Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Nou? En hoe zit dat nu met het woord wat je gisteren noemde?’

Je bedoelt: wegrukken (harpazo)? Dat wordt gebruikt in de volgende
vindplaatsen: Matt.11:12; Luc.16:16; Matt.13:19; Joh.6:15; 10:12,28,29;
Ha.8:39; 2 Cor.12:2,4; 1 Thess.4:17; Judas:23; Openb.12:5.
Het heeft te maken met plotseling gegrepen worden en daarna weg-
gevoerd, zoals een wolf een schaap pakt (Joh.10:12).
Het weggevoerd worden van Paulus tot in de derde hemel (2 Cor.12:2,4)
is een type geweest van de wegvoering (wegrukking) van de gemeente.

Zo bekeken heeft het niet altijd met een snelheid te maken. Het kan ook
betekenen dat het op tijd voor dreigend gevaar is geweest.

‘Dan hoeft het ook niet supersnel te volgen op de opstanding en
de verandering van de nog levenden daarna.
Altijd gedacht dat dat alles binnen enkele seconden zou gebeuren.’

Dat hoeft niet zo te zijn. Er wordt geen tijdsduur genoemd vanaf het
de opstanding van de ontslapen gelovigen tot de verandering van de
levenden. Tussen die momenten kan misschien wel enkele uren zitten.
Hoe lang het dan nog duurt voordat wij allemaal samen tegelijk wegge-
voerd naar Hem in de lucht, is ook niet uit de teksten op te maken.
Er kan best weer een paar uur of misschien wel een uur of 8 of zo tussen zitten.

‘Zo lijkt het alsof de Heer er alle tijd voor neemt en wacht totdat het hele
lichaam er als het ware klaar voor is.’

Misschien krijgen wij op die dag wel van de Heer te horen dat we
ons eerst kunnen verzamelen, als dat praktisch gezien mogelijk is.

‘En dan allemaal samen tegelijk Hem ontmoeten in de lucht!’

Precies. En wat voor een ontmoeting zal dat zijn! Overstromende genade
blijkt dan pas echt in de heerlijkheid die wij dan ontvangen!

Dit is een onderdeel van het evangelie van de heerlijkheid van de gelukkige
God, zoals Paulus dat noemt in 1 Timotheüs 1:11!

‘He denk jij dat die wegrukking heel erg snel zal gaan?’

‘Oke, dat is duidelijk ja. Maar het woord ‘wegrukken’ wordt toch gebruikt?
Dat lijkt te wijzen op snelheid.’

Ja. Het gaat om het Griekse begrip harpazo en dat wordt verschillende keren gebruikt.
Laten we er morgen verder over spreken. Goed?

‘Ja, ik kan bijna niet wachten!’

‘Wat denk jij eigenlijk van al die berichten die je overal leest?
Over de economische crisis, de situatie in het Midden-Oosten
en dergelijke?’

Het profetische woord van God is uitermate belangrijk.Vooral
lees je daarin, dat Gód het is, die alles werkelijk in handen heeft.
Er bestaan veel meningen -ook hierover- en de mensen weten het
soms niet meer.

‘Is het dan niet beter maar af te wachten en te zien hoe het gaat?’

Het woord is niet voor niets uitgebreid als het gaat om de eindfase
van deze boze eon. Openbaring gaat grotendeels over een korte periode
en beschrijft de gebeurtenissen die vooral Israël en de volkeren aan-
gaan. Als we zien hoe de Heer zelf emotioneel is als Hij op de Olijfberg
is en naar Jeruzalem wil afdalen. Hij weent, huilt. Waarom? Omdat
Zijn volk in het land destijds niet de tijd van hun bezoeking onderkende.
Daarom was het verborgen voor hun ogen.

‘Maar voor ons als lichaam van Christus zijn er toch geen specifieke tekenen
die aangeven dat het bijna bazuintijd is?’

Paulus heeft het in 1 Thessalonicenzen 5:8-10 wel over slapen en waken.
Hij had tegen hen veel gesproken over de profetieën want zij wisten heel
goed dat de dag van de Heer zou komen als een dief in de nacht.
Zó onverwacht zal het zijn!

