‘Bedoelde jij gisteren dat Christus te weinig centraal staat in veel
prediking? Maar wat komt er dan naar voren?’
 Veel prediking is erop gericht, de mens te verbeteren, of de mens
een beter mens te laten zijn, of dat de mens het beter doet voor God
en dat soort dingen.
‘Als je het zo zegt, klinkt het bijna humanistisch. Is het echt zo?’
Veel prediking, hoe goed bedoeld ook, legt het bij de mens neer. Je hoort
maar zo weinig over de opstandingskracht van Christus. Daar gaat het om.
Paulus verlangde ernaar de kracht van Zijn opstanding in zijn leven van
alledag te ervaren. Daarom was het zijn passie, Hem te kennen en de kracht
van Zijn opstanding (Filippenzen 3:10)!
‘Dat is erg duidelijk ja. Maar is het verkeerd om je uit te strekken naar goede
werken? Kun je niets doen voor de Heer?’
Als je het zo benadert, wordt het eigen werken. Paulus schreef namelijk in
het vers daarvoor (Filippenzen 3:9): …en in Hem gevonden worde, niet mijn
eigen gerechtigheid, die uit de wet is, te hebben, maar die door het geloof van
Christus is, de gerechtigheid uit God, op grond van het geloof’.
Nooit. Het is Zijn werk en Gods gerechtigheid! Daar word ik blij van!’
En reken maar dat Paulus met vreugde in zijn hart door het leven ging.
Zodra je het als mens allemaal zelf moet presteren, verdwijnt de vreugde
snel. Omdat het dan jouw heerlijkheid wordt.
En het draait nu eenmaal om het evangelie van de onnaspeurlijke rijkdom
van Christus. Dit goede bericht was niet in de Tenach na te speuren totdat
Paulus het onthulde. Er was wel heerlijkheid van Christus bekendgemaakt
in de Tenach, maar de volle rijkdom van Christus wordt je eerst duidelijk
door de brieven van de apostel van de natiën.
Daarna ontdek je wat er aan heerlijkheid in de typen en beelden verscholen
lag; Â de hele Schrift stond er al vol mee, door de onthullingen van Paulus ga
je die geweldige rijkdom van Christus zien!