‘Nou, dat is wel wat zeg. We zijn uiterst gezegend met zo’n Hoofd.’
Beter kun je niet hebben, Hij is de hoogste van heel Gods schepping.
We zijn nauw met Hem verbonden en de positie van regeren met Hem is
niet op aarde. Dat zou de plaats van het volk Israël innemen en dan zijn
we weer bezig met de verderfelijke vervangingstheologie. Wij gaan met
Hem regeren te midden van de hemelingen in de hemelen. Niet op aarde.
‘Er zijn er die hardnekkig beweren dat de gemeente die het lichaam van
Christus is, op aarde zal blijven.’
We zijn echter overtuigd door wat de Schrift zelf zegt. We luisteren liever
naar Paulus zelf dan naar al die handige en spitsvondige redeneringen, al
dan niet gebaseerd op een bepaalde vorm van denken. Men redeneert han-
dig 1 Thessalonicenzen 4:13-18 weg en stelt dat men met een grote boog weer
op aarde terugkomt. Om aan te sluiten bij en op te gaan in Israël.
‘Maar hoe redeneert men dan 1 Thessalonicenzen 4:13-18 weg? Dat is toch
luid en duidelijk?’
Men redeneert dan , dat ‘we de Bijbel moeten verstaan in zijn historische en
culturele context’. Een theologische volzin voor een redeneermethode die
de woorden wil verstaan zoals ze toen door de mensen werden begrepen in
het dagelijks leven. Die betekenis moeten de woorden dan in de Bijbel ook
hebben. Dan maak je echter een kapitale denkfout.
Als het gaat om het woord ‘parousia‘ dat in 1 Thessalonicenzen 4:13-18 ge-
bruikt wordt, moet je dat volgens hen anders lezen.
‘Het woord ‘parousia’ (komst, aanwezigheid) hebben we toch al besproken?’
Jawel, binnen de context van de Bijbel betekent het: aanwezigheid.
Haal je de historische betekenis erbij, dan gaat het om een koning of generaal
die terugkeert na overwinning in de strijd; de bevolking van de stad gaat uit
hem tegemoet en haalt hem feestelijk binnen in de stad. Men volgt dan -vol-
komen ten onrechte- deze gedachte en beweert dat wij  zullen uitgaan de Heer
tegemoet in de lucht en halen Hem binnen en komen terug op aarde.
Dus: geen hemelse toekomst en geen hemelse bediening.
‘Vreemd, heel merkwaardig, zo kun je toch niet met de Schrift omgaan?’
Nee, zeker niet! Een woord krijgt te allen tijde pas betekenis binnen het
tekstverband waar het in s
taat. Dat is les 1 A om de Bijbel te bestuderen.
Dit woord ‘parousia’ wordt binnen de Griekse Schrift regelmatig voor de
Heer gebruikt. In 1 Thessalonicenzen 4:13-18 gaat het om de ekklesia die
Zijn lichaam is en Zijn aanwezigheid in verband met deze ekklesia. Dat
blijkt in de lucht te zijn en Hij -niet de ekklesia!- is actief.
Het lichaam van Christus is hier volledig passief. Wij worden dan wegge-
rukt, Hij grist ons weg naar Hem toe. Wij gaan niet uit eigen beweging
Hem tegemoet. Wij weten op dat moment niet eens dat Hij afdaalt, de
bevolking van zo’n stad wist wel dat de overwinnaar eraan kwam. Er zullen
nogal wat gemeenteleden geestelijk gezien slapen op dat moment. En
ook zij zullen -net als Eutychus- gewekt en gered worden. Vlak voor de
verschijning van de wetteloze op het wereldpodium.