‘Ja we zijn weer bezig met die geweldige genade.’
Steeds eraan herinneren. Dat is nodig. Voor je het weet zit er weer
zuurdeeg in het deeg. We zagen gisteren hoe allerlei menselijke
‘soevereiniteiten en gevolmachtigden’ via het opleggen van regels
en dergelijke proberen de gelovigen in gebondenheid aan henzelf
te brengen. Dit werkt vernietigend als het gaat om onze volmaakt-
heid (compleet zijn) in Christus. Hij heeft ze aan Zijn kruis genageld
(Kolossenzen 2:14)! Ze zijn vijandig tegen ons.
‘Ja, zo bekeken is het heel ernstig wat gebeurt.’
Ze proberen ons in gebondenheid en slavernij te brengen, nadat
Christus ons bevrijdde. In Hem hebben wij totaal geen regels en re-
guleringen van mensen nodig. Dit is een heel specifiek voorbeeld
(in Kolossenzen 2:14) van wat vijandig is tegen onze vrede en geluk.
Dit houdt meer in, we kunnen het breder toepassen:
Alles wat vijandig staat tegenover het tentoonspreiden van Gods
genade werd aan het kruis genageld.
‘Zo. Heel goed om dat tot je te laten doordringen.’
Hoewel de offers en rituelen van de wet van Mozes tijdens het komen-
de aardse koninkrijk in acht genomen zullen worden, zullen zij niet
voor altijd blijven. Dit geldt zelfs voor de bevoorrechte positie van
Israël ten opzichte van de natiën in de komende eonen. Wij hebben
moeite met deze dingen omdat we met het aspect tijd zitten.
Bijvoorbeeld: de inzettingen van Jakobus werden als vijandige dingen
aan het kruis genageld. Maar zij werden wel ná het kruis gegeven! En
hoe kan er sprake zijn van de tempelrituelen uit Ezechiël 40-48 in de
1000 jaar, als we óók geloven dat het kruis het einde ervan markeert?
Daar zullen we morgen verder naar kijken!