‘We hebben weer iets bijzonders gezien bij en rond het kruis.’
Ja, het geeft antwoorden. Ook op de vraag van Thomas. De wond in Zijn zijde
was door beide lansstoten zo groot geworden, dat hij zijn hand erin kon leggen.
Het lijkt zeer logisch, dat de soldaat de al toegebrachte wond in Zijn zijde nog
verder openstootte, zodat men 100% zeker van Zijn dood kon zijn.
En zo was Hij de volmaakte, het Lam dat vlekkeloos was en geen been van Hem
werd gebroken. Dat moest vervuld worden, het was voorzegd.
‘En Hij heeft zwaar moeten lijden doordat Zijn bloed tot het einde toe in Hem
was.’
De dieren in de tabernakel- en tempeldienst werden geslacht door hun keel
of hals door te snijden waardoor het bloed snel uit hen vloeide en zij verder
geen pijn hoefden te lijden. Dat was nog een barmhartigheid die Ieue in de
Thora had laten opnemen. Maar bij de Heer was het anders; Hij heeft tot aan
Zijn dood zwaar lichamelijk moeten lijden, doordat Hij bewust alle meemaak-
te. Vandaar ook, dat Paulus schrijft: ja, de dood van het kruis.
‘Hij was de vervulling. De Thora was een schaduw van toekomende dingen.’
Het wees in alle delen –zeker ook wat betreft de offers- naar Hem, die komen
zou. Het was alles in schaduw, dus nog niet duidelijk wat en hoe dat alles ver-
vuld zou worden. We zijn zeer rijk, dat wij dit alles achteraf in vervulling zien
en daardoor zien wie Hij werkelijk volgens de Schrift is. Het kruis trekt diepe
sporen, sporen van redding voor heel de schepping!