9 november 2018
‘De waarheid van het evangelie.’
Daar ging het Paulus om, onder meer
in Galaten 2:1-5. Daar vertelt hij over
zijn ontmoeting in Jeruzalem met de
de apostelen van de besnijdenis. Daar
waren ook binnengesmokkelde valse
broeders. Zij probeerden Paulus er on-
der te krijgen. Maar Paulus was door
de geest van God alert en heeft geen
moment toegegeven. Dat was: opdat
de waarheid van het evangelie voort-
durend bij jullie blijft, schrijft hij.
‘Hij kon dus niets toegeven.’
Hij bleef bij de genade van God als de
kern en basis van het evangelie zoals
hij dat te verkondigen kreeg. Hij gaf
niet toe aan de dwaalleraren. Er was
sprake van een geestelijk conflict, en
dat werd niet op een zielse manier op-
gelost. Paulus bleef bij de waarheid
van God voor deze tijd, daar kun je
niets van loslaten. Zo bleef het conflict
gewoon bestaan.
‘Onoplosbaar conflict, toen.’
Omdat er een geestelijk verschil was.
De judaïsten waren religieus, zij hiel-
den het bij de grondbeginselen van
de wereld. Paulus leerde de nieuwe
schepping met heel andere grondre-
gels. Oud en nieuw, dus. Wanneer in
de kern zo’n onderscheid speelt, kun
je dat niet oplossen. Niet met zielse,
of wereldse inzichten. Dan is geeste-
lijke wijsheid nodig.