‘We zijn volkomen afhankelijk van het Offer wat God zelf toebe-
reid had: Zijn eigen Zoon.’
Er zijn talloze typen in de Schrift van Hem, die komen zou. Een
duidelijke is Isaäk, die op het hout gebonden werd. Later zou
blijken, dat Ieue (Jahweh) zelf in een ram tot brandoffer zou voor-
zien. Daarom: Ieue zal voorzien! God voorzag dat Zijn eigen Zoon
die Hij tevoren kende vóór de nederwerping van de wereld, later
werkelijk gedood zou worden. Abraham en Isaäk vormden samen
een perfecte voorafschaduwing.
‘God had zelf al voorzien, de mens kan zijn handen niet gebruiken
om iets toe te voegen.’
Dat is toch wel geweldig, we hebben een God die zelf in datgene
voorziet wat wij nodig hebben. Het kostbare bloed van Christus
spreekt voor altijd van de uitwerking en blijvende waarde van Zijn
lijden. In de tabernakel en tempel werd één keer per jaar op grote
verzoendag (Jom Kippoer) een offer gebracht. Dat bloed was effec-
tief gedurende de 12 maanden die volgden: bescherming biedend.
‘Dat moest steeds herhaald, maar Zijn bloed was eens en voor altijd
voldoende. Machtig!’
We staan daar dan ook enkele dagen bij stil. We zouden ons steeds
herinneren wat de enorme waarde van dat bloed is. Het is de basis
van onze redding van de redding van allen. Wij zijn gerechtvaardigd
in Zijn bloed en zodoende gered van de verontwaardiging (‘toorn’
vertaalt men meestal). In Romeinen klinkt het: …en worden om niet
gerechtvaardigd door de vrijkoping in Christus Jezus.
Efeziërs 1:7 zegt: in Hem hebben wij de vrijkoping door Zijn bloed.
Dat is dus in de Geliefde, zoals Hij in vers 6 genoemd wordt!