‘Het maakt wel nieuwsgierig hoe dat nu met die derde bediening
van Paulus zit.’
Zijn bezoek aan Jeruzalem geeft ons een beeld van het karakter
van zijn nieuwe bediening: de verzoening. Door deze bediening
worden alle scheidsmuren en barrières tussen God en de natiën
weggehaald.
‘Die gebeurtenis met Trofimus waar je het al over had, is heel
bepalend geweest?’
Dat is zo. Men meende dat Paulus hem voorbij de sorèg, de muur
bij de tempel in Jeruzalem tussen het voorhof van de heidenen en
de voorhof van de Joden, had meegebracht. Dat was in de ogen van
de Joden verschrikkelijk!
Volgens een inscriptie kon men daarvoor zelfs gedood worden.
‘Dit veroorzaakte in elk geval een enorm oproer.’
Als we Romeinen erop naslaan, dan was het zo, dat de heidenen
met Zijn volk gezegend werden (Romeinen 15:10).
Zij hadden deel gekregen aan ‘hun geestelijke dingen’ (Romein-
en 15:27). Het werd desondanks steeds duidelijker, dat de natiën
gezegend werden, onafhankelijk van Israëls nationale redding.
‘Zo stond dat wel in de profeten: eerst Israël gered, en dan via Israël
zegen naar de heidenen, de volkeren.’
Het wordt bij Paulus duidelijk, dat verzoening niet gebaseerd was
op hun aanneming of zegen, maar op hun ‘wegwerping’ (Romeinen
11:15)! Hoe meer Israël in hun afwijzing van het evangelie van het
koninkrijk wegzakte, hoe duidelijker Paulus’ unieke bediening(en)
naar voren kwamen!
‘Tsja, deze lijn kun je niet ontkennen, als je Handelingen leest.’
Steeds duidelijker komt Paulus naar voren, met zijn genadeboodschap!