Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Paulus was de eerste ambassadeur van deze boodschap van
genade he. Maar, toen hij gevangen werd gezet, reageerde
God toen niet? Want ze werden eerst in Filippi toch bevrijd?’

Toen hij gevangen zat in Rome, werd hij er niet uit verlost.
Het is een prachtige uitbeelding van deze tijd. Paulus zat daar
als ambassadeur in een vorm van ballingschap. Daarmee was
hij niet zichtbaar voor de wereld, verborgen dus.
Zo is het met ons ook, het lichaam van Christus is verborgen voor
deze wereld. De kerk is wat anders. Dat is een groot instituut en wat
je daar hoort, is veelal religie en/of filosofie van mensen.

‘Maar God bevrijdde hem dus niet daaruit?’

Nee, ondanks deze provocatie van de kant van de mens, volhardde
God in de houding van vrede naar de mens toe, zoals Hij dat nu
nog steeds doet. Binnenkort is dat voorbij, trouwens. Maar laten
ook wij genieten van de zonneschijn van Zijn genade, waarin wij
dagelijks leven. En dat doorgeven aan de anderen.

‘Geldt dat doorgeven ook je medegelovigen?’

Juist die ja! Het elkaar genade schenken staat in twee van zijn
belangrijkste brieven: Efeziërs en Kolossenzen. Dat heeft dus
zware nadruk bij Paulus. Hij bedoelt dat het normaal is dat ge-
lovigen elkaar onderling genade schenken; het zou abnormaal
zijn als dat niet zo zou zijn.

‘Zo heb ik het nog niet bekeken. Maar het is erg logisch ja. Je merkt
dat gelovigen nogal eens met elkaar omgaan zoals men in de wereld
met elkaar omgaat. Ongenadig zijn is voor de gelovige in feite abnor-
maal. Elkaar genade schenken zoals God ons dat in Christus doet he.’

Ja dat laatste, dat is het! Genade van God!

‘He laatst zei iemand tegen mij: Ken jij Jonathan Edwards?
En ik moest dat ontkennen.
Het schijnt een bekend prediker te zijn geweest in de 18e eeuw.’

Ja zijn meest roemruchte toespraak was ‘Sinners in the hands
of an angry God’. Daarop hebben veel mensen, zo gaat het ver-
haal, hun toevlucht gezocht tot de Heer. Als je deze toespraak
leest, dan word je niet blij van binnen. Het is een totale verteke-
ning van wie God is. Alleen al: ..’an angry God’… Dat ís gewoon
niet waar! God is helemaal niet ‘angry’, niet boos op mensen!

‘Nee, dat lijkt mij ook niet bepaald evangelie. God is liefde en Hij
houdt Zijn verzoenende handen open naar de wereld.’

Zo is dat! Hij heeft de wereld met zich verzoend. En dat bracht
Paulus naar de mensen. Zijn liefde is onweerstaanbaar sterk.
Dat zal alle vijandschap, al de vijanden overwinnen. God werkt
niet met wraak, maar met liefde, genade.

‘Dus is Hij zelf het voorbeeld van het vurige kolen op iemands
hoofd hopen?’

Ja, precies. Hij geeft zijn vijanden te eten en te drinken en zegt
daarbij dat ze niets hoeven te doen om gered te worden. Dat zou
raar zijn, want ze zijn allemaal al gered. Er is 1 klein probleempje.

‘En dat is?’

Ze weten het nog niet allemaal! En daar kunnen wij misschien iets
in betekenen! We zijn een soort ambassadeurs die vrede houden
met al die mensen die we dagelijks tegenkomen.

‘Dat van gisteren he, ja we hebben een ge-wel-di-ge boodschap
te brengen. Het evangelie is echt goed nieuws.’

Absoluut. Christus Jezus kwam in de wereld om zondaren te redden.
Hij gaf ze niet een mogelijkheid om gered te kunnen worden. Nee.
Hij deed het! Hij hééft het gedaan! Hij heeft Zijn missie volbracht.
Hij stierf werkelijk onze dood. En omdat Hij vandaag voor ons leeft,
kunnen wij in Zijn genade leven.

‘Ja, geweldig is dat he. Het kan niet meer stuk. God ís de redder van
alle mensen. Dat goede nieuws, daar ben ik zo diep van overtuigd.
Het geeft je rust als je zelf in de fout bent gegaan. Je weet het, en hebt
er verdriet van. En toch is daar weer die genadevolle hand van God,
die je opbeurt.’

