‘Mooi, hoe je kunt leven door geloof en in genade.’
Abraham is een mooi voorbeeld. Paulus haalt hem dan ook zowel in
Romeinen als Galaten aan. De belofte aan Abraham kwam honder-
den jaren eerder dan de wet werd gegeven aan Israël, de vleselijke
nakomelingen van Abraham, Izaäk en Jakob. Daarna kwam uiteinde-
lijk een Mozes en Ieue gaf door hem de wet aan het volk Israël.
God noemt zich de God van Abraham, Izaäk en Jakob, vanwege de
beloften die Hij gegeven had.
‘Maar Hij noemt zich niet de God van Mozes!’
De Thora die God via Mozes aan Israël gaf, werd gegeven op de Sinaï
met duisternis, donder en bliksem. De berg beefde en men mocht die
niet aanraken. Er was dreiging en afstand. Heel tekenend hoe het oude
verbond gesloten werd: de andere partij moest aan de voorwaarden
voldoen; het was een tweezijdig contract. Als de ene partij (Israël) zich
zou houden aan het verbond, dan zou de andere ‘partij’ (Ieue) zich ook
aan het verbond houden.
‘Je gebruikt vaak het woord ‘wet’, maar het woord is toch ‘Thora’, de
onderwijzing?’
Ja, het is Thora, onderwijzing. Paulus noemt die heilig, rechtvaardig en
goed. En dat is zo. Alleen de mens is niet in staat die te houden of te be-
waren. Hoe goed een mens ook zou proberen. Er zit vanzelfsprekend on-
derwijzing in de Thora. Paulus schrijft ook, dat de Thora geestelijk is.
Er zit ongelooflijk veel geweldig geestelijk onderricht besloten in de Thora
die Mozes grotendeels geredigeerd en geschreven heeft. Als we bijvoor-
beeld kijken naar Hagar en Sara, zoals hij die naar voren haalt in Galaten 4,
dan zien we een fijn voorbeeld van de geestelijke betekenis van de Thora.
‘Daar werd onlangs over gesproken.’
Ja, een zeer aansprekende woordverkondiging. Over dat onderwerp uit
Galaten 4 – de typologie in de geschiedenis van Abraham, Saraï en Hagar-
hoor je vrijwel nooit over spreken. Waarom niet? Omdat men collectief
zelf onder de Thora leeft en Mozes elke zondag voorgelezen wordt in
de kerken. Maar ook in veel evangelische gemeentes gaat men onder de
Thora leven. Bijvoorbeeld op zaterdag de samenkomst houden, de sab-
bat houden, de feesten vieren et cetera. Met dat soort dingen hielden
de Galaten zich bezig. Vandaar de scherpe brief over het verschil tussen
het oude verbond van de Thora en de genade die centraal staat in het
evangelie van de genade van Christus.