Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Zeg, dat Paulus de opstanding van de Heer uit de dood zou gaan
verkondigen is waar, maar de anderen deden dat toch ook?’

Jawel, ook de apostelen van de besnijdenis verkondigden die heerlijke
boodschap. Het evangelie is dat Hij werd opgewekt uit de doden, en op
de derde dag. Dat is een geweldige waarheid. Petrus verkondigde dat op
Pinksteren; eigenlijk best aardig, dat juist in de Pinksterboodschap de
opstanding van Christus centraal staat.

‘Achteraf gezien ja, maar Pinksteren wordt toch algemeen gevierd als
de komst van de heilige geest?’

Rond de laatste Pinksteren hebben wij op deze plaats er met elkaar over
gesproken, dat de feesten van Jahweh aan Israël gegeven zijn om te vieren.
Dat zullen zij ook gaan doen in de 1000 jaren en de volkeren gaan daarbij
aanschuiven. Het lichaam van Christus is geestelijk al veel verder geplaatst
en daarom gelden deze feesten niet voor dat lichaam!

‘Duidelijk, ben ik ook mee eens, is volkomen helder uit de Schrift.’

In elk geval predikte Petrus met Pinksteren een opgestane en levende Heer,
en bleek ook ineens een Psalm als 16 over de Heer en Zijn opstanding te gaan!
Opvallend. In elk geval spraken de apostelen van de besnijdenis over Zijn op-
standing. Het is later Paulus, die als geen ander de gevolgen van de komst,
de dood en de opstanding en hemelvaart van Christus Jezus bekend maakte!

‘Dat gaat inderdaad veel verder dan wat je bij de anderen vindt.’

De diepe betekenis en de enorme gevolgen van het werk van Christus is bij
hen in feite grotendeels onbekend. Je leest er niets over. Zoals Paulus bijvoor-
beeld de grote lijnen vanuit Adam en Christus trekt in 1 Corinthiërs 15 en in
Romeinen 5, om een voorbeeld te noemen, dat lees je nergens bij de anderen.
De geestelijke gevolgen van het einde van de oude schepping en de nieuwe die
in Christus’ opstanding al gekomen is, trekt een diep spoor, óók tussen de ge-
schriften van de twaalf en die van Paulus!

‘Paulus schrijft ook, dat het kruis een aanstoot is.’

Het is aanstotelijk voor een mens, dat het evangelie genade is. Geen
werken van de mens vereist. Dat strijkt tegen de haren van de oude
mens in. Genade maakt een einde aan eigen roem, allerlei menselijke
pogingen iets te doen en dat dan bij God in rekening te kunnen breng-
en. Alles is uit God. Bij Hem ligt de oorsprong van alles. Daarom heeft
Hij alle touwtjes in handen en voert het naar Zijn einddoel.

‘En die weg loopt via het kruis?’

Het was noodzakelijk, dat het via die weg ging. God had tevoren al het
Lam gekend, vóór de nederwerping van de wereld. Toen was het al
gereedgemaakt in Gods ogen. Die uiterste zwakheid in de ogen van
mensen is juist kracht van God. Daaruit werd Gods liefde zichtbaar,
dat Hij zó ver wilde gaan en ook dat de mensen Zijn geliefde Zoon aan
het hout nagelden, Zijn liefde voor hen niet deed verminderen.

‘Ja, dat blijft enorm en indrukwekkend, die liefde van God.’

Als antwoord op deze ontzettende daad van vijandschap wekte Vader
de Zoon op op de derde dag, zeer vroeg in de ochtend. Dát is het ant-
woord van God op de zonde en vijandschap van de mens. Daarmee
was de rechtvaardiging en verzoening van heel de mensheid in feite
al tot stand gebracht. Doordat de Zoon opgewekt werd uit de doden
en uit de dood, bleek dat Gods houding naar de mensheid er een van
vrede is! Overstromende genade zou door de apostel Paulus verkon-
digd gaan worden!

‘Het kruis heeft wel een zeer diepgaande doorwerking!’

Het is het einde van de oude schepping. In de tijd is dat nog wel even te gaan,
ruim 1000 jaar, maar in feite is het pleit op Golgotha al beslecht. Door de op-
standing en levendmaking van Christus is de weg vrij voor de nieuwe schep-
ping. Daar hadden de Corinthiërs grote moeite mee. Zij klemden zich vast
aan deze aarde, zielse dingen en vonden die ook erg belangrijk.

‘En onder die zielse dingen worden ook familie/bloedbanden begrepen?’

Zeker. Paulus zegt, dat wij in Christus een nieuwe schepping zijn; het oude is
voorbijgegaan, zie het nieuwe is gekomen! Ook schreef hij al eerder in de brief
aan de Galaten, dat besnijdenis niets is en dat onbesneden zijn niets uitmaakt;
het gaat erom, of men een nieuwe schepping is! Ook is er in Christus Jezus
geen onderscheid tussen Jood en Griek, manlijk en vrouwelijk, allen zijn één
in Christus Jezus!

‘Dan maakt het inderdaad niet uit waar je van afstamt, uit wie je geboren bent.’

Voor de Heer waren de geestelijke banden bepalend, wie zijn moeder, zuster(s)
en broer(s) waren. Niet de natuurlijke afstamming. In de wereld beroemt men
zich erop, uit welke familie men voortkomt of tot welke familie men behoort.
Men is er dan trots op te behoren tot de Kennedy familie, of de Rockefellers, of
de Rothschilds. Dat zijn bepaalde bloedlijnen, die voor die families erg belang-
rijk zijn.

‘In de nieuwe schepping gelden heel andere geestelijke wetten?’

