‘Grote zegen wacht de hele schepping, wat een toekomst!’
Ja, het bijzondere van de grote verwachting is, dat je erdoor gesterkt en ge-
steund wordt, elke dag weer. Paulus geeft duidelijk aan, dat er nu, vandaag,
lijden en verdrukking is. Maar dat blijft niet altijd zo. God heeft een grens aan
het lijden gesteld. Dat kan niet langer voor een mens zijn dan hij/zij leeft.
Neemt niet weg dat het hele moeizame jaren kunnen zijn, toch komt er wel
een einde aan.
‘Dat is in elk geval een troostvolle gedachte.’
Het geeft werkelijk troost, als je het evangelie kent dat God al dat lijden
zal omzetten in alles overstijgende heerlijkheid. Paulus spreekt daar meer-
dere keren over. Het gaat zelfs zo ver, dat het lijden dat bewerkt. Dat is
het woord dat door Paulus in 2 Corinthiërs 4:17 gebruikt wordt. Hij gebruikt
zelfs een zeer sterke uitdrukking voor die heerlijkheid! Tegenover de heer-
lijkheid zet hij af, dat de verdrukking van nu een korte tijd is en dat het een
lichte last is. Althans, in vergelijking met de heerlijkheid die komt!
‘Dat is geen schrale, maar echte troost in verdriet, moeite en lijden.’
Precies, God, die ons nooit begeeft of verlaat, die altijd nabij is, geeft ons
deze geweldige bemoediging in het evangelie dat Paulus brengt. Zo kun je
steeds weer verder, in verdriet, in eenzaamheid, in zorg. Hij zal uitwerken
tot wat Hij goed acht. En dat zal altijd beter, veel beter blijken te zijn dan
wat wij zouden verzoeken of bidden. Hij doet daar ver bovenuit! Het evan-
gelie van Paulus richt onze blik omhoog, naar die grote God en Vader, die
van ons, van u, jou en mij houdt!