Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

20 maart 2019
‘Gods plan is groots.’

Dat kwam ook gisteravond tijdens de
studie Filippenzen naar voren. Daarin
lazen we de toch opmerkelijke woor-
den dat wij ons over niets zorgen hoe-
ven te maken, Filippenzen 4:6. Paulus
en Silas zongen in de nacht en dat is
opmerkelijk. In moeilijk omstandighe-
den zingen en dat in de nacht. We le-
zen bij de apostel over de vrede van
God. Dat die ons hart en onze gedach-
ten verzekerd bewaart. Dat kan.

‘Ja, maar hoe zit dat dan?’

Heel belangrijk daarbij is, dat we er-
van uitgaan en er rekening mee hou-
den, dat God veel groter is dan wij.
En dat Hij Zijn plan uitwerkt. De vijf
gouden schakels in Romeinen 8:29,
30 kwamen ook naar voren, ze zijn
geweldig. Wij hebben niets dat we
kunnen inbrengen. God handelt in
onze situatie volledig soeverein, en
dat is: zonder menselijke invloed. In
feite is geen inmenging mogelijk.

‘Eigenlijk heel fijn, zekerheid.’

Alles ligt vast in de liefde van God.
De bron van heel Gods plan is God
en dus Zijn liefde. Allen zal Hij be-
reiken, omdat Zijn geliefde Zoon al-
les heeft volbracht. Toen Hij riep
‘het is volbracht’, toen was het ook
helemaal gedaan. Daarna wekte de
Vader Hem op uit de dood en was
Hij de Eersteling van een nieuwe,
grootse schepping. Hij deed wat no-
dig was en brengt zo al de schepse-
len terug naar het hart van God.  

19 maart 2019
‘De kruisiging is volgens Gods plan.’

Alles moest ertoe leiden. Geen toe-
val, maar al wat gebeurde was -ach-
teraf gezien- gericht op deze dood.
De dood van het kruis, en zo wordt
dat benadrukt door Filippenzen 2:8
+ Kolossenzen 1:20. Paulus spreekt
als geen ander over de diepe bete-
kenis van het kruis. Juist de manier
waarop slaven en misdadigers en
rovers toen terechtgesteld werden.

‘Hij was dat niet.’

Hij was geen slaaf, wel in de vorm
van slaaf. Hij was geen misdadiger,
integendeel. Hij was geen rover, en
gaf in genade dat wat mensen niet
verdienden. In ontmoeting met Hem
veranderden mensen. In werkelijk
contact met Hem gebeurde er iets.
Ze kwamen in aanraking met de wa-
re liefde van God. Nadat zij de Heer
Jezus ontmoette bijvoorbeeld, was
voor de Samaritaanse vrouw alles
anders.

‘Zij was geraakt.’

Ja, in de ontmoeting met peilloos
diepe liefde was zij in het hart aan-
gesproken. Zij had Iemand gehoord
zoals nog nooit iemand had kunnen
spreken. De liefde van God kwam in
de woorden van de Heer in het ge-
wonde hart. Ze werkten innerlijk ge-
nezend. Zij moest dat op die dag ho-
ren. Daarom moest Hij door Sama-
ria gaan. Opdat Hij deze vrouw ont-
moette om haar leven echt te veran-
deren. En zo gebeurde dat ook.

18 maart 2019
‘We zijn rijk met zo’n Heer.’

Het grote werk, Zijn lijden, sterven,
dood en opstanding; het kon alleen
door Hem gedaan worden. Het was
Vader, Die Hem opwekte uit de dood.
Dat was aangekondigd in vele typen,
beelden en profetieën. Soms bedekt,
soms erg duidelijk. Achteraf konden
Zijn discipelen wel begrijpen wat Hij
had gezegd. Soms verwees Hij naar
de Schriften van Tenach.

‘De kracht van Gods beloften.’

Je verbaast je erover, dat schriftge-
leerden kennelijk niet zo veel be-
grepen van de hun gegeven Torah.
Ze waren er steeds mee bezig, ken-
nelijk vaker meer in traditie dan uit
de rollen zelf. De Heer zei bij gele-
genheid tot hen, dat zij de Schriften
zouden onderzoeken, Johannes 5:
39. Daar schortte nog wel een en
ander aan. De kruisiging, het lijden
en sterven; het was alles voorzegd.

‘Tevoren in Gods plan bedoeld?’

Sommigen beweren, dat de kruisi-
ging puur mensenwerk was en niet
door God gewild. Dat roept te veel
niet te beantwoorden vragen op.
In Efeziërs 1:11 lezen we, dat God
het is, die alles bewerkt in overeen-
stemming met de raad van Zijn wil.
Net als bij het zondigen van Adam
en Eva ging bij het kruisigen van de
Zoon van Adam niets mis. Het is de
God van Jezus Christus Die het al
bepaalt. Tot Zijn eer en verheerlij-
king en redding van allen.

17 maart 2019
‘Jezus Christus moest lijden.’

Hij kondigde het vier keer, mogelijk va-
ker, aan. Maar dat is niet vastgelegd in
de Schrift. Er was heel veel dat sprak
van Zijn lijden en sterven. En Hij zou 3
dagen dood zijn en opgewekt worden.
Door Vader, want Hij was Zelf dood en
niet in staat uit de doden op te staan.
Het was Vader Die Hem opwekte uit
de doden. Zo stond Hij op. Sterker nog,
Hij werd levendgemaakt in onsterfelijk-
heid. Als Eersteling van de rest.

‘Ja de verwachting is groots.’

We moeten helaas van tijd tot tijd af-
scheid nemen van geliefden, beken-
den. Dan is de grote verwachting van
het evangelie uiterst troostvol. Het be-
moedigt ons en elk jaar wordt terecht
op vastgestelde tijd het lijden en ster-
ven en de opstanding van Christus in
brede kring herinnerd. De gelovige in
Christus gedenkt dat voortdurend.
Want het komt als het goed is in bij-
belstudies en spreekbeurten aan de
orde.

‘Paulus spreekt over het kruis.’

We komen er steeds op terug, want
het is zó wezenlijk in goed nieuws.
Het is een prachtig bericht: Jezus, de
Christus, stierf in overeenstemming
de Schriften, werd begraven en weer
opgewekt overeenkomstig de Schrif-
ten. Het werd betuigd in de Psalmen,
in de Profeten, én in de Torah. In de
Torah onder meer in de offers die de
Israëlieten konden brengen. In feite
geweldige typen van Zijn werk.

16 maart 2019
‘Hij voorzegde al Zijn lijden.’

Het was voor Hem duidelijk geworden
uit de bestudering en overpeinzing van
de Schriften. Hij sprak al op 12-jarige
leeftijd met de schriftgeleerden bij de
tempel over die Schriften. Al wat in de
Torah, Profeten en Psalmen over Hem
beschreven stond, leerde Hij. Net voor-
dat Hij overgeleverd zou worden, hield
Hij een lange toespraak. De discipelen
hoorden Hem vertellen over toekomen-
de dingen, Mattheüs 24 en 25.

‘Ze wisten niet hoe dichtbij het was.’

Nee, inderdaad wisten zij niet dat Hij
werkelijk na een paar dagen overgege-
ven zou worden in de handen van het
Sanhedrin:

en toen Jezus al deze woorden geëin-
digd had, gebeurde het dat Hij tegen
Zijn discipelen zei:
Jullie weten dat over twee dagen Pas-
cha is, en dan zal de Zoon van de mens
overgeleverd worden om gekruisgigd
te worden                   Mattheüs 26:1,2

Achteraf zou pas duidelijk worden, dat
Hij Zelf het Paaslam was. Hij geloofde
dat al. De discipelen wisten dat achter-
af pas. Paulus zegt het.

‘De vierde aankondiging van het lijden.’

Ja, en de leerlingen verstonden het nog
steeds niet. Zo zien we, dat waarheid in
Gods woord langzaam tot het hart van
een mens kan doordringen. Net als bij
de discipelen kan dat ook bij ons soms
lang duren. Gods tijd is altijd de beste.
Dit lijden van Zijn Zoon was voorzegd en
het gebeurde precies op tijd:

..Deze, Die overeenkomstig het vastge-
stelde raadsbesluit en de voorkennis van
God overgegeven is, hebben jullie geno-
men en door handen van onrechtvaardi-
gen aan het kruis gespijkerd en gedood
                                Handelingen 2:23

Het was op Gods tijd, helemaal volgens
Zijn plan en voornemen.