Precies. Daar maakt het echt niet uit tot welke familie je behoorde. God neemt
de persoon niet aan, bij Hem is geen aanzien van persoon. Hij kijkt niet of je wel
tot die of die familie behoort! Stel je voor zeg. God roept en kiest, dat is Zijn
zaak. Hij bepaalt wie wel en niet tot het lichaam van Christus behoren!
Wij niet! Het is dan ook helemaal een zaak van genade. Dat maakt een einde
(gelukkig) aan alle roem in wat dan ook van de mens. Het gaat alleen om wat Hij
doet en Wie Hij is!

‘De boodschap van Paulus gaat wel diep zeg.’

Het is het doorwerken van het kruis. Dat maakt een einde aan het vlees.
De trots van de mens gaat door het kruis onderuit. Als een mens trots
is, is dat vaak gebaseerd op iets, dat bereikt is. Men is (in het hart) trots
op behaalde resultaten, of op het al lang meelopen, of het al lang een be-
stuurlijke functie bekleden et cetera.

‘Het kruis maakt een einde aan de trots van de mens?’

Zeer zeker. Het kruis beëindigt de oude mens. Alleen een nieuwe schep-
ping in Christus telt. De nieuwe mens is het leven van Christus in de ge-
lovige. Aangezien dat helemaal, 100%, van Hem is, kan een gelovige zich
nergens op beroemen. Niet op allerlei kwaliteiten zoals: inzicht, wijsheid,
bestuurlijke vermogens, goed kunnen spreken, ijver, inzet of wat dan ook.

‘We hebben het allemaal van God ontvangen!’

Dat is wat Paulus ook aan de Corinthiërs schrijft:

En wat hebt u dat u niet hebt ontvangen? En als u het ook ontvangen hebt,
waarom roemt u alsof u het niet ontvangen had?

Paulus was het eerste hoofdstuk van 1 Corinthiërs al geëindigd met de
opmerking: ‘Wie roemt, roeme in de Heer’.
Mensen zijn geneigd zich te beroemen op allerlei dingen, ook de gelovige
ontkomt daar niet aan, kennelijk. Maar de diepgaande boodschap van het
kruis maakt een einde aan roemen in de mens. Door het kruis is al wat een
mens zou kunnen inbrengen, radicaal afgesneden. Wij hebben niets van
onszelf, het is alles uit Hem.

‘Dat blijkt uit Paulus’ woorden in 1 Corinthiërs 15?’

Ja, hij was zich ervan bewust, dat al wat hij had kunnen doen in het werk
van de Heer, alleen Zijn genade was: ….’maar niet ik, maar de genade van
God, die met mij is’……zegt hij. En zo geldt dat voor alles wat wij ooit heb-
ben kunnen doen in het werk van de Heer. Ieder, die uitgeroepen is, zou
zich dit bewust zijn. Geen roem, geen werk wat wij in rekening kunnen
brengen, het is alles Zijn werk!

‘Het is inderdaad zo, dat Paulus niet naar Petrus ging.’

Hij ging pas veel later naar Jeruzalem en sprak kort met slechts drie
apostelen. Veel te kort om zijn evangelie uitgebreid te kunnen
toelichten en ‘aan te passen’ of te ‘harmoniseren’ met de boodschap
van de twaalf. Nee, hij werd door de Heer afzonderlijk onderwezen in
de geweldige waarheden die hij als evangelie zou gaan verkondigen.

‘Zo is het, het blijkt niet uit Handelingen, dat het anders zou zijn.’

Het ontgaat velen, dat hij zijn evangelie (hij noemt het drie keer ‘mijn
evangelie’) afzonderlijk van de twaalf ontving en ook afzonderlijk van
hen ging prediken. Hij vroeg geen toestemming aan Petrus, de leider
van de apostelen van de besnijdenis. Evenmin deed hij dat bij Jakobus
die aanzien had vanwege een bloedband met de Heer Jezus.

‘Dat telt toch niet zo? Het gaat toch om wie door de Heer aangesteld is?’

Precies, en daarmee zien we dat het vlees de overhand kreeg; men ging
kijken naar wie een bloedband met de Heer had; dat was belangrijker ge-
worden dan hij die door de Heer geroepen was tot apostel van de besnij-
denis. In het lichaam van Christus tellen bloedbanden dan ook niet; het
gaat puur om de geestelijke band en binding met de Heer zelf.

‘Maar binnen met name de evangelische wereld zie je dat families belang-
rijk zijn.’

Ja, denk bijvoorbeeld aan Maasbach in Nederland en de Schullers (hoewel
ik die niet bij de echte evangelischen reken) in Amerika. Met name de laat-
sten hebben een aardig familiebedrijf opgebouwd waarbinnen men vanaf
50000 tot 200000 dollar per jaar per familielid verdient, volgens een arti-
kel in het Nederlands Dagblad van afgelopen zaterdag. Het zal nu allemaal
wel wat minder gaan gelet op de onzekere economische tijden. In elk geval
heeft Hour of Power Robert Schuller aardig wat geld opgeleverd.

‘Ja je ziet ook bij een Billy Graham dat een en ander overgaat van vader op
zoon.’

Overigens is Billy Graham al heel lang op de oecumenische toer, en heeft
de ene weg Jezus Christus boodschap verlaten. In zijn opvatting kunnen er
ook andere wegen zijn tot God. Hij is al lang veel minder duidelijk dan men
vaak nog steeds denkt. Wat dat betreft zou een zeer diepgaand en kritisch
onderzoek naar zijn achtergrond op zijn plaats zijn!
Overigens komt het belang van familiebanden in veel gemeentes voor, en
dat zou niet moeten, want het gaat om geestelijke dingen. Het evangelie is
niet naar de mens. Het vlees speelt geen rol, heeft geen nut!