7 mei 2020
‘De dood van de Zoon.’
Een thema waar je niet op uitgekeken
raakt. Het totaal tegenstrijdige dat ge-
beurde voorafgaand aan de kruisiging.
De Zoon van God, zonder gebrek, zon-
der zonde, werd veroordeeld. Het San-
hedrin, met de hogepriester, nam, zon-
der het te weten hét PesachLam gevan-
gen met het doel Hem over te leveren.
Het Lam, dat de zonde van de wereld
weg zou nemen, werd het zondoffer.
‘Voor Israël nog steeds herinnering.’
Toen de Heer met Zijn discipelen het
laatste Pesachmaal at in de opperzaal,
zou Hij Zelf binnen 24 uur Offerlam zijn.
Hij wist het, en Judas leverde Hem over.
Daarin was Judas type van het Joodse
volk, waarvan de leiders Hem lieten op-
pakken als was Hij een misdadiger. Hij
kon met één woord heel de menigte uit-
schakelen. Ze vielen achterover, niet be-
stand tegen Zijn woord.
‘Hij was zondeloos.’
Israël herinnerde zich de uittocht bij Pe-
sach. Dat het bloed van lammetje -aan
de deurpost toegepast- typologisch ver-
wijst naar Zijn bloed, konden zij niet ver-
moeden. Zo werd Pesach vervuld kun je
zeggen, toen Hij als Paaslam geslacht is.
En was het type niet langer nodig. Zo’n
brief als Hebreeën schrijft over zulke as-
pecten. Dat het alles uit liefde van God
en Zijn Christus was, vervult met dank.