Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘We gaan naar het einde van de boze eon toe.’

Zoals het was in de dagen van Noach, zo is het ook nu nog.
Mensen maken allerlei plannen voor een toekomst. Om over
20, 30 of 40 jaar bijvoorbeeld ‘een mooie oude dag’ mee te
maken. Dat zal echter niet gaan gebeuren. Binnen die tijd
zal God diep hebben ingegrepen in de mensheid. Zoals het
nu doorgaat, kan niet.

‘Mensen zullen dat als doemdenken veroordelen.’

In het verleden werden de profeten ook als achterlijk gezien
omdat ze zeiden dat de gerichten zouden komen. Jeremia
werd ervoor in de gevangenis gegooid. Onheilsprofeet! Daar
zaten ze nou niet echt op te wachten. Ze hadden er geen
idee van, dat Jeruzalem nog verwoest zou worden. Maar het
gebeurde wel.

‘Ja, maar je mag dat volgens veel mensen niet zeggen.’

Zij menen, dat als de Messias komt, het aardig soepel zal
verlopen naar het koninkrijk. Maar dat zeggen de profeten
niet bepaald. De komst van de dag van IEUE zal met grote
gerichten gepaard gaan. Dat zal dan niet tegen te houden
zijn. God zal Zijn vreemde werk (Jesaja 28:21) doen en het
zal snel gaan (Openbaring 1:1). We kunnen opzien naar
Hem, die ons liefheeft, onze verlossing is er bijna!

‘We hebben uitzicht. Ik vind dat geweldig.’

Gods plannen zijn het waard om je op te richten. Hij voert alles
uit door Zijn geliefde Zoon. Niets ontsnapt aan Zijn aandacht.
Hij heeft alles tevoren gepland. Er gaat niets mis. Dit is volledig
in tegenspraak met wat we om ons heen horen. We zeggen en
denken dat van alles mis gaat. Alles groeit toe naar de grote dag
van IEUE, waarvan de komst begeleid wordt door gerichten.

‘Daar spreekt het boek Openbaring van?’

We zijn bezig in de studies met het zesde hoofdstuk en zullen
op 28 april verder gaan met het verbroken vijfde zegel, waar
de zielen onder het altaar gezien worden. We zijn dan aange-
land op de kritische helft van de laatste jaarweek van Daniël
9:24-27. Een uitbraak van antisemitisme zal wereldwijd plaats-
vinden, die zal aangestuurd worden door diverse machten.

‘De Heer Jezus heeft daar ook over gesproken?’

In de redevoering, toen Hij met Zijn discipelen op de Olijfberg
zat. Hij sprak over de verwoesting van Jeruzalem. Die werd in
het jaar 70 een feit, toen de Romeinse generaal Titus de stad
en de Tempel in de brand stak. Maar dat wil niet zeggen, dat
daarna dezelfde profetie nog eens –en dan definitief- vervuld
zal worden. Meestal is profetie gelaagd en kent het meerdere
vervullingen, waarvan de laatste de duidelijkste is.

‘Gaan we morgen hier verder over spreken?’

Dat doen we, en het is van groot belang, omdat we de tijd
naderen, waarin –zoals in Openbaring 13 staat- niemand kan
kopen of verkopen, tenzij men gemarkeerd is door het em-
bleem van het wilde beest. De leden van het lichaam van
Christus zullen daarvóór met kracht en snel weggenomen
worden van de aarde (vandaag is de dag van de aarde).
Zij komen bij de bema (erepodium) om daarna hun hemel-
se bediening te starten!

‘Een wonderlijke geschiedenis, Noach.’

Zo zijn er talloze typen en beelden die meestal wijzen naar
de Messias Jezus. Ook de Psalmen verwijzen naar Hem. Mees-
tal zijn de woorden die David spreekt, woorden die Hij, Jezus,
later in de mond neemt. Ook al vinden wij daarvan geen verslag
in Mattheüs, Marcus, Lucas en Johannes. De Psalmen worden
dan nog veel aansprekender dan ze al zijn.

