Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘He dat van gisteren was best duidelijk. Voor mij was het lang niet
helder wat nu precies die gelijkenis van Mattheüs 22:1-14 beteken-
de. In kerken wordt dat heel anders uitgelegd.’

17 En toen wij te Jeruzalem kwamen, heetten de broeders ons van harte welkom.
18 En de volgende dag ging Paulus met ons Jakobus bezoeken, en alle oudsten
waren daarbij aanwezig.
19 En toen hij hen begroet had, verhaalde hij in bijzonderheden, wat God onder
de heidenen door zijn dienst had verricht.
20 En zij loofden God, toen zij dit hoorden, en zeiden tot hem: Gij ziet, broeder,
hoevele tienduizenden er onder de Joden gelovig zijn geworden en allen zijn
zij ijveraars voor de wet;
21 nu heeft men hun van u verteld, dat gij alle Joden onder de heidenen afval
van Mozes leert, door te zeggen, dat zij hun kinderen niet behoeven te besnijden,
noch naar de gebruiken te leven.

‘Men bracht dus de mensen die in Jezus als hun Messias geloofden onder de wet?’

‘Onder invloed van die Jakobus-lijn werden dus de gemeentes in Asia van Paulus
afgekeerd?‘

Als je kijkt naar wat de kerken in al die eeuwen van meet af aan geleerd hebben,
dan heeft dat een sterke neiging tot het houden van de wet (met name de tien
woorden) in zich. Nu kent men in kerken alom het houden van de wet als leef-
regel van dankbaarheid. Opgenomen in de catechismus, bijvoorbeeld.

In feite is het bijzonder dat er vandaag de dag zoveel te vinden is aan bijbel-
studies, gebaseerd op de boodschap van genade die Paulus brengt!

‘Als ik bij Paulus lees over uitkiezen, dan ligt het helemaal
bij God en is het door en uit Zijn genade.’

‘Ja Romeinen 8:29-30 vind ik altijd erg duidelijk:

Want die Hij tevoren kent, bestemt Hij ook tevoren  tot gelijkvormigheid
aan het beeld van zijn zoon, opdat Hij de eerstgeborene zou zijn onder
veel broeders;  en die Hij tevoren bestemt, deze roept Hij ook; en die Hij roept,
deze rechtvaardigt Hij ook; en die Hij rechtvaardigt, deze verheerlijkt Hij ook.

‘Hier zien we, dat Hij eerst tevoren kende en bestemde en daarna roept.
Hoe zit dat dan in het andere evangelie?’

Daar vinden we iets van terug in de gelijkenis van de koninklijke bruiloft in
Mattheüs 22. Met name vers 14 heeft in de leringen van kerken een grote rol
gespeeld, met name in de gedachten bij de Dordtse leerregels. Er staat:

Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.

In het evangelie van het koninkrijk zien we verschillende fasen in de prediking.
De eerste fase was toen de Heer zelf op aarde was en Hij de apostelen erop uit
stuurde (Mattheüs 10), dat wordt in Mattheüs 22:3 vermeld.
De tweede fase was na de kruisdood (vergelijk de geslachte ossen en gemeste
beesten in Mattheüs 22:4!) en opstanding (feestmaal, vers 4!) van Christus, toen
de apostelen op en na pinksteren predikten. De boodschap werd door het volk als
geheel niet aanvaard en de apostelen vervolgd (mishandelen en doden, vers 6!).
Dat liep uit op de verwoesting van Jeruzalem (de legers van de koning
verdelgden de moordenaars en staken de stad in brand, vers 7!) in het jaar 70.

‘Het punt is duidelijk. Velen werden geroepen door de prediking van het
evangelie van het koninkrijk. Maar weinig bleken uitverkoren.’

Ja, en er komt nog een derde ronde van prediking, maar dat is nog toekomst,
want vandaag geldt het evangelie van genade naar Paulus. De derde ronde zal
ook gepaard gaan met gericht, want een van de bruiloftsgasten had geen
passende kleding, hij wordt geworpen in de buitenste duisternis.

Een groot verschil met het paulinische evangelie, want daarin zijn alle
geroepenen uitgekozen voor de nederwerping van de wereld (Efeziërs 1:4)!

‘Die uitverkiezing he, dat heet toch de Dordtse leerregels in de kerk?’

