‘Het is een hele onrustige wereld waarin we leven.’

Zeker. Nu er voortdurend onrust is, met name in het Midden-Oosten in
de laatste pakweg 150 jaar, zagen we langzaamaan de oude bijbelse
kaart ontstaan. Landen als Syrië, Iran (Perzië), Irak, Jordanië, Libanon.
Het zijn bekende namen uit de Schrift, uit de oudheid, en vandaag spelen 
die opnieuw een rol rondom Israël, de Joodse staat. Dat is ook een
politiek spel. Een aantal oorlogen werd door Israël gewonnen.

‘We zien het. Heel opvallend, hoe de Joodse staat overleeft.’

Je denkt onwillekeurig aan de woorden uit Genesis 18:14:

Zou iets voor Ieue te wonderlijk zijn?

Dat klonk toen beloofd was, dat Sarah een zoon zou krijgen. Zij was on-
vruchtbaar en Ieue bewerkte in haar ouderdom, dat zij en Abraham tóch
een zoon ontvingen. Het bijzondere is, dat Elizabeth in Lucas 1:37, die ook
onvruchtbaar was, tóch de zoon Johannes kreeg. Bij de gelegenheid dat
de boodschapper Gabriël bij Maria kwam, werd dit woord uit Genesis 18
aangehaald.

‘Ieue schenkt leven uit de doden?’

Zo wordt er in Romeinen 4 door Paulus over gesproken. Als het gaat om de
zoon van de belofte, Izaäk. Voor wat het kunnen verwekken van nageslacht
waren Abraham en Sarah allebei gestorven. Maar de levendmakende kracht
van Vader zorgde ervoor, dat er tóch een zoon kwam. Voor Hem is niets te
wonderlijk. Zo zal Hij uit de huidige levenloze Joodse staat, dat nu in zekere
zin een dal van dorre doodsbeenderen is, door Zijn geest leven uit de doden
geven! Dat is de hoop en verwachting voor de Joden en heel de schepping!