‘Nou, het is nogal wat. Ik heb er moeilijk van kunnen slapen.
Hoe zit het?’
Het gaat om nauwkeurig lezen wat er precies staat. Als we kijken
in Johannes 19:34 dan lezen we dat de soldaten moesten kijken
of Hij al gestorven was. De Joden waren fanatiek geweest om Hem
te kunnen doden. Nu waren zij opnieuw fanatiek in hun wetticisme,
dat de lichamen niet op de grote jaarsjabbat aan het kruis zouden
hangen (Joahnnes 19:31). Pilatus gaf opdracht aan de soldaten dat
de lichamen van het kruis gehaald moesten worden. Als de gehan-
genen nog zouden leven, zouden de soldaten de benen breken om
het doodsproces te versnellen. De gekruisigden konden zich dan niet
meer omhoog drukken om de ademnood tegen te gaan.
‘Zo’n kruis was dus een gruwelijk martelwerktuig.’
Voor het lichaam was het een vreselijke marteling. Er staat vervolgens,
dat de soldaten bij de eerste en tweede gekruisigden kwamen en braken
hun benen omdat zij nog niet dood waren. Vervolgens kwamen zij bij de
Heer en zij braken Zijn benen niet (Hij moest een vlekkeloos Lam zijn!),
want ze zagen dat Hij al gestorven was. Eén van de soldaten stak met
een lansspits in Zijn zijde en meteen (onmiddellijk) kwam er bloed en water
uit. Even later citeert Johannes de tekst uit Zacharia 12:10.
‘En dat geeft aan, dat Hij zelf Zijn ziel neerlegde voor de schapen en die
ook weer terug kon nemen, zoals Johannes 10:15-18 zegt.’
We hebben ook gelezen in Lucas 23:46, dat Hij Zelf riep en zei dat Hij
Zijn geest in de handen van Vader overgaf. Dat was Zijn sterven, Hij deed
dat heel bewust en pas daarna werd dat bevestigd toen de soldaat kwam
en de lansspits in Zijn zijde stak en bloed en water uit Hem kwam. Dus Hij
gaf eerst de geest terug aan Vader en daarna kwam het bloed eruit. Dat is
dus anders dan bij de geslachte dieren van de tabernakel- en tempeldienst
in Israël, waar het dier geslacht werd en eerst het bloed vloeide en het dier
daardoor stierf. Morgen kijken we wat aan de hand is in Mattheüs 27:49!