Ja mooi, Romeinen 6 is zo duidelijk daarin. Als wij gefaald hebben,
gezondigd hebben, dan is daar niet de veroordelende vinger van God.
Nee. Want Christus stierf voor werkelijk álle zonden die wij deden,
doen en nog zullen doen.

‘Tsja, en ik ontdek dat mij dat niet leidt tot nog meer willen zondigen.
In tegendeel. Het leidt mij tot dank brengen aan Vader, die wérkelijk
om je geeft.’

We leren Zijn genade steeds beter kennen. God schenkt ons genade voor
ál onze zonden en krenkingen, lees je in Efeziërs en Kolossenzen. En dat
elke dag weer. Dat is geen religie, dat is het evangelie. Je ontvangt het
gratis.

‘Zo ga je beter begrijpen dat Paulus schrijft: ‘Wie roemt, roeme in de Heer’.

‘Het blijft voor mij een moeilijk onderwerp hoor, die werken.’

Hoezo? Verklaar je nader.

‘Wanneer weet je dat iets van de Heer is, of niet?’

Je leeft met Hem en je krijgt het op je hart iets te doen, onder-
neem het, neem initiatief en je merkt vanzelf of je in de weg van
Hem bent. Als je zelf niet zo’n ondernemend type bent, kun je
misschien helpen bij een bepaald werk, dat je aanspreekt.

‘Ja en dat vind ik moeilijk, iets daarin te vinden.’

Misschien ken je het Engelse bijbelstudie tijdschrift ‘Unsearchable
Riches’. Daarin lees je, dat men een evangelisatiewagen had en daar-
mee erop uittrok om Gods verzoening bekend te maken.

‘Op zich is dat een mooi idee. Maar daar heb je wel wat voor nodig.’

Nou ja, ik noemde maar een voorbeeld. Maar denk erover na en je
komt wellicht op een idee dat je iets kunt doen met het evangelie.

‘Maar je wilt toch geen mensen bekeren?’

Nee, natuurlijk niet. Het gaat om het bekendmaken van de redding
van alle mensen. Dat is al een feit. Maar veel mensen weten dat nog
niet. Hier in Nederland is veel religie, en klinkt helaas maar zo weinig
écht evangelie. Mensen zijn zoekend naar échte genade en écht evangelie.
Wij kennen die boodschap!

‘De blijde boodschap is genade. Ok. Je bent gered door Zijn werk.
Akkoord. Je leeft verder als je je bewust bent geworden van de redding
door God. Dan wordt er toch wel iets van je verwacht?’

Wat zou je als gelovige dan doen?

In feite geeft Paulus daar niet zo’n duidelijk antwoord op. Het gaat er
bij hem om, dat de verandering in de gelovige zichtbaar wordt. Hoe meer
een gelovige zich de redding en alles wat dat inhoudt, bewust wordt, zal
dat in het leven te merken zijn.

Er bestaat voor het lichaam van Christus geen concreet plan wat hier te
doen op aarde. Uit Thessalonicenzen valt op te maken dat zij bezig waren
het woord te verspreiden. Voor de messiaanse joden gold dat zij het land
zouden beërven, vandaar dat men alles gemeenschappelijk had en deelde
zoals Handelingen 2:41-47 zegt. Met het oog op het jubeljaar was dat de
aangewezen weg. Dit wordt verder bevestigd in Handelingen 4:32-37.

‘Die regels over het erven van stukken land en het jubeljaar gelden
natuurlijk niet voor het lichaam van Christus, maar voor Israël.’

Ja, want Israël heeft een toekomst op aarde en is instrument voor de
andere volkeren op aarde.
Het lichaam van Christus is bestemd voor de hemel om aan de hemelse
machten en krachten etcetera Gods genade, wijsheid en liefde te tonen.
De leden van het lichaam hebben geen specifieke bediening op aarde.

‘Zo lang wij nog op aarde zijn brengen wij het woord en evangeliseren wij?’

Jawel, als daarbij andere nood (materieel) naar voren komt, bieden wij daarin
hulp. Het accent ligt daar echter niet. Paulus heeft een unieke boodschap en
de gemeente draagt die uit.