Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Heel fijn, gisteren, die zekerheid van de genade. Niet door de
komende toorn heen hoeven gaan.’

We hebben het niet verdiend. Maar dat is juist genade he.
Aan de andere kant zal Israël wel door een periode van toorn heen
moeten gaan. dat blijkt uit Openbaring 7, waar de 144000 verzegel-
den en de schare die niemand tellen kan uit de grote verdrukking
bewaard worden.

En dat is een groot verschil met het lichaam van Christus, dat immers
niet gesteld is tot toorn, maar tot redding door onze Heer Jezus Christus!

‘De gemeente gaat geen toorn van God meemaken? Waar staat  dat?’

Paulus schrijft er in 1 Thessalonicenzen 5:9-10 het volgende over:

want God heeft ons niet gesteld tot toorn, maar tot het verkrijgen van
redding door onze Heer Jezus Christus, die voor ons stierf,
opdat wij, hetzij wij waken, hetzij wij slapen, tezamen met Hem leven.

Dat zijn wel fijne woorden. Ook dan blijkt de genade van God groter te
zijn dan wat Israël beloofd is! Een heerlijke zekerheid voor alle leden!

‘Dus opnieuw anders dan voor Israël in het evangelie van de besnijdenis.’

Voor ons geldt: geen toorn in de toekomst, alleen en uitsluitend genade
wat wij van God ontvangen door onze Heer!

‘Wat mooi, wat we gisteren lazen. Het is goed dat steeds weer voor
ogen te hebben en te houden. Je vergeet het soms.’

We worden soms allemaal door het leven op sleeptouw genomen
en dan vergeten we soms dat we zo’n toekomst hebben. Maar die
onsterfelijkheid die wij ontvangen is geweldig, na Christus Jezus
zelf zijn wij de eersten van alle mensen die onsterfelijkheid en
bijzondere heerlijkheid ontvangen.

‘Dat is wel heel bijzonder he. Dat staat beschreven in 1 Corinthiërs 15
zeker? Over die onsterfelijkheid en heerlijkheid?’

Een bijzonder hoofdstuk, dat meestal ‘het hoofdstuk van de opstan-
ding’ wordt genoemd, maar dan doe je het tekort, lijkt mij. Er wordt
over méér gesproken dan alleen opstanding! Dat spreekt over het
lichaam dat opstaat uit de doden, maar de apostel van de genade van
God spreekt ook over opgewekt worden uit de dood en dat verwijst
meer naar de ziel.

‘Hij spreekt in vers 20 over opwekken, toch?’

En in vers 22 gebruikt hij het woord levendmaken. Dat wijst meer
op de geest. Het geeft de totale overwinning van het leven van de
geest van God over de dood aan. Het wijst op doen leven, zodat er
nooit meer een einde aan komt. Het doorgaande levensproces in ons
(en uiteindelijk allen!) zal zó sterk zijn, dat verderf, dood en dergelijke
er geen vat op kunnen krijgen.

Want evenals in Adam allen sterven, zo zullen ook in Christus allen
levend gemaakt worden

Wat een geweldig evangelie he. Daar word je echt blij van. Totale over-
winning van God -door Christus Jezus- op alles wat met dood, sterven
en sterfelijkheid te maken heeft!

‘Wordt er bij het lichaam van Christus ook iets gezegd over
beschaamd staan bij Zijn komst?’

‘daarna zullen wij, levenden, die achterbleven, tegelijkertijd samen met
hen in wolken in een oogwenk weggerukt worden, tot een ontmoeting
met de Heer in de lucht, en zó zullen wij altijd samen met de Heer zijn’

Dit is de grote verwachting die wij koesteren. Samen met hen die al in
Christus gestorven waren en opgewekt werden bij de bazuin van God,
zullen de levenden zeer snel weggerukt worden en Hem in de lucht ont–
moeten. Geweldig!

Het is een grote toekomst die ons wacht. Helemaal genade. Alle leden
zijn gezegend met dezelfde geestelijke zegeningen en verzegeld met de
heilige geest van de belofte. Zij worden op dat moment allemaal vrij-
gekocht, het is de vrijkoping van hun lichaam, dat onsterfelijkheid ont-
vangt!

‘In het schema zie ik staan, dat de gelovigen onder het evangelie van
de besnijdenis beschaamd kunnen staan bij Zijn komst.’

In 1 Johannes 2:28 lezen we het volgende:

En nu, kinderkens, blijft in Hem, opdat wij, als Hij zal geopenbaard worden,
vrijmoedigheid hebben en voor Hem niet beschaamd staan bij Zijn komst.

Duidelijk is, dat er een voorwaarde is: ‘blijft in Hem’ en het gevolg van het
niet voldoen aan die voorwaarde is het geen vrijmoedigheid hebben en dus
beschaamd staat bij Zijn komst. Deze twee dingen (geen vrijmoedigheid en
beschaamd staan) lijken te wijzen op een mindere plaats in het koninkrijk,
een uitsluiting van de zegeningen die wel aan de anderen die in Hem bleven
gegeven zullen worden.

‘Hier zien we geen onvoorwaardelijke genade naar voren komen?’

Zo zou je het kunnen zeggen. Bij Paulus ligt het anders. Daar lezen we geen
voorwaarde. Alle leden van het lichaam van Christus delen in dezelfde
genade in Christus Jezus bij de komst van Hem voor Zijn lichaam!