‘Het kruis heeft vele aspecten. We hebben er een aantal van gezien. Fijn.’

We hebben gekeken naar het aan het kruis genageld zijn van de religieuze
regels (het handschrift) die ons vijandig gezind waren. Ook zagen we, dat
de boodschap van de wet vervangen werd door die van de pure genade
van God, dat is de valstrik van het kruis. We gaan nu naar een derde as-
pect kijken, en dat is de verlossing van zonde en dood door de kruisiging
van de oude mensheid, oftewel het woord van het kruis. Wij vinden dat
in 1 Corinthiërs 1:17,18:

Want Christus heeft mij niet gezonden om te dopen, maar om evangelie
te verkondigen, niet met wijsheid van woorden, opdat het kruis van
Christus zijn inhoud niet verliest.
Want het woord van het kruis is voor hen die verloren gaan dwaasheid,
maar voor ons die gered worden is het Gods kracht.

‘Ja, bekende woorden, maar de volle diepte heb ik nooit zo begrepen.’

Toen Christus stierf, stierven allen, geweldige waarheid uit 2 Corinthiërs 5:
14,15. De oude mensheid werd toen samen met Christus gekruisigd. Dat
wil zeggen: elke nakomeling van Adam en Eva was daarbij betrokken. En
de oude mensheid lag al onder het gericht van God, allen in Adam sterven.
Voor God is deze geheel weggedaan, en er komt een dag dat die er hele-
maal niet meer zal zijn. Het punt is dat heel die oude mensheid weggedaan
werd toen Hij, Jezus Christus, stierf aan het kruis.

‘Het werk is daar volbracht?’

Jazeker! Maar wij willen altijd op een of andere manier in beeld komen.
Wij willen altijd toch –ook al is het slechts een piepklein aandeeltje- iets
zelf kunnen doen. Dus toevoegen aan. Dit is echter onmogelijk. Christus
heeft toch echt alles gedaan wat moest gebeuren. Als wij menen daarna
het nog te kunnen of te willen aanvullen, dan is dat geestelijk ongezond.
Het woord van het kruis helpt ons dagelijks.

‘Maar hoe dan?’

Het woord van het kruis verlost ons niet alleen van de veroordeling en
de verontwaardiging van God en van de dood. Het kan een bron van red-
ding zijn –dagelijks- van nutteloosheid en van ongerechtigheid, zelfs van
apathie en hopeloosheid. Hoe zich dat uitwerkt, zullen we in de komende
dagen zien. We zien dat er twee keer een ontkenning klinkt:
Paulus was niet gezonden om te dopen (in water), en hij bracht evenmin
het evangelie in wijsheid van woorden. Dat sluit in de kern twee veel
voorkomende zaken uit!