En dan schrijft hij:’Maar júllie, broeders, zijn niet in duisternis zodat jullie die
dag als een dief zou overvallen’.
Kennelijk is het de bedoeling, dat wij weten wanneer Hij terugkeert.
De tijd onderkennen en meer van dat.

‘Jij denkt echt dat we er dicht bij zitten he?’

Zeker! We hebben de 2 dagen (van 1000 jaar) uit Hosea 6:1-3 gehad. Het wordt hoog
tijd voor de opstanding en levendmaking van hen, die in Christus ontslapen zijn!

‘Het is een feit, dat er allerlei meningen over diverse onderwerpen
zijn. Denk bijvoorbeeld aan de profetieën over de laatste dingen.’

Zo is er een hele serie onderwerpen te noemen waar verschillend
over gedacht wordt. Zoals de redding. Is die voor allen of niet?
Genezingen. Genade en wet of regels. Noem maar op.

‘Maar de Bijbel geeft er toch wel een antwoord op?’

Natuurlijk wel. Een uitermate belangrijk principe dat bij het bestuderen
van de Schrift gebruikt moet worden is: kijken wie het schreef, aan wie
het geschreven werd en wanneer (onder welke omstandigheden).

‘Dat heb ik inmiddels ook ontdekt ja. Israël kreeg de 10 woorden op Sinaï.’

Het is aan de leraar van vandaag die te ontdekken en zo de heerlijkheid van
Christus aan het lichaam van Christus bekend te maken. Want het is uiteindelijk
automatisch óók de heerlijkheid van het lichaam zelf!

‘He, wat jij gister zei zoals Paulus bezig was he. Dat vind je niet zo heel
veel meer terug in kerk en kring. Men spreekt vaak naar tradities en
vast ingesleten dogma’s en leringen. Weinig verrassende nieuwe dingen.’

Als je het mij vraagt, komt dat door het steeds niet het woord zelf aan het
woord laten, maar over het woord spreken. Daarom staat bijvoorbeeld de
Romeinenbrief bomvol citaten uit de Tenach (Oude Testament). Wat daar-
mee vastgesteld kan worden, is dat de apostel de Schriften zelf aan het woord
laat komen. Als we hem willen navolgen, dan gaat dat op die manier.

‘Maar je merkt, dat mensen zelf willen praten en aan het woord willen zijn.’

Maar het een sluit het ander toch niet uit? Als je een bijbelkring hebt bezocht
kun je daarna er met elkaar over spreken. Een vraag stellen kan altijd. Daar kun
je dan  de bijbelstudieleider over benaderen. En die kan in de kring de vraag be-
antwoorden. Daarbij legt de Schrift zichzelf uit.

‘Soms hoor je ook, dat mensen met elkaar over onderwerpen willen spreken.
Hoe kijk jij daar dan tegenaan? Denk je dat je samen verder kan komen in de
Schrift?’

Dat laatste zeer zeker. Het lijkt mij, dat leraren er zijn om de heiligen toe
te rusten en voeding te geven. Deze voeding komt uiteindelijk uit het hoofd,
onze Heer, zelf naar de leden van het lichaam.

‘Betekent dat een meer eenrichtingsverkeer in de bijbelstudie?’

‘Het is naar mijn stellige overtuiging nodig, dat iemand goed voorbereid en
in en naar de Schrift spreekt. Daar kunnen mensen op reageren en vragen
over stellen. Maar de Schrift zelf geeft het antwoord.’

‘Loop je dan geen kans, dat het alleen de opinie van de betreffende leraar is?’

De leraar zal zijn opinie achterwege laten ten gunste van de Schrift zelf, als
het goed is. De Heer Jezus Christus is dé leraar waar de leraar naar zal luisteren
en doorgeven wat hij ontvangt.

Paulus ontving zijn woorden in zijn brieven van Christus Jezus, de verheerlijkte
Heer. Die woorden zijn er om door te geven en waar nodig is, toe te lichten.