‘Titus is wel een korte brief.’
We lezen daar niettemin veel in, waar
we wat aan hebben voor ons praktisch
geloofsleven. We lezen verder in 1:3b
Aan Titus, echt kind in overeenstem-
ming met het gemeenschappelijke
geloof
We weten niet exact wanneer, maar
feit is dat Paulus ‘de vader’ was van
zowel Titus als Timotheüs. Niet letter-
lijk, maar hij had ze door het evangelie
gewekt. En beiden volgden hem na.
‘Vertrouwd met het evangelie.’
En Timotheüs volgde Paulus zelfs vol-
ledig (2 Timotheüs 3:10). Zo ver was
Titus (betekenis: wilde duif) misschien
niet gegaan. Toch was hij kennelijk ie-
mand, die trouw was aan het evange-
lie van Paulus. Hij was bij Paulus en
Barnabas toen ze naar Jeruzalem trok-
ken om uitleg te geven en verslag te
doen (Galaten 2:1). Hij was een Griek
maar werd niet genoodzaakt zich te
besnijden (Galaten 2:3).
‘Stond volledig in de genade.’
Titus was op die manier heenwijzing
naar de genade waarin de gelovigen
uit de natiën zich zouden bewegen.
Geen besnijdenis, geen wet, geen op-
gelegde zaken kenmerkt dit beheer
van de genade van God. Titus was bij
gelegenheid tot troost en bemoedi-
ging voor Paulus (2 Corinthiërs 7:6,7,
13) en de Korintiërs. Zo kan alleen al
de aanwezigheid van een medegelo-
vige tot troost en bemoediging zijn!