‘Het voorgaande was duidelijk, er is altijd meer over te zeggen, het
is goed om nu naar het volgende punt te gaan: de waterdoop.’
Ook weer een zeer omstreden onderwerp. Dat komt denk ik omdat
het raakvlakken heeft met het vorige onderwerp.
Bij het evangelie van het koninkrijk is de doop in water een voor-
waarde om het koninkrijk der hemelen binnen te gaan, dat zien
we bij Petrus op Pinksteren:
En Petrus antwoordde hun: Bekeer je en een ieder van jullie late zich
dopen op de naam van Jezus Christus, tot vergeving van jullie zonden,
en jullie zullen de gave van de heilige geest ontvangen.
Handelingen 2:38
‘Bekende tekst. Je leest daarin toch een aantal voorwaarden die bij het
koninkrijksevangelie horen: bekering (verandering van denken) én de
doop in water.’
Precies. Dit kón niet anders dan de volwassendoop zijn. Later heeft de
kerk op zeer wankele basis de kinderdoop ingevoerd en sommige leringen
spreken dan zelfs over de ‘veronderstelde’ wedergeboorte! Men baseert
dat bij voorbeeld op de ommekeer bij de gevangenbewaarder van Filippi,
die zich met ‘heel zijn huis’ liet dopen. Men zegt dan: ‘daar zullen ook kin-
deren bij geweest zijn’. En op zulke zeer aanvechtbare veronderstellingen
probeert men dan de kinderdoop bijbels te onderbouwen.
‘En men zegt dan, dat de doop in de plaats van de besnijdenis is gekomen!’
En zo is men in een volledig koninkrijksevangelie beland, zonder dat men
daarvoor enige goede grond in de Schrift kan aanvoeren. Maar over de doop
door onderdompeling is veel te zeggen, op deze site staat een studie onder
‘verdiepende studies’ over de doop.
‘Maar even kort en goed. Er is geen voorwaarde bij Paulus. Maar is het dopen
in water dan niet iets dat bij het paulinische evangelie hoort?’
Nee. En het ligt uiteindelijk toch wel scherp. Want wat zeg je in feite als je je
toch laat dopen in water, terwijl je weet dat er geen voorwaarde voor redding
kán zijn bij Paulus?
‘Daar moet ik eens goed over nadenken. Morgen verder?’
Morgen verder, jazeker! Ook dan spreken we weer van Gods genade!