‘Paulus wilde, dat de Galaten het volbrachte werk van Christus weer gingen
waarderen?’
Hij had echte hartepijn over de gelovigen uit de diverse Galatische plaatsen.
Maar, hoe het hem ook neerdrukte soms, hij besefte dat hun moeilijkheden
voortkwamen uit dezelfde wereld die gekruisigd was. Daarin roemde hij.
Dat oude system van de dingen om hem en hen en ons heen; het raakt ons,
maar het staat onder het gericht van de dood. Het zal definitief verdwijnen,
en daar roemde de apostel in.
‘Maar, we ondervinden er wel pijn en hartzeer van.’
Als wij problemen hebben –en die hebben we-, en wanneer we erg ongerust
zijn –om niet te zeggen: angstig zijn-, dan komt dat onder meer door de we-
reld. Daar komen invloeden van en die drukken ons neer. Maar die wereld
is net zo zeker gekruisigd als dat Christus tot zondoffer gemaakt werd. En wij
zijn net zo zeker met Hem ter dood gebracht.
‘En Hij werd ook opgewekt!’
Net zo zeker als Hij gekruisigd werd, werd Hij ook opgewekt uit de doden.
En zo vast en zeker zullen ook wij in en met Hem opgewekt worden. En dat
geldt ook voor de wereld: er zal een nieuwe schepping zijn, die werkelijk
een sieraad voor God zal zijn. Dat was ook Zijn bedoeling, ja. Zo kunnen wij
werkelijk roemen in het kruis van Christus!