Ja, maar liever graag iets anders benaderen dan een leerstuk van de
kerken. Uitkiezen is iets dat God doet, en zijn eigen zoon eveneens.
De Heer Jezus zei tegen zijn discipelen:

Niet jullie hebben Mij, maar Ik heb jullie uitgekozen en jullie aangewezen,
opdat jullie zouden heengaan en vrucht dragen en jullie vrucht zou blijven,
opdat de Vader jullie alles geve, wat jullie Hem bidden in mijn naam.
Johannes 15:16

‘Tsja, dit is wel erg duidelijk. Zij kozen niet voor Hem, Hij koos hen uit.
En hoe zit dat eigenlijk met de gemeente, het lichaam van Christus?’

Als het om de uitkiezing van Israël door God gaat, wordt gezegd, dat het
vanaf de nederwerping van de wereld gekend is (Openbaring 17:8) door-
dat de namen in het boek van het leven staan.

‘Wat staat er dan over het lichaam van Christus geschreven?’

Dat zij uitgekozen zijn in Christus voor de nederwerping van de wereld
(Efeziërs 1:4). Dat gaat dus een stukje verder terug dan Israël. Wij zijn
wat dit betreft verwonderd hoe God dat doet en hoe groot die genade is!

Het heeft alles te maken met de hemelingen; de duisternis en chaos en
water van Genesis 1:2 is het gevolg van een groot gericht door God over
de hemelse machten en krachten, die zijn nu vooral bezig het lichaam
van Christus dwars te zitten. Daarvoor hebben wij de wapenrusting van
God ontvangen!

‘Dat van gisteren over het verschil Israël – volkeren was wel duidelijk.
Maar het verschil tussen de diverse volkeren bestaat in het lichaam
van Christus eigenlijk niet?’

Nee, want in Christus Jezus vallen de verschillen weg. Elk lid van het
lichaam is dat door de doop in de geest geworden, op het moment van
tot geloof komen (1 Corinthiërs 12:13):

..want in één geest zijn wij allen tot (naarbinnen) één lichaam gedoopt,
hetzij Joden, hetzij Grieken, hetzij slaven, hetzij vrijen, en allen zijn wij
met één geest gedrenkt…

We zien dezelfde lijn in Galaten 3:28 :

…hierbij is geen sprake van Jood of Griek, van slaaf of vrije, van mannelijk
en vrouwelijk: jullie allen zijn immers één in Christus Jezus…

‘Geweldig zeg, dat de Schrift zo duidelijk spreekt. Geen verschil in Hem tussen
Jood of Griek. Het verschil tussen de nationaliteit valt helemaal weg.’

Daarmee wordt heel helder, dat in het evangelie van de Onbesnedenen er geen
onderscheid is tussen de volkeren zoals dat in dat andere evangelie wél is.
Later wordt uit Efeziërs duidelijk, dat de scheidsmuur (sorèg) weg is, zodat de
vrede er aan alle kanten is (Efeziërs 2:14-17).
Dat gebeurde in het echt in het jaar 70 toen Jeruzalem en de tempel verwoest
werden. Geestelijk stelde Paulus dat al eerder vast in Efeziërs. Alle gelovigen
hebben vrij toegang tot de Vader, in één geest!

‘Wat betekent dat dan voor de toekomst? Want we hebben nog de 1000 jaar en
de nieuwe aarde periode te gaan.’

Paulus keek geestelijk al verder dan de laatste eon. Uiteindelijk wordt de tweede
dood opgeheven en wordt God alles in allen. Dan valt direct het verschil tussen
Israël en de volkeren weg. En dan zal heel de mensheid ervaren wat in Efeziërs
2:14-18 staat, wat nu al in het lichaam van Christus merkbaar zou zijn/is:

Want Híj is onze vrede, Die beiden één maakt en de middenmuur van de
stenen omheining (de vijandschap in Zijn vlees) wegbreekt 15. en de wet
van geboden in inzettingen buiten werking stelt, opdat Hij de twee in
Zichzelf tot één nieuwe mensheid zal scheppen, vrede makend, 16. en
beiden in één lichaam met God door het kruis wederzijds zal verzoenen,
de vijandschap erin dodend. En in Zijn komen, verkondigt Hij als evangelie
vrede aan jullie die veraf en vrede aan hen die nabij waren, 18. want door
Hem hebben wij beiden in één geest de toegang tot de Vader.