst, je raakt er niet over uitgedacht. Dat God zoiets
al zo lang voor ons had klaargelegd. Ik kan niet anders dan Hem danken.’

Genade is hetzelfde als vreugde in het Grieks, dus dat maakt je écht blij van
binnen. Alle reden om Hem te danken!