‘Dat geeft veel diepte aan de Psalmen.’

Wonderlijk genoeg lees je dan over de gedachten die Hij tijdens
Zijn aardse leven gehad heeft. Ook in Zijn diepe lijden, denk aan
een Psalm als 22, met die indrukwekkende openingswoorden.
Deze zijn door Hem uitgesproken aan het kruis. Mogelijk heeft
Hij heel die 22^e Psalm gereciteerd/opgezegd, terwijl Hij aan het
kruis hing. Ook toen was Vaders woord voor Hem leidend!

‘We hebben alles te danken aan Zijn lijden.’

En aan Zijn opstanding en levendmaking. Door Gods geest werd
Hij uit de dood opgewekt. Want leven is alleen door de geest van
God mogelijk. Die geest, waaruit de levensadem van de mens
ook voortkomt (Genesis 2:7), werd door God gegeven. Dat leven
zit vanaf dat moment in het bloed en de adem van de mens.
Wanneer God Zijn geest zou terugtrekken, zouden alle mensen
ogenblikkelijk sterven. Het is Zijn liefde dat Hij dat niet doet, maar
integendeel aan allen uiteindelijk leven, onsterfelijkheid geeft!

‘Zo zijn er veel typen van de Heer.’

De Heer toonde aan de Emmaüsgangers al wat in de Schriften
op Hem betrekking had. Paulus toonde later steeds weer tot
de Joodse mensen aan, uit de Schriften, dat Jezus de Messias
is. Daarin zal hij ongetwijfeld hebben gewezen op beelden,
en mensen als Noach en Jozef.

‘We zijn gezegend wanneer we deze dingen mogen horen.’

En Gods plannen met de schepping mogen kennen. Ook dat
zit in de geschiedenis van Noach. Het oude, de oude mens-
heid verdween in feite en maakte plaats voor een nieuwere.
Dat is typologisch een heenwijzing naar het definitief te niet
doen van de oude mensheid aan het kruis. Waarna op de der-
de dag de nieuwe in Hem begon.

‘In Hem zijn wij daar al bij.’

Paulus schrijft dat ook in 2 Corinthiërs 5:14-21. Het oude is
voorbij, zie! het is alles nieuw geworden. Wij zijn –geestelijk
gezien- in Hem een nieuwe schepping. Als gevolg daarvan,
praktisch gezien, kennen wij elkaar niet meer naar het vlees.
Zelfs wanneer wij Christus naar het vlees kenden, thans niet
langer. Wij mogen Hem zien en erkennen als de hemelse Heer,
zittend aan Gods rechterhand, vol heerlijkheid en macht!

‘Wat groots, Gods plan.’

Uiteindelijk blijkt, dat niemand bij machte is, dat tegen te
houden. De tegenwerker blijkt keer op keer de lijn naar de
Messias te willen breken. In de tijd van Noach dacht hij wel-
licht dat het zou lukken, toen de watermassa;s opkwamen.
Maar God voorzag in de door Noach gebouwde ark en dat
was –in een type- een beeld van opstanding uit de dood.

‘Ja, mooi, God bewaarde toch.’

Het mooie is, dat water een uitbeelding van het woord van
God is. Het kan tot de dood leiden (het verbond van de let-
ter in stenen gekerfd was een bediening van de dood).
Maar het leidde voor Noach en zijn gezin tot leven, terwijl
het voor de rest van de mensheid leidde tot de dood. Noach
hoorde dat woord en geloofde en zo werd het voor hem tot
leven, bewaring, acht zielen, een nieuw begin.

‘Ja fijn dat God zo die beelden in Zijn woord geeft.’

We kunnen daar niet genoeg van krijgen. Zijn woord openen
en met elkaar delen al altijd een feest. Wanneer de heilige
geest werkt door dat woord, word je enorm bemoedigd.
De geschiedenis van Noach is dat, omdat we daarin zien, dat
God genadig is en met de mens doorgaat. Met het oog op
Degene, van Wie Noach een type is: de Heer Jezus Christus.