Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Zeg, ik vond die Spreuken wel fijn. Dat was een hele serie.’

Misschien is het goed, ons daar nog een keer in te verdiepen.

Spreuken 18:1 zegt:

Een zelfzuchtige zoekt naar zijn eigen verlangen,
hij barst los tegen alle wijsheid.

‘Zelfzuchtige’ – het woord heeft in het Hebreeuws (parad) iets
in zich van ‘afzonderen’, dus ‘hij die zich afzondert’. Dat kan te
maken hebben met iemand, die sektarisch denkt dat hij het al-
lemaal beter weet dan anderen. Vaak zijn dat diegenen, die zich
alleen opstellen en tegelijk zoeken hun verlangens te vervullen.

‘Tsja, je had heel wat jaren geleden ene Lou de palingboer die
allerlei profetieën kreeg.’

In de tijd van de Heer Jezus waren dat de farizeeën, waar ook
Paulus bij hoorde. Dat was een soort sekte, we weten het. Dat
sektarisch zijn een werk van het vlees is, stelt Paulus later in
Galaten 5:19-21. Deze mensen getuigen in hun handel en wan-
del niet van de gezindheid van Christus Jezus (Filippenzen 2).

‘En dat: ‘barst los tegen alle wijsheid?’

Je kan het woord dat in het Hebreeuws voor ‘wijsheid’ staat, ook
met ‘inzicht’, ‘scherpzinnigheid’, ‘vernuftigheid’ of ‘pienterheid’
vertalen. Buber/Rosenzweig vertaalt in het Duits een woord, dat
wijst naar ‘bezinning’ of ‘scherpheid’. Dus degene die zich afzon-
dert, zal zich verzetten tegen al wat hem tot bezinning kan brengen
om weer terug in de realiteit te komen. Zo zien we dat in scherpste
tegenstelling bij de Heer Jezus tegenover de farizeeën. Zij wezen Zijn
woorden af, Zijn Messiasschap af. Zij wilden hun positie handhaven,
en desnoods offerden zij Hem daarvoor op.

‘Dat was inderdaad wel de scherpste tegenstelling. Hij botste voortdu-
rend met de schriftgeleerden en overpriesters.’

We lezen er veel over in Johannes. Hij deed tekenen waarmee Hij Zijn
Messiasschap onderstreepte en dat leidde steeds tot botsingen met de
Joodse leiders van Zijn dagen. Steeds wees Hij hen op de Tenach, die
zij goed moesten kennen. Zij hadden echter hun eigen uitleg en veel
extra wetten en regeltjes aan de Thora toegevoegd, waardoor de ware
betekenis ondergesneeuwd raakte!
Hij zei zelfs tegen hen: ‘Onderzoek de Schriften’ (Johannes 5:39)! En
dat is iets wat wij ook zouden doen.

‘Staan de huidige schermutselingen in de Gazastrook ook
in Daniël 11?’

Zo eenvoudig ligt het niet met het Profetisch Woord. Het dagelijkse
nieuws dat we uit de media naar ons toe krijgen, is niet iets om in
detail naast de Schrift te leggen. Het werkt andersom: eerst het Pro-
fetisch Woord leren kennen en dan kun je soms uit zekere ontwik-
kelingen opmaken dat er een stukje Profetie in vervulling is gegaan.
Maar, zoals weleens gezegd wordt dat je de krant naast de Schrift
kunt leggen: zo werkt het niet.

‘Duidelijk, maar hoe zou je de huidige ontwikkelingen kunnen zien?’

De Heer Jezus sprak van ‘oorlogen en geruchten van oorlogen’ in Mat-
theüs 24, daar past het in. Dat hebben we in de afgelopen tijd gezien
met het omvallen van regimes in diverse landen rond Israël, en op dit
moment is Syrië erg in de belangstelling. Maar ook in Jordanië en in
Saoedi-Arabië (dat was vroeger o.a. Midian) is het niet rustig. Allemaal
indicaties van (grote) veranderingen, ná de invasie in Irak en Afgha-
nistan, en ná de golfoorlogen.

‘Er is heel wat gebeurd vanaf ongeveer 1989/1990.’

Dat was na het omvallen van de muur in 1989. Vanaf dat moment begon-
nen allerlei wereldleiders te spreken over ‘De Nieuwe Wereldorde’, dus
ongeveer na afloop van ‘de koude oorlog’. Er zijn vanaf dat moment ge-
weldig veel grote ontwikkelingen in het Midden-Oosten geweest. Vanuit
de Schrift zien we daarin de oude strijd tussen Izaäk en Ismaël, tussen
Ezau (Edom) en Jakob en nog steeds zijn er de Amalekieten (Exodus 17!).
Er lijkt zich langzaamaan iets te vormen, maar dat heeft nog tijd nodig.
In elk geval zal alles gaan uitlopen op wat in Zacharia geschreven staat:

‘Dat alles uit God is, is voor veel gelovigen moeilijk te verteren.’

Het wordt vaak gezien als iets, dat een gelovige verlammen
zou, het zou de gelovigen inactief maken. Dat kan, maar het
weten dat men eens voor altijd gered is in het bloed van
Christus kan een gelovige ook geestelijk lui maken. Als we
nieuw leven in Hem ontvangen hebben, zal het ons juist ac-
tief maken.

