20 februari 2020
‘De Zoon centraal.’
Als we Kolossenzen 1 lezen, en dat ge-
beurt tijdens de studies Kolossenzen,
dan kom je onder de indruk. Het is de
enorm hoge positie die de Zoon heeft
in Gods plan. In Hem is het al gescha-
pen, zowel wat in de hemelen als wat
op de aarde is. Zichtbaar en onzichtba-
re schepselen. Het geweldige is: door
Hem, de Zoon van Zijn liefde verzoent
God het al met Zich. Door het bloed
van Zijn kruis, ja, het ging diep.
‘Vrede als resultaat.’
Dat wat vanuit de mens tussen God en
mensen in was komen te staan, werd
daar weggedaan. God was geen vijand
van de mens, nee, andersom. God ver-
zoent vijanden tot Zich en dat is niet te
keren, dat proces gaat door totdat alle
vijanden veranderd zijn in vrienden. Al
de vijandigheid zal weggedaan worden.
Zoveel vijanden, zoveel vrienden zullen
dat later zijn.
‘Wat een uitzicht!’
Het is heel geweldig als dat tot je door
gaat dringen. In wezen is het zo, dat de
mens niets te kiezen heeft. Als iemand
geroepen moet worden tot het lichaam
van Christus, dan gebeurt dat ook. Sau-
lus is het grote voorbeeld, hij koos niet
voor Jezus. Nee. Jezus ontmoette hem,
zocht hem op en zette deze fanatieke
vervolger stil. Draaide hem om, toen is
hij ingezet om de gemeente te roepen.