‘Evangelie = genade van God, anders is het geen goed nieuws.’

De overstromende genade van God in deze tijd. Het is een boodschap die
je maar zo weinig hoort spreken. Waarom? Omdat dat evangelie niet naar
de mens is. Het is een menselijke boodschap, waar heel veel gelovigen zich
misschien goed bij voelen, als zij iets kunnen doen. Religieus zijn. Veel men-
sen hebben een religieus sausje over hun leven. Het echt goede nieuws
van een genadig God is nooit tot hen doorgedrongen. 

‘En bij de echte gelovigen is die vreugde verdwenen?’

Velen die echt tot geloof zijn gekomen, hebben met name in het begin
grote vreugde gekend over de hen betoonde genade.

Maar, na een beginperiode gaat bij een groep gelovigen
de vreugde vaak weg.
Oorzaak: men beseft niet, dat na ontvangen genade in de rechtvaardiging
om niet en de verzoening 
met God, de genade van God blijft!
Niet alleen de eerste redding, maar ook het geredde leven daarna zou geleefd
worden in en onder de genade van God.
 
‘Al wat anders wordt ingevuld geeft geen blijvende vreugde?’

Veel prediking heeft zuurdesem in zich. Misschien wordt niet steeds de wet
van Mozes opgelegd. Maar in evangelische gemeentes worden vaak door
voorgangers en/of de broederraad regels opgelegd. Dan is de genade van God
weg. De brief aan 
de Galaten wordt zelden bestudeerd. Daar hoor je maar
weinig over. Soms is er 
een opleving, als men vindt, dat ‘het aspect genade
ook aan bod moet ko
men.

‘Tsja, wel herkenbaar voor mensen die weten wat gaande is.’

De Galatische dwaling is de hoofdstroming in de christenheid geworden.
Genade en werken sluiten elkaar wederzijds uit, zoals Romeinen 11:6 ons
laat zien:

Indien het echter in genade is, is het niet meer uit werken,
anders is de genade geen genade meer;
indien het uit werken is, is het geen genade meer,
anders is het werk geen werk meer

Duidelijker kun je het niet zeggen. De genaderovers liggen echter op de loer
om het zuurdesem van wetticisme te verspreiden. Zij brengen geen vreug-
de. Er wordt steeds gezegd wat je moet  en niet mag. Zuurdesem dus.
Het pure evangelie zet niet de mens, maar God en Zijn Zoon centraal en
wijst op hun kracht, niet die van de mens. Zoals in de Korintebrief staat,
dat hij zich inspande en meer arbeidde dan alle anderen:

in de genade van God ben ik wat ik ben…..
en Zijn genade aan mij is niet tevergeefs geweest…..

niet echter ik, maar de genade van God die samen met mij is