‘De geest van God werkt in ons, en dat wekt ons juist tot leven
en zal ons gebruiken.’

Het zekere weten, dat alles uit God is, zal de gelovige juiste een
geweldige diepe vrede en rust in het hart geven bij alles waar hij
of zij actief in betrokken is. Paulus en zijn medewerkers waren
heel druk bezig, maar hadden deze geweldige verzekering in hun
hart, dat niets buiten God om gebeurt, dat alles in Zijn hand is.

‘En het geweldige besef, dat God liefde is!’

En dat die liefde de bron is, God bewerkt alles in overeenstem-
ming met de raad van Zijn wil. Dus alles wat gebeurt, heeft een spe-
cifieke bedoeling. Op een of andere manier zal eens blijken, dat elke
gebeurtenis, hoe klein en onbetekenend in onze ogen ook, een doel
heeft gediend, namelijk dat God alles in allen zal zijn. Dit laatste is
in feite de sleutel tot alles wat plaatsvindt onder de zon en waarover
Salomo (Prediker) soms verbijsterd was!

‘Heel wat predikanten en voorgangers weten meer dan zij
prediken?’

Reken daar maar op. Zij hebben vaak voldoende materiaal in
huis en weten vanuit hun studie van de boodschap dat God de
Redder van alle mensen is. Meestal laten zij dat voor wat het is
en zijn zij in hun hart zoals wijlen professor H. Berkhof achter
in zijn dogmatiek zei: ‘In Gods naam hopen wij ….. op het uit-
eindelijke herstel…..’ en dergelijke bewoordingen.

‘Ja als je de meesten hoort, zeggen zij dat de mens uiteindelijk
moet kiezen of willen.’

Ja, onlangs zette een vrijgemaakt-gereformeerde predikant in het
ND dat uiteen met zulke bewoordingen. Eerst zette hij de genade
van God neer, die in principe groot genoeg zou kunnen zijn voor
alle mensen. Maar nadat hij in het slotstukje iets uit de Dordtse
leerregels had geciteerd, kreeg het een wending. Uiteindelijk moet
de mens willen en Christus aannemen, of het aanbod van genade
aannemen. Dus het allerlaatst komt het toch op de mens aan.

‘En het niet willen van de mens is volgend die leerregels van eeuwig-
heid door God bepaald?’

Ja, men moet filosoferen, omdat de Schrift duidelijk maakt, dat alles
uit God is, ook het uitkiezen van mensen die bij het lichaam van
Christus (zullen) horen. Dat was tevoren door God bepaald. Om dat
te proberen te verklaren komen er allerlei ingewikkelde redeneringen
in die leerregels naar voren. Als je echter gewoon voluit gelooft wat de
Schrift zegt, kom je eruit. God is de Redder van alle mensen, dat
staat er gewoon. De aeonen (aioon, olam) zijn tijdperken, altijd.
Daarmee is de ‘straf’ niet eindeloos, maar tijdelijk.
God zal zijn: alles in allen!

‘De Schriften spreken duidelijk – uit zichzelf. Toch is het voor
veel mensen verwarrend.’

Dat komt omdat er veel meningen van mensen zijn over de Schrift.
Veel wordt gezegd zonder de Schrift zelf echt aan het woord te laten.
Men vormt zich een mening over iets, gebaseerd op een paar teksten
en een aantal vooronderstellingen. Of men zegt: ‘ja dat staat er wel,
maar dat moet je heel anders lezen!’ Of: ‘Dat zegt Paulus wel, maar..’.

‘Meestal krijg je dan een stuk traditie van mensen naar je toe.’

Binnen veel geloofsgroepen moet men zich als het er op aan komt, con-
formeren aan hun belijdenis of voorgeschreven regels. Van baptist tot
hervormd, van PKN tot vol evangelie, van ABC tot pinkster, overal
dient men zich uiteindelijk te houden aan een aantal artikelen die
boven de groep staan. Als je dan anders bent qua overtuiging en je
kunt niet alles onderschrijven, ga je er vroeg of laat tegenaan lopen en
leidt het tot vertrek uit de groep.

‘De Schrift spreekt toch duidelijk, waarom dan al die belijdenissen?’

Men vond de Schrift kennelijk te moeilijk voor ‘het gewone volk’ (wie
dat ook mogen zijn) en heeft verhelderende artikelen willen schrijven
om te formuleren wat een gelovige gelooft. Laatst was het beruchte
artikel 37 NGB in het nieuws omdat een kerklid Daaf Bokhout op basis
van de Schrift dat niet kan geloven, en terecht. Een altijd durende,
dus eeuwige, pijn voor de ongelovigen is een afschuwelijke leer die niet
volgehouden kan worden in het licht van de Schrift.

‘Maar de kerkelijke synode bleef bij artikel 37.’

Jawel. Daardoor bleek dat zij vastzitten in een systeem van dwaling.
Men kan er niet uit ontsnappen. Slechts 3 tegenstemmers en meer dan
100 voor stemmers om het vreselijke artikel te laten staan. Daar zitten
heel wat theologen bij. Zij moeten beter weten, maar dat doen zij waar-
schijnlijk alleen in de studeerkamer – niet erbuiten.
Toch staat geschreven: God is de redder van alle mensen, inzonderheid
van de gelovigen!