‘Gods liefde is om je heen. Fijn, als je dat beseft.’
Zeker. Als je het moeilijk hebt –om welke reden dan ook- is dit het. God is
liefde. Bij lichamelijke pijn zitten er soms –of misschien vaak- hele lastige
dagen bij. Mensen kunnen vele jaren dat ondervinden. Er zijn er die dan
tóch blijven zeggen, dat God liefde is. Waarom? Hoe kan dat?
Omdat zij die liefde in hun hart uitgegoten hebben gekregen (Romeinen 5)
waardoor zij niet boos op Hem kúnnen worden.
‘Er zijn wel gelovigen die wel boos worden op God.’
Uit frustratie over hun persoonlijke situatie of omstandigheden. Of die van
hen die ze lief zijn. Familie. Vrienden. Men ervaart het als onrechtvaardig,
dat het zus of zo gaat. Zij zijn net zo gelovigen als de anderen. Het gaat om
erkenning, dat God liefde is en het niet verkeerd doet. Hij maakt geen fou-
ten. Er kunnen soms hele erge pijnlijke dingen in ons leven gebeuren. Men-
sen die ons lief zijn, komen onverwacht te overlijden.
‘We weten daar geen antwoord op. Hoe zit dat nou?’
We hebben natuurlijk geen pasklaar antwoord op zulke situaties. Iemand
had nog zo veel kunnen betekenen voor anderen, had al zoveel goeds gedaan.
En dan toch….. Ja, we kunnen dat niet narekenen. God is dan toch nog steeds
liefde? Ja, dat blijkt uit het feit, dat Hij Zijn eigen Zoon gaf voor iedereen. En
iedereen zal daardoor bij Vader komen, eens. Dat houdt in, dat Hij ervoor zal
zorgen, dat eens iedereen leeft.
‘De opstanding. Christus Jezus heft de dood op. Geweldig.’
Het laatste woord van God is: Leven. Hij zal eens de tweede dood buiten
werking stellen. Dan Leeft iedereen. Dat is een geweldige troost, en voor de
gelovigen geldt zelfs dat zij opstaan en levendgemaakt worden tijdens de
eonen. De bazuin van God is die van Leven (1 Thessalonicenzen 4:13-18).
De doden in Christus zullen zelfs eerst opstaan. Daarna komen alle die an-
dere gemeenteleden erbij. Om samen, boven, met Hem dat Leven te vieren.
En dat kunnen wij nu al doen, wanneer we samen dat Levende Woord ope-
nen en ons daarmee verblijden!