Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Wat een uitzicht is het.’

Ja dat is verloren geraakt in de loop van
de tijd. Het zicht op de hemelse roeping
voor een tentoonspreiden van Zijn genade
aan de hemelse machten. Efeziërs spreekt
daarvan. Tegelijk delen wij als leden van
Zijn lichaam in Zijn volmacht.

‘Dat bedenk je je vaak niet zo.’

Het is een delen in wat in Kolossenzen 2:10
staat, namelijk dat Christus het hoofd is van
iedere soevereiniteit en volmacht. Ook de
gemeente deelt in dat aspect. Wij mogen
zelfs delen in het compleet maken van Hem.

‘Ja, wat wonderlijk is dat.’

Je kunt nauwelijks uitgedacht raken over
het feit, dat wij Hem compleet maken.
Hij is het hoofd van iedere volmacht, Hem is
het maximale gegeven in het hemelse bereik,
daar waar onze plaats ook nu is.

‘De hemelse roeping is voor ons.’

God geeft die, en werd in Efeziërs bekend
gemaakt. Die boodschap is verloren gegaan.
Al vroeg in de geschiedenis, en Paulus gaf
veel aanwijzingen voor de gemeente. We
hebben een toekomst die boven ligt en we
verwachten de bazuin van God.

‘Wat een verwachting he.’

We zien uit naar dat grote moment. Hij zal
afdalen en ons toch Zich nemen, in grote
snelheid, de lucht in. Daar zullen we Hem
ontmoeten en Hij neemt ons mee naar het
hemelse. Wat een groots moment is dat!

‘We zullen dat binnenkort meemaken?’

Na de 2 dagen, 2000 jaar, wordt het hoog
tijd, dat God weer Zijn volk gaat inzetten.
In de wereldregering onder Messias Jezus.
Ook dat moment is door Vader bepaald,
die heel de geschiedenis  en exact de tijden
in Zijn hand heeft!

‘Bijzonder wat we gisteren hebben gezien.’

De werkelijke boodschap van Efeziërs is verloren
geraakt, lang geleden. Men richtte zich in Paulus’
dagen al op het aardse in plaats van wat boven
is. Dat is waarschijnlijk de achtergrond van de di-
verse aanwijzingen in zijn brieven. Zoals we in
Filippenzen 3:17, 18 lezen.

‘De vijanden van het kruis van Christus.’

Deze zijn aards gezind. Zoals hij één van de
opvallende kenmerken noemt. De uitdrukking
is ook niet: het kruis van Jezus, maar het kruis
van Christus. Dat verwijst naar de Verheerlijkte
aan Gods rechter(hand). Niet van Hem, die op
aarde in vernedering was.

‘Vaak is men gericht op het aardse aspect?’

Daaruit kan een vijandige houding blijken.
Tegenover de gevolgen van het kruis. Dat pre-
dikt het einde van het oude. De oude mens,
de oude schepping. Het is voorbij. De nieuwe
mens in de nieuwe schepping richt zich op
wat boven is, waar Christus is. 

‘Dat bidden geeft rust, ervaar ik.’

We bidden voor alle mensen, en dus ook voor
de hoger geplaatste gevolmachtigden.
En we mogen dit erkennen:

en jullie zijn compleet gemaakt in Hem, Die het
hoofd is van iedere soevereiniteit en volmacht
                                           Kolossenzen 2:10

Even tot je door laten dringen wat daar staat.
Hij, Christus Jezus, is het hoofd van iedere soe-
vereiniteit (hoogste macht van een rangorde)
en volmacht. Dus Hij staat boven al de geeste-
lijke machten en krachten.

‘Nou, dat is nogal wat.’

Hij heeft de grootste volmacht van allemaal.
Hem is werkelijk gegeven alle volmacht in de
hemel en op de aarde. Wij zijn vaak gericht op
Zijn aardse koningschap. Maar we vergeten dan
Zijn belangrijkste volmacht: die in de hemel.

‘We weten nog maar zo weinig.’

Van de hemelse gebieden weten we niet veel.
Paulus besteedde de Efezebrief aan het feit,
dat Christus Jezus de grootste hemelse vol-
macht heeft. En dat is wat we noemen: het
hemelse aspect van het geheimenis van Christus.
Juist daar is een grote ‘rol’ voor Zijn geestelijke
lichaam, de uitgeroepen gemeente, weggelegd!

‘We hebben volkomen zekerheid.’

We hebben het zekere weten, dat God soeve-
rein is en alles uitwerkt. Niets kan Hem tegen-
houden. En omdat dat zo is, kunnen we ons
onderschikken aan de boven ons gestelde ge-
volmachtigden. Zij zijn daar, omdat God dat
zo geeft. We bidden ook voor hen.

‘Wonderlijk, hoe je als gelovige kan leven.’

We verzetten ons niet tegen die boven ons
gesteld zijn. Het is niet de bedoeling in deze
tijd, dat wij meewerken om die overheden
actief omver te werpen. We zijn wat dat be-
treft geen revolutionairen.

‘Wat zegt Paulus daar nog meer van?’

Dit:

ik roep dan voor alles ertoe op, dat sme-
kingen, gebeden, voorbeden en dankzeg-
gingen gedaan worden voor alle mensen;
voor koningen (regeerders) en allen die
hooggeplaatst zijn, opdat wij een rustig en
stil leven zullen leiden, in alle godsvrucht
en waardigheid           1 Timotheus